Άρειος Πάγος: «Στεγνό καθάρισμα» για τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ

Να παραμείνουν εκτός Δημοσίου οι 393 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και υπέρ του Δημοσίου θα εισηγηθεί, την ερχόμενη στο Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ο Αρεοπαγίτης Χριστόφορος Κοσμίδης ζητώντας να γίνει δεκτή η αίτηση του υπουργείου Οικονομικών και να αναιρεθεί η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που έχει δικαιώσει τις καθαρίστριες, όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ του το capital.gr.

Αν η εισήγηση γίνει δεκτή τότε πιθανόν να αποτελέσει και νομολογιακή αξία για άλλες υποθέσεις που αφορούν σε κατάργηση οργανικών θέσεων στο Δημόσιο, αφού ο Αρεοπαγίτης θεωρεί απολύτως συνταγματική αυτή τη διαδικασία όταν την επιβάλλουν το δημόσιο συμφέρον και η οικονομική κρίση.

Ο Αρεοπαγίτης θεωρεί ότι το Πρωτοδικείο υπερέβη τη δικαιοδοσία του, καθώς δεν έχουν απολυθεί αφού η κατάργηση των θέσεων και η περιαγωγή των καθαριστριών σε διαθεσιμότητα δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής σύμβασης, αλλά «αποτελεί αυτοδίκαιη απόλυση υπό την αναβλητική αίρεση της μη μετατάξεως ή μετακινήσεως αυτών σε άλλη υπηρεσία του δημοσίου τομέα κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητας».

Θα επισημάνει επίσης πως η κατάργηση των οργανικών θέσεων αφορούσε το σύνολο του κλάδου των καθαριστριών και «έγινε κατά νομοθετική εξουσιοδότηση, ως προσπάθεια ορθολογικής συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα κατά την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2013-2016».

Θεωρεί δε πως η απόφαση του ΥΠΟΙΚ η καθαριότητα να ανατεθεί σε ιδιωτικά συνεργεία «ανάγεται στο πεδίο κυριαρχικής δράσης της δημόσιας διοίκησης και αποβλέπει στην εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού».

Μπορεί το Δημόσιο να καταργεί οργανικές θέσεις

Ο Αρεοπαγίτης θέτει και το θέμα της κατάργησης οργανικών θέσεων και θεωρεί ότι η Πολιτεία έχει την ευχέρεια να τις καταργεί κυρίως όταν το προσωπικό που προσλαμβάνεται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου δεν καλύπτεται από τη συνταγματική εγγύηση της μονιμότητας. Επιπλέον λόγος βέβαια είναι -κατά τον δικαστή- η οικονομική συγκυρία που περιορίζει τις κοινωνικές παροχές και επιβάλλει τη συρρίκνωση του κράτους ως επιχειρηματία ή εργοδότη, οδηγώντας σε περικοπή θέσεων εργασίας.

Συμπυκνωμένα ο αρεοπαγίτης θεωρεί ότι η κατάργηση θέσεων εργασίας με συνακόλουθη διαθεσιμότητα είναι νόμιμη αν: 1) η κατάργηση των θέσεων επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, 2) γίνεται με κριτήρια σύμφωνα με την ορθολογική οργάνωση, 3) η επιλογή του προσωπικού που τίθεται σε διαθεσιμότητα γίνεται με κριτήρια αντικειμενικά και με τρόπο που ελαχιστοποιεί τις δυσμενείς συνέπειες από τη διαθεσιμότητα ή την ενδεχόμενη απόλυσή του εάν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης σε άλλη θέση.