Διαβάστε σχετικά για Süddeutsche Zeitung, UNESCO, Γερμανία, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, Εθνική Αντίσταση, ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), Θεσσαλονίκη, Κεντρική Μακεδονία, Μακεδονία, Ναζί,
«O σωτήρας της Θεσσαλονίκης» είναι ο τίτλος άρθρου στην Süddeutsche Zeitung για τον Γκέοργκ Έκερτ, ο οποίος «στη μεταπολεμική Γερμανία ήταν ένας πολύ σεβαστός επιστήμονας, παιδαγωγός και ιστορικός, ήταν επίσης Πρόεδρος της Γερμανικής Επιτροπής της UNESCO».
Την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε 28 ετών να υπηρετεί στη Θεσσαλονίκη, «την Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, όπως την έλεγαν τότε».
O νεαρός εθνολόγος γοητεύεται από την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, μέχρι που σκέφτεται να μετοικήσει εκεί μετά τον πόλεμο.
Η Κριστιάνε Σλέτσερ στο άρθρο της σημειώνει:
«Αυτό οφείλεται σε προσωπικές συναντήσεις και βαθιές φιλίες με Έλληνες, τις οποίες ο νεαρός Γερμανός σύντομα καλλιεργεί όλο και πιο εντατικά
»Αυτοί οι φίλοι τον μυούν στην καθημερινή ζωή στην Ελλάδα… Βιώνει πώς λιμοκτονούν οι Έλληνες, μαθαίνει για τους φόβους τους.
»Οι φίλοι τον έφεραν τελικά σε επαφή με την αριστερή ελληνική αντίσταση, με τον αντάρτικο στρατό του ΕΛΑΣ.
»Ο Έκερτ παίρνει τότε μια απόφαση σοβαρή όσο θαρραλέα.
»Λίγο πριν την αποχώρηση της Βέρμαχτ, μαζί με μια μικρή ομάδα έμπιστων Γερμανών προσχώρησαν στο αριστερό αντιστασιακό κίνημα ΕΛΑΣ.
»Δελτίο ταυτότητας που εκδόθηκε από τον ΕΛΑΣ με φωτογραφία, φέρει ημερομηνία 18 Νοεμβρίου 1944».
Και λίγο παρακάτω το άρθρο σημειώνει:
«Ο Έκερτ έχει επίσης έναν ιδιαίτερο ρόλο», τον οποίο αναδεικνύει και η βιογράφος του Μέτσινγκ.
«Χρησιμοποιεί την επιρροή του, την οποία προφανώς εξακολουθεί να έχει ως αξιωματούχος της Βέρμαχτ με τον βαθμό του ταγματάρχη στον κύκλο των ανώτερων Γερμανών αξιωματικών -σε συνεννόηση με το ελληνικό αντιστασιακό κίνημα- για την αποτροπή περαιτέρω καταστροφής της Θεσσαλονίκης από τους υποχωρούντες κατακτητές.
»Σε αντάλλαγμα, ο ΕΛΑΣ θα απείχε από επιθέσεις εναντίον των ηττημένων γερμανικών στρατευμάτων.
»Αυτό ανέφεραν αργότερα και ελληνικές πηγές.
»Ωστόσο, η εκκένωση δεν γίνεται εντελώς χωρίς εκρηκτικά, μια αποθήκη πετρελαίου καίγεται, πλοία βυθίζονται…
»Ζωτικής σημασίας υποδομές όπως ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής, τα έργα ύδρευσης και μια σημαντική αποβάθρα στο λιμάνι όμως σώζονται, ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων του Έκερτ με τον ΕΛΑΣ» σύμφωνα με την ερευνήτρια Μέτσινγκ.