Για τις έρευνες στην Καλντέρα της Θήρας που θα δώσουν απαντήσεις για τη μεγάλη έκρηξη που κατέστρεψε τον Μινωϊκό Πολιτισμό και ίσως για τη… χαμένη Ατλαντίδα, μίλησε στην ΕΡΤ, η ηφαιστειολόγος Εύη Νομικού, εν πλω προς Σάμο.
Όπως είπε η κα Νομικού κάνουν έρευνες στον πυθμένα της Καλντέρας στην Σαντορίνη και αναζητούν στην περιοχή της Θηρασιάς να εξακριβώσουν την προέλευση κάτι μεγάλων σκαλοπατιών από λάβα στον βυθό.
«Θέλουμε να δούμε εάν τα σκαλοπάτια έχουν φυσική προέλευση ή όχι, κάτι που σημαίνει πως εκεί, μέσα στην Καλντέρα της Σαντορίνης, υπήρχε ένα αρχαίο λιμάνι το οποίο συνδέεται με την μεγάλη έκρηξη που έγινε πριν από 3.600 χρόνια», είπε.
Ωστόσο, τόνισε ότι η ταύτιση με την «Χαμένη Ατλαντίδα» θα ήθελε πολλή έρευνα για να γίνει.
Η Σαντορίνη δεν έχει καμία σχέση με την Ατλαντίδα
Χρονικά τις χωρίζουν χιλιετίες. Η καταστροφή της Ατλαντίδας τοποθετείται από τον Πλάτωνα στο τέλος της τελευταίας εποχής των Παγετώνων, πριν 12.000 χρόνια, που είχε αποτέλεσμα μία μεγάλη άνοδο των υδάτων. Η έκρηξη της Σαντορίνης έγινε στο 1.600 π.Χ.
Επίσης, η Ατλαντίδα τοποθετείται από τον Πλάτωνα στον σημερινό Ατλαντικό Ωκεανό, σύμφωνα με τα αιγυπτιακά αρχεία που είδε ο Σόλων.
Εκείνοι που ταυτίζουν Ατλαντίδα με Σαντορίνη έχουν βαθιά άγνοια.
Κλιματική αλλαγή και κατακλυσμός
Επιστήμονες του Κέντρου Βιοποικιλότητας και Κλιματικών Ερευνών Σένκενμπεργκ και του Ινστιτούτου Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Γκέτε της Φρανκφούρτης έχουν αποδείξει δύο «κατακλυσμούς» στο Αιγαίο, μία απότομη άνοδος της στάθμης της θάλασσας, κατά τουλάχιστον ένα έως ενάμισι μέτρο στο Βόρειο Αιγαίο πριν από περίπου 7.600 χρόνια (δηλαδή περί το 5600 π.Χ.), ενώ κάτι ανάλογο είχε συμβεί και νωρίτερα, πριν από 8.400 χρόνια (6400 π.Χ.).
Η ελληνική μυθολογία «γνωρίζει» αυτούς τους «κατακλυσμούς» και τους αναφέρει.
Παλαιότερα υπήρξε ένας παγκόσμιος κατακλυσμός, που μαρτυρείται στις παραδόσεις όλων των αρχαίων πολιτισμών (εκτός της Αφρικής) και προκλήθηκε από την τήξη των παγετώνων, στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων, πριν 12.000 χρόνια, δηλαδή στο τέλος της Πλειστόκαινου Εποχής.
Ο τερματισμός εκείνου του παγκόσμιου ψύχους με παγκόσμιο κατακλυσμό και εντυπωσιακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας, οδήγησε τους ανθρώπους να μεταβούν από τη νομαδική ζωή των κυνηγών-συλλεκτών σε μόνιμη κατοίκηση περιοχών, η οποία σε συνδυασμό με τις θερμότερες και ευνοϊκότερες θερμοκρασίες είχε σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη της γεωργίας και κτηνοτροφίας, λέει η επιστήμη.
[Από τον τελευταίο παγετώνα περίπου 20.000 χρόνια πριν, η στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί περισσότερο από 125 μέτρα, με ρυθμούς που κυμαίνονται από λιγότερο από 1 χιλ το έτος έως 40+ χιλ το έτος, ως αποτέλεσμα της τήξης των φύλλων του πάγου πάνω από τον Καναδά και την Ευρασία. Η ταχεία τήξη των φύλλων πάγου οδήγησε στους λεγόμενους «παλμούς νερού που λιώνει» (αγγλ. meltwater pulses), οι οποίοι είναι περίοδοι κατά τους οποίους η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε γρήγορα. Ο ρυθμός αύξησης άρχισε να επιβραδύνεται περίπου 8.200 χρόνια πριν, ενώ ήταν σχεδόν σταθερή τα τελευταία 2.500 χρόνια, μέχρι την πρόσφατη ανοδική τάση που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου ή στις αρχές του 20ου αιώνα].
Το τέλος της Πλειστόκαινου Εποχής ταυτίζεται με τον κατακλυσμό της Ατλαντίδας και τα γεγονότα που περιγράφει ο Πλάτων στα έργα του «Τίμαιος», «Κριτίας» και «Νόμους».
Ο σημερινός μας πολιτισμός, οι θρησκευτικές μας δοξασίες (σε όλες τις θρησκείες), η πατριαρχία, τα τελετουργικά μυστήρια, γεννήθηκαν με τις πρώτες γεωργικές κοινωνίες της Ολόκαινου Εποχής, που διαδέχτηκε την Πλειστόκαινο.
Σημειώνεται ότι τότε η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε δεκάδες μέτρα (σύμφωνα με την επιστήμη) καλύπτοντας εντελώς τον Αιγαιακό προκατακλυσμιαίο πολιτισμό και την Ατλαντίδα, σύμφωνα προς τον Πλάτωνα, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να επιστρέψει στη λίθινη εποχή (αυτά τα γράφει στους «Νόμους»).
Αυτές ήταν η συνέπειες εκείνης της κλιματικής αλλαγής, η οποία όπου κι εάν οφείλεται, δηλαδή είτε σε φυσικά αίτια, είτε στην θρυλούμενη τεχνολογική αμετροέπεια και αλαζονεία των Ατλάντων, συνέβη.
Ας μην σταθούμε στο εάν υπήρξε όντως αναπτυγμένος προκατακλυσμιαίος πολιτισμός -αν και περιγράφεται σε ελληνικά και ινδικά κείμενα- αυτό που περισσότερο προβληματίζει είναι εάν όντως η ανθρωπότητα έχει τη δυνατότητα να εμποδίσει την κλιματική αλλαγή.