Ένα πειραματικό φάρμακο αποτελεσματικό για τη θεραπεία της λευχαιμίας

Ένας αναστολέας πρωτεϊνών βρέθηκε ότι είναι ασφαλής και αποτελεσματικός στη θεραπεία ασθενών με οξεία μυελογενή λευχαιμία.

Πρόκειται για το Ivosidenib, ένα πειραματικό φάρμακο που αναστέλλει μια πρωτεΐνη που συχνά μεταλλάσσεται σε διάφορους καρκίνους και, έχει αποδειχθεί ασφαλές, με αποτέλεσμα διαρκή ύφεση, σε μελέτη οξείας μυελογενούς λευχαιμίας (AML) με υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική νόσο.

Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται σήμερα στο ηλεκτρονικό τεύχος της New England Journal of Medicine, ενώ, παρουσιάστηκαν στην Ετήσια Συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας που γίνεται αυτές τις μέρες στο Σικάγο.

Η πολυκεντρική δοκιμή Φάσης Ι, με επικεφαλείς τους ερευνητές του Κέντρου Καρκίνου MD Anderson του Πανεπιστημίου του Τέξας, σχεδιάστηκε για να προσδιορίσει την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του ivosidenib στη θεραπεία ασθενών με μορφή AML στην οποία το ένζυμο isocitrate dehydrogenase 1 (IDH1) μεταλλάσσεται.

Οι μεταλλάξεις IDH1 εμφανίζονται στο 6%-10% των ασθενών με οξεία μυελογενή λευχαιμία.

Αυτή ήταν η πρώτη μελέτη του ivosidenib σε ανθρώπους, διεξήχθη από το Μάρτιο του 2014 μέχρι το Μάιο του 2017, όπου χορηγήθηκαν ημερήσιες δόσειες του στοχευόμενου αναστολέα IDH1 σε 258 ασθενείς.

Όπως δήλωσε ο Courtney DiNardo, M.D., επίκουρος καθηγητής Λευχαιμίας στο MD Anderson, «το Ivosidenib, όταν χορηγείται από το στόμα ως μεμονωμένος παράγοντας, συσχετίστηκε με αποδεκτές παρενέργειες και προκάλεσε διαρκή και βαθιά ύφεση».

Στην αρχική ανάλυση της μελέτης το ivosidenib σε 125 ασθενείς με υποτροπιάζοντα ή αναστρέψιμο AML που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με την συνιστώμενη ημερήσια δόση των 500 mg το συνολικό ποσοστό απόκρισης ήταν 41,6% και το πλήρες ποσοστό απόδοσης 21,6%.

Η μελέτη ανέφερε επίσης ότι το 30,4% αυτών των 125 ασθενών ήταν σε πλήρη ύφεση αλλά με μη αποκατεστημένο αίμα. Το συνολικό ποσοστό επιβίωσης ήταν 50,1% στους 18 μήνες, σε σύγκριση με ιστορικά συνολική επιβίωση μικρότερη των πέντε μηνών για ασθενείς με υποτροπιάζουσα μυελογενή λευχαιμία και δύο προηγούμενων θεραπειών.

«Μεταξύ των ασθενών που επιτυγχάνουν πλήρη ύφεση ή πλήρη ύφεση με μερική αιματολογική ανάκτηση, το 21% δεν είχε υπολειμματικές ανιχνεύσιμες IDH1 μεταλλάξεις», δήλωσε ο DiNardo και συμπλήρωσε.

«Ενώ η σημασία και η προγνωστική επίπτωση της συνεχιζόμενης ανίχνευση μεταλλάξεων IDH1 παραμένει άγνωστη, η περαιτέρω αξιολόγηση των αλλαγών σε μεταλλάξεις IDH1 στην πάροδο του χρόνου με τη θεραπεία ivosidenib θα είναι σημαντικές λεωφόροι της έρευνας».