Βάφτισαν “δασικό δρόμο” ολόκληρη λεωφόρο καταγγέλουν οι κάτοικοι στις Σκουριές

Σε νέες καταγγελίες προσωρούν οι κάτοικοι στις Σκουριές που αντιτίθενται στη δημιουργία των μεταλλείων χρυσού στην περιοχή.

Αυτή τη φορά στο επίκεντρο είναι η διαπλάτυνση του δασικού δρόμου Χοντρό Δέντρο- Σκουριές.

Όπως επισημαίνουν είναι ένας δρόμος που απαγορεύεται από όλες τις διατάξεις περί δασικής οδοποιΐας και ότι “νέα «λεωφόρος των Σκουριών» είναι ένας παράλογα φαρδύς δρόμος που διακόπτει βίαια τη συνέχεια του δασικού οικοσυστήματος“.

Δείτε αναλυτικά το ρεπορταζ όπως το γράφουν στο blog antigold:

O «δασικός» δρόμος Χοντρό Δέντρο- Σκουριές, που κατασκεύασε η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και την Παρασκευή στρωνόταν άσφαλτος, είναι ένας δρόμος που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ από όλες τις διατάξεις περί δασικής οδοποιΐας. Το έργο βαφτίστηκε «Βελτίωση της βατότητας» του προϋπάρχοντος δασικού δρόμου Χοντρό Δέντρο – Σκουριές όμως το μόνο κοινό που έχει ο νέος δρόμος με τον παλιό είναι η χάραξη.

Η νέα «λεωφόρος των Σκουριών» είναι ένας παράλογα φαρδύς δρόμος που διακόπτει βίαια τη συνέχεια του δασικού οικοσυστήματος και έχει τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά όχι δασικού δρόμου, αλλά επαρχιακού δρόμου Α” Κατηγορίας.

Σαν «σκοπός» της κατασκευής αυτού του δρόμου, στην εγκεκριμένη Τεχνική Έκθεση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ εμφανίζεται «η ορθή διαχείριση και προστασία του δάσους», η «προστασία από τις πυρκαγιές», η «ανάπτυξη της δασικής αναψυχής και του δασικού περιηγητισμού σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης»! Ο πραγματικός σκοπός, που είναι η εξυπηρέτηση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή Σκουριών, εμφανίζεται σαν δευτερεύων, μετά τη «δασική αναψυχή» και την «περιβαλλοντική εκπαίδευση»!

Όπως όμως αναλύεται στην καταγγελία, ακόμα και αυτός ο σκοπός θα εξυπηρετούνταν ΠΛΗΡΩΣ και ΑΠΟΛΥΤΑ με μερικές μόνο μικρές παρεμβάσεις στον παλιό δασικό δρόμο που ήδη είχε βελτιωθεί σημαντικά από την TVX το 1997.

Τελικά για ποιο λόγο η εταιρεία κατασκεύασε έναν τέτοιο τερατώδη δρόμο; Επίδειξη δύναμης; Ήθελε να αποδείξει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν θα είχαν το σθένος να πουν «όχι» όσο προφανώς παράλογο και καταστροφικό κι αν ήταν αυτό που ζητούσε; Ήταν ένας τρόπος να πει στους αντιδρώντες στη μεταλλευτική δραστηριότητα ότι «το βουνό είναι δικό μου, θα κάνω ότι θέλω, νόμιμο ή παράνομο και δεν μπορείτε να με εμποδίσετε»;