Δασολόγος Γαβριήλ Ξανθόπουλος: «Τυφλές» εκκενώσεις, «ανικανότητα συνολικού σχεδιασμού και δράσης»

Για έλλειψη σχεδιασμού και «τυφλές» εκκενώσεις, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις «άδειασαν» οικισμούς με αποτέλεσμα οι πυροσβεστικές δυνάμεις να επιχειρούν να σώσουν σπίτια, αντί να κυνηγούν το μέτωπο της φωτιάς προκειμένου να το αναχαιτίσουν, κάνει λόγο ο Γαβριήλ Ξανθόπουλος, ένας από τους κορυφαίους δασολόγους στο ζήτημα των δασικών πυρκαγιών, Διευθυντής Ερευνών στον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό «ΔΗΜΗΤΡΑ» και ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών & Δασικών Οικοσυστημάτων.

Πρόκειται για έναν από τους Έλληνες επιστήμονες που στελέχωσαν την επιτροπή που είχε συσταθεί για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών μετά τη φονική φωτιά του 2018 στο Μάτι υπό τον καθηγητή «Οικολογίας των Πυρκαγιών» στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ, και επικεφαλής του «Παγκόσμιου Κέντρου Παρακολούθησης Πυρκαγιών» Γιόχαν Γκολντάμερ.

Η επιτροπή είχε παραδώσει πόρισμα τον Φεβρουάριο του 2019 στον τότε πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση, οι προτάσεις του οποίου -όπως επισημαίνει ο κ. Ξανθόπουλος μιλώντας στο ethnos.gr– όχι μόνο δε μετουσιώθηκαν σε δράσεις, αλλά η ελληνική Πολιτεία έχει οδηγηθεί ακόμα και σε εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης από τη θέση του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, είχε δεσμευτεί ότι θα το ακολουθήσει.

Αντί γι΄αυτό, η πύρινη κόλαση που ζει η χώρα τις τελευταίες ημέρες καταδεικνύει με τον πλέον δραματικό τρόπο ότι τρία χρόνια μετά τους 102 νεκρούς του Ματιού, το κεφάλαιο της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών παραμένει… αδιάβαστο με όλο το βάρος να δίνεται στην καταστολή.

Ο κ. Ξανθόπουλος κάνει λόγο για έλλειψη σχεδιασμού, απόλυτη εξάρτηση από τα εναέρια μέσα, αλλά και σημαντικά επιχειρησιακά λάθη σε μία δομή στο πλαίσιο της οποίας την αποτίμηση της καταστροφής εξακολουθεί να την κάνει ο κρινόμενος καθώς δεν έχει συσταθεί ο προβλεπόμενος από την Επιτροπή ανεξάρτητος Οργανισμός.

Ειδικά για το ζήτημα των πολλαπλών εκκενώσεων οικισμών των τελευταίων ημερών, ο διεθνούς φήμης δασολόγος σημειώνει πως σε ορισμένες περιπτώσεις μιλάμε για «τυφλές» εκκενώσεις:

«Το εργαλείο των εκκενώσεων χρησιμοποιήθηκε με έναν τρόπο, ο οποίος είναι δραματικός.

»Η οδηγία ήταν “κάντε εκκένωση” ώστε να μην υπάρχουν θύματα, αλλά και αν υπάρξουν η ευθύνη να ανήκει σε όσους δεν έφυγαν.

»Συμπέρασμα: αυτό θα έπρεπε να γίνεται όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη.

»Εδώ όμως η φιλοσοφία και το κίνητρο για τον κάθε πυροσβέστη αξιωματικό είναι ότι μπορείς να υποστείς κριτική αν σου καεί κάποιος, αλλά δε θα υποστείς κριτική αν τσάμπα έκανες την εκκένωση» σημειώνει ο κ. Ξανθόπουλος.

Και συνεχίζει: «Γίνεται τυφλά η εκκένωση κι αυτό δεν είναι χωρίς συνέπειες.

»Όταν εκκενώνεις μετά χρειάζεται να φυλάξεις τα σπίτια.

»Δεν μπορείς να τα αφήσεις να καούν και όταν συμβεί αυτό αντί να κυνηγάς το μέτωπο, κυνηγάς τα σπίτια.

»Γίνεσαι ήρωας στα ΜΜΕ τα οποία σε καταγράφουν εκείνη την ώρα, αλλά αυτό που πληρώνεις είναι η ανικανότητα συνολικού σχεδιασμού και δράσης».