Τι πρέπει να ξέρετε για την επιγαστρική κήλη

Η επιγαστρική κήλη, ή κήλη της λευκής γραμμής παρουσιάζεται στο κοιλιακό τοίχωμα, στη γραμμή μεταξύ ομφαλού και στέρνου (λευκή γραμμή).

Το μέγεθός της ποικίλλει και κυμαίνεται από λίγα εκατοστά και πάνω, ενώ όταν είναι μικρή, λόγω της μαλακής σύστασής της, μοιάζει με λίπωμα.

Είναι συχνότερη στους άνδρες (τριπλάσια συχνότητα σε σχέση με τις γυναίκες) και παρουσιάζεται στο 2-3% του πληθυσμού.

Πού οφείλεται η επιγαστρική κήλη και ποια είναι τα συμπτώματά της;

Η επιγαστρική κήλη δημιουργείται λόγω αδυναμίας του κοιλιακού τοιχώματος (π.χ. τραυματισμός) και ο σχηματισμός της ευνοείται από καταστάσεις που αυξάνουν την πίεση στην περιοχή, όπως ο χρόνιος βήχας, η δυσκοιλιότητα και η παχυσαρκία.

Προκαλεί τοπική ευαισθησία και αίσθημα βάρους. Επίσης, μπορεί να έχει συμπτώματα, όπως η ναυτία και ο έμετος.

Ποια είναι η θεραπεία;

Η επιγαστρική κήλη πρέπει να αποκαθίσταται χειρουργικά, επειδή μπορεί να περιέχει λίπος, τμήμα του προστατευτικού ιστού των ενδοκοιλιακών οργάνων (επίπλουν), ή και τμήμα του λεπτού εντέρου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περίσφιξη της κήλης, κάτι που όμως είναι σχετικά σπάνιο.

Η αποκατάσταση γίνεται με ανοικτό χειρουργείο ή λαπαροσκοπικά και συνήθως απαιτείται η τοποθέτηση συνθετικού πλέγματος για την ενίσχυση των τοιχωμάτων.

Ο ασθενής υποβάλλεται σε προεγχειρητικό έλεγχο ώστε να διασφαλιστεί ότι δε θα διατρέξει κάποιο κίνδυνο κατά την διάρκεια της επέμβασης εξαιτίας άλλων προβλημάτων, όπως για παράδειγμα η ισχαιμική καρδιοπάθεια.

Έπειτα από την επέμβαση απαιτείται νοσηλεία για 1 έως 2 εικοσιτετράωρα, ενώ ο ασθενής επιστρέφει πλήρως στην καθημερινότητά του μετά από διάστημα 10 ημερών έως 2 εβδομάδων, με μία προσοχή όσον αφορά την άρση βαρέων αντικειμένων και την πίεση στην περιοχή.

Η επιγαστρική κήλη πρέπει πάντα να διακρίνεται από τη διάταση των ορθών κοιλιακών μυών.

Είναι δύο καταστάσεις που μοιάζουν εξαιρετικά, αλλά έχουν διαφορετική αντιμετώπιση.

Η διάταση των ορθών κοιλιακών μυών δεν αποκαθίσταται χειρουργικά, γιατί είναι αυξημένα τα ποσοστά υποτροπής. Μόνο ένας χειρουργός μπορεί να διακρίνει τις δύο περιπτώσεις.