Διοικητικό Δικαστήριο: Ευθύνες για το Μάτι σε Πυροσβεστική και Πολιτική Προστασία

Την ευθύνη της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι και το αιτιώδη σύνδεσμό ανάμεσα σε μία σειρά παραλείψεων και το τραγικό αποτέλεσμα που οδήγησε στην εκατόμβη των νεκρών τον Ιούλιο του 2018 αναγνωρίζει με νέα απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών δικαιώνοντας συγγενείς ενός θύματος.

Στη Δικαιοσύνη αυτή τη φορά προσέφυγαν οι συγγενείς μίας 73χρονης γυναίκας η οποία βρήκε μαρτυρικό θάνατο όταν αποφάσισε να φύγει από το σπίτι της για να γλιτώσει από την πύρινη λαίλαπα αλλά τελικά βρέθηκε την επόμενη μέρα της πυρκαγιάς απανθρακωμένη.

Το δικαστήριο με ένα ενδιαφέρον σκεπτικό αναγνωρίζει την ευθύνη της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας και επιδικάζει αποζημίωση στους συγγενείς της που συνολικά φτάνει τα 150.000 ευρώ.

Το δικαστήριο σημειώνει ότι, «δεν στοιχειοθετείται αποζημιωτική ευθύνη (…) της δεύτερης εναγόμενης Περιφέρειας Αττικής και του τρίτου εναγόμενου Δήμου Μαραθώνος».

Διαβάστε από την απόφαση:

ΕΥΘΥΝΗ:

Τα αρμόδια όργανα του Πυροσβεστικού Σώματος, από το χρονικό σημείο εκδήλωσης της από 23/7/2018 πυρκαγιάς στη θέση «Νταού Πεντέλης» του Δήμου Πεντέλης, την επέκταση και διάσπασή της σε δύο μέτωπα, περί ώρα 17.17 έως 17.30, έως την είσοδό της στον οικισμό του Νέου Βουτζά του Δήμου Μαραθώνα, στις 18.00, ουδέποτε εξέτασαν τη δυνατότητα οργανωμένης προληπτικής απομάκρυνσης πολιτών και, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ.5 στ’ του ν.3013/2002 σε συνδυασμό με το άρθρο 44 του π.δ.210/1992, παρέλειψαν να διατυπώσουν εγκαίρως εισήγηση για την οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των εντός του ως άνω οικισμού και της εν γένει πληττόμενης περιοχής ευρισκόμενων πολιτών με σκοπό την προστασία και διάσωσή τους από την εξελισσόμενη καταστροφική πυρκαγιά, η οποία (εισήγηση) αποτελεί αναγκαία κατά νόμο προϋπόθεση για τη λήψη της σχετικής απόφασης από το αρμόδιο κατά περίπτωση όργανο.

Κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα, τα αρμόδια όργανα της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 5 παρ.4δ’, 6 παρ.1 και 6 του ν. 3013/2002, παρέλειψαν εγκαίρως, με κάθε πρόσφορο για την περίπτωση μέσο, να προειδοποιήσουν και να πληροφορήσουν τους πολίτες εντός της πληττόμενης περιοχής, σχετικά με την ταχέως εξελισσόμενη καταστροφική πυρκαγιά που κατευθυνόταν επικίνδυνα προς τον οικισμό του Νέου Βουτζά, παρέχοντάς τους ταυτοχρόνως τις ενδεδειγμένες και ειδικές οδηγίες ενόψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών (μέγεθος, ένταση κ.λπ.) της συγκεκριμένης πυρκαγιάς, προκειμένου να μπορέσουν αυτοί να προετοιμαστούν και να βελτιώσουν τη δυνατότητα αντίδρασής τους προτού έρθουν αιφνιδίως αντιμέτωποι με το επίμαχο φαινόμενο και εν τέλει να διασωθούν.

Οι παράνομες παραλείψεις των οργάνων του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου, αφενός μεν εξέτασης της δυνατότητας για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των πολιτών της πληττόμενης περιοχής, μεταξύ των οποίων οι κάτοικοι του Νέου Βουτζά και, συνακόλουθα, παροχής της σχετικής εισήγησης προς τα όργανα με αποφασιστική αρμοδιότητα, αφετέρου δε έγκαιρης προειδοποίησης και πληροφόρησης των ως άνω κατοίκων, σχετικά με τον επικείμενο και πραγματικό κίνδυνο που διέτρεχαν, με ταυτόχρονη παροχή εξειδικευμένων οδηγιών αυτοπροστασίας από τη συγκεκριμένη πυρκαγιά, ήταν επαρκώς ικανές και μπορούσαν αντικειμενικώς, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας για την επίδραση των φυσικών φαινομένων, να επιφέρουν το ζημιογόνο αποτέλεσμα του θανάτου της συγγενούς των εναγόντων, τον οποίο και επέφεραν, ώστε υφίσταται εν προκειμένω αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς των οργάνων του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου και της επελθούσας ζημίας.

Συνεπώς, ενόψει των ανωτέρω και δεδομένου ότι οι διατάξεις περί αποστολής, σκοπού και αρμοδιότητας της πολιτικής προστασίας και του πυροσβεστικού σώματος δεν έχουν τεθεί αποκλειστικώς χάριν του γενικού συμφέροντος, αλλά αποσκοπούν, παραλλήλως, στην προστασία της ζωής των πολιτών (πρβλ. Σ.τ.Ε. 1876, 2874/2020, 3612/2011, 3632/2001) συντρέχει, εν προκειμένω, αποζημιωτική ευθύνη του πρώτου εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου, κατ’άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ. για παραλείψεις των οργάνων της πολιτικής προστασίας και του πυροσβεστικού σώματος.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΙΤΙΩΔΟΥΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ

Αντιθέτως, δεν στοιχειοθετείται αποζημιωτική ευθύνη των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., της δεύτερης εναγόμενης Περιφέρειας Αττικής και του τρίτου εναγόμενου Δήμου Μαραθώνος, επειδή οι αποδιδόμενες στα εν λόγω ν.π.δ.δ. παρανομίες, όπως εκτίθενται στην 12η σκέψη ανωτέρω, δεν συνδέονται αιτιωδώς με τον θάνατο της συγγενούς των εναγόντων.