Επίθεση με βιτριόλι: «Ζω με μια σκληρή μάσκα που πιέζει τις ουλές 24 ώρες το 24ωρo»

Για τον αδιανόητο Γολγοθά που ανεβαίνει τους τελευταίους 10 μήνες της ζωής μίλησε η Ιωάννα Παλιοσπύρου.

Η νεαρή κοπέλα που βρέθηκε στο επίκεντρο μιλάει για όλους και για όλα, ζητάει την παραδειγματική τιμωρία της γυναίκας που της κατέστρεψε τη ζωή και ευχαριστεί όλους εκείνους που στάθηκαν και στέκονται στο πλευρό της.

Η ίδια η Ιωάννα αντιλαμβάνεται πως η ζωή της έχει αλλάξει για πάντα και έχει καταστραφεί.

Τα όσα ζει από τις 20 του περασμένου Μαΐου, μετά την επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι, στοιχειώνουν κάθε της σκέψη και παγώνουν κάθε της όνειρο.

«Πέρα από τους φρικτούς πόνους, ήμουν σε μεγάλο σοκ, δεν μιλούσα καθόλου, ούτε καν στη μητέρα μου.

»Προσπαθούσα να συγκροτήσω τις σκέψεις και τις δυνάμεις μου και να εξηγήσω με τη λογική όσα μου συνέβαιναν.

»Δεν ήξερα ποιος μου είχε επιτεθεί και γιατί βρισκόμουν σε αυτήν την κατάσταση.

»Σκεφτόμουν πως -έστω συνειδητά- δεν έχω βλάψει κανέναν.

»Αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν να έχω ενοχλήσει κάποιον χωρίς να το έχω καταλάβει, ώστε να με μισεί τόσο που να με κυνηγά με μανία ξανά και ξανά για να με σκοτώσει», υποστηρίζει η Ιωάννα στη συνέντευξή της στο περιοδικό «ΟΚ».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της λέει:

«Μόνο όταν βγήκα από το νοσοκομείο, σχεδόν ύστερα από τρεις μήνες, άρχισα να αποκτώ μια εικόνα για την έκταση που είχε πάρει η απόπειρα δολοφονίας εναντίον μου.

»Εκτός του ότι δεν είχα καμία επαφή με τηλεόραση, ραδιόφωνο και ίντερνετ, οι δικοί μου με προστάτευαν δεν μου έδιναν πληροφορίες.

»Το διάστημα που πέρασα στο νοσοκομείο λειτουργούσε μόνο το ένστικτο της επιβίωσης.

»Όταν πια βγήκα μόνο τότε είδα κάποια δημοσιεύματα και ρεπορτάζ, αλλά ήταν κάτι που με στρέσαρε πολύ και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Το έκανα σε δόσεις γιατί δεν το άντεχα».

Η Ιωάννα εξηγεί και τους λόγους που είναι αδύνατον να κυκλοφορήσει στο δρόμο.

«Πέρα από τους λόγους της εικόνας μου που δεν με κάνει να νιώθω άνετα να κυκλοφορώ, δεν μπορώ να εκτεθούν στο φως της ημέρας για λόγους ευαισθησίας.

»Δεν μπορώ να εργαστώ πρώτη φορά στη ζωή μου.

»Το ίδιο και η μητέρα μου, που με φροντίζει καθημερινά αφού η όραση και η κίνηση μου δεν έχουν ακόμη αποκατασταθεί.

»Πρέπει να φοράω μια σκληρή ειδική μάσκα στο πρόσωπο.

»Ο ρόλος της είναι να πιέζει τις ουλές 24 ώρες το 24ωρο και είναι πολύ περιοριστική.

»Τη βγάζω μόνο για να φάω και να κάνω μπάνιο. Όλες τις υπόλοιπες ώρες τη φορώ.

»Ακόμα κι αν θέλω να πιω νερό, δεν μπορώ, πρέπει να πιω με καλαμάκι».