Ποιο είναι το «ύποπτο» ρήγμα των Αλκυονίδων που τρομάζει τους σεισμολόγους

Τη συζήτηση για τα ενεργά ρήγματα της Αττικής άνοιξε ο ισχυρός σεισμός των 5,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που ταρακούνησε το Λεκανοπέδιο την περασμένη Παρασκευή.

Ανησυχία μάλιστα προκαλούν στους Αθηναίους οι δηλώσεις των γνωστών σεισμολόγων Κωνσταντίνου Μακρόπουλου και Άκη Τσελέντη ότι πλησιάζει η περίοδος ενεργοποίησης του ρήγματος των Αλκυονίδων.

Ειδικότερα, ο ομότιμος καθηγητής σεισμολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Επιτροπής Εκτίμησης Σεισμικής Επικινδυνότητας, Κωνσταντίνος Μακρόπουλος, μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ εκτίμησε πως το ρήγμα της Πάρνηθας έκλεισε τη σεισμική του δραστηριότητα λέγοντας πως «εξελίσσεται ομαλά και έχουν γίνει περίπου 80 μετασεισμοί. Πηγαίνουν τα πράγματα όπως τα περιμέναμε. Κατά 85% αυτός ήταν ο κύριος σεισμός».

Σημείωσε επίσης ότι το ρήγμα της Πάρνηθας δίνει σεισμούς με συχνότητα διαφοράς εκατοντάδων ετών τονίζοντας χαριτολογώντας στη συνέχεια ότι «δεν θα ζούμε όταν θα επαναληφθεί ένας σεισμός όπως εκείνος του 1999».

Πρόσθεσε επίσης ότι η Αθήνα δίνει κινδύνους πιο μακρινούς και ανέφερε συγκεκριμένα το ρήγμα των Αλκυονίδων στον Κορινθιακό κόλπο με τον ισχυρό σεισμό του 1981, αλλά το ρήγμα της Αταλάντης στα βόρεια της Αττικής.

Ο κ. Μακρόπουλος εξήγησε πως το ρήγμα της Αταλάντης στην κυριολεξία «κοιμάται» και η περίοδος επανάληψης της σεισμικής δραστηριότητας έχει υπολογιστεί στα 750 χρόνια.

Το τέρας των Αλκυονίδων, όπως το αποκάλεσε σήμερα ο σεισμολόγος Ακης Τσελέντης, εντοπίζεται στις Αλκυονίδες Νήσους – κατ’ ευφημισμό ονομάζονται και «Καλά Νησιά». Πρόκειται για ένα νησιωτικό σύμπλεγμα στο ανατολικό τμήμα του Κορινθιακού Κόλπου, του λεγόμενου κόλπου του Λειβαδάστρου, απέναντι από το ακρωτήριο Ολμιών του Νομού Κορινθίας.

Ποιο είναι όμως το «ύποπτο» ρήγμα των Αλκυονίδων που τρομάζει τους σεισμολόγους;

Το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα αποτελείται από τέσσερα νησιά, τη Zωοδόχο Πηγή, το Δασκαλιό, το Γλαρονήσι και το Πρασονήσι. Στην ουσία, όμως, αυτά τα νησιά είναι οι τέσσερις κορυφές υφαλονήσου που εδράζεται σε βάθος 190 μέτρων και η οποία φέρεται να αναδύθηκε εξαιτίας γεωλογικών διεργασιών. Εξ αυτού συμπεραίνεται ότι αυτές αποτελούν το επίκεντρο σεισμών που εκδηλώνονται στη περιοχή, όπως αυτός των 5,1 Ρίχτερ το μεσημέρι της Παρασκευής, που συντάραξε την Αττική.

Εν προκειμένω αξίζει να σημειωθεί πως η περιοχή των Αλκυονίδων Νήσων ήταν το επίκεντρο του πολύνεκρου σεισμού της 24ης Φεβρουαρίου 1981, μεγέθους 6,7 Ρίχτερ, στην Αθήνα.

Οι σεισμοί στις νήσους Αλκυονίδες το 1981 ήταν μια σεισμική ακολουθία, αποτελούμενη από τρεις κύριους σεισμούς, οι οποίοι σημειώθηκαν το διάστημα από 24 Φεβρουαρίου μέχρι 4 Μαρτίου.

Στις 22:59 το βράδυ της Τρίτης 24 Φεβρουαρίου 1981, όπως προαναφέρθηκε, σημειώθηκε ο πρώτος σεισμός, ο οποίος είχε μέγεθος 6,7 Ρίχτερ και προκάλεσε μεγάλες καταστροφές σε Λουτράκι, Περαχώρα, Αγίους Θεοδώρους, Κινέτα, Μέγαρα, Νέα Πέραμο, Ελευσίνα, Μάνδρα, Ασπρόπυργο.

Επίκεντρό του ήταν οι Αλκυονίδες Νήσοι, στον μυχό του Κορινθιακού Κόλπου. Το εστιακό βάθος του σεισμού ήταν 8 χιλιόμετρα.

Το επίκεντρο απέχει 70 χλμ από την Αθήνα, 15 χλμ από το Λουτράκι, 10 χλμ από την Περαχώρα, 20 χλμ από την Κόρινθο, 35 χλμ από τα Μέγαρα και 24 χλμ από τις Πλαταιές της Βοιωτίας.

Λίγες ώρες αργότερα, στις 00:30 της Τετάρτης, ακολούθησε δεύτερος σεισμός, ο οποίος είχε μέγεθος 6,4 Ρίχτερ και προκάλεσε καταστροφές σε κτίσματα που είχαν πληγεί από τον πρώτο σεισμό.

Την Τετάρτη 4 Μαρτίου στις 16:01 σημειώθηκε τρίτος σεισμός, με μέγεθος 6,3 Ρίχτερ. Από αυτόν οι μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν στην Ανθούπολη Περιστερίου. Οι μετασεισμοί συνεχίστηκαν μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου του 1981.