Ύποπτες αντιδράσεις Γαληνού – Γιατί δεν ήθελε οικίσκους για τους πρόσφυγες;

Με την κατάσταση στη διαχείριση του προσφυγικού να βρίσκεται σε λεπτές ισορροπίες και την ώρα που φωνές στην Ευρώπη φαίνεται πως απεργάζονται προώθηση πρακτικών που προσιδιάζουν στη γραμμή Βίζενγκραντ απέναντι στην Ελλάδα, η χθεσινή αντίδραση του δημάρχου Λέσβου, Σπύρου Γαληνού στην εγκατάσταση οικίσκων για τους πρόσφυγες στη Μόρια προκαλεί ποικίλα ερωτήματα.

Η αντίδραση του Σπύρου Γαληνού, η οποία πυροδότησε αλυσιδωτά και αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, ήρθε σε μία χρονική συγκυρία που βρείσκεται – ήδη εδώ και έναν μήνα – μεγάλη επιχείρηση αποσυμφόρησης των νησιών που πλήττονται από την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση με αιχμή του δόρατος τη Λέσβο.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν πως από τις 16 Οκτωβρίου μέχρι και τις 10 Δεκεμβρίου έχουν μεταφερθεί από τα νησιά στην ενδοχώρα 5.701 πρόσφυγες, εκ των οποίων οι 3.589 μόνο από το νησί της Λέσβου.

Μόνο το τελευταίο Σαββατοκύριακο μεταφέρθηκαν από τη Λέσβο στην ενδοχώρα 667 πρόσφυγες, ενώ ο σχεδιασμός του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής προβλέπει τη μεταφορά μέχρι τις 20 του Δεκέμβρη ακόμα τουλάχιστον 1.500 ατόμων.

Όλα αυτά είναι σε γνώση του κ. Γαληνού, ο οποίος μάλιστα μαζί με το δήμαρχο Χίου και Σάμου έγινε προ εβδομάδας δεκτός αμέσως από τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου συζήτησαν για τους τρόπους αποσυμφόρησης των νησιών.

Παρά τα δεδομένα αυτά, χθες ο κ. Γαληνός για δεύτερη φορά αντέδρασε στην εγκατάσταση οικίσκων (κοντέινερ) εντός του οικισμού της Μόριας και όχι σε άλλη περιοχή του νησιού.

Αντέδρασε δηλαδή στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών, δεδομένου ότι ήταν σε γνώση όλων των αρμόδιων παραγόντων του νησιού πως δεν επρόκειτο για δημιουργία νέου οικισμού αλλά για διασφάλιση πιο ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης ενόψει και του βαρύ χειμώνα.

Οι οικίσκοι σήμερα εγκαταστάθηκαν εντός των ορίων του οικισμού της Μόριας, κατόπιν και σχετικών “πυροσβεστικών” διαβεβαιώσεων του αρμόδιου υπουργού Επικρατείας, Αλέκου Φλαμπουράρη πως “η τακτοποίηση δίνει τη δυνατότητα εύρυθμης λειτουργίας του hot spot και ως προς τις συνθήκες διαμονής, φύλαξης και κυρίως μη ενόχλησης των κατοίκων της περιοχής”.

Αλλά οι “σκιές” παραμένουν.

Τούτων δοθέντων και χωρίς να αμφισβητεί κανείς τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έχει καταβάλει η τοπική κοινωνία και οι αρμόδιοι φορείς από την αρχή της προσφυγικής κρίσης, προκύπτει το σαφές ερώτημα:

Πού ακριβώς αποσκοπεί ο κ. Γαληνός με τις αντιδράσεις του αυτές, οι οποίες μπορεί να αποβούν καταστροφικές τόσο για τους ίδιους τους πρόσφυγες ενόψει του χειμώνα όσο και για τη χώρα, σε μία χρονική συγκυρία που οποιαδήποτε επί τα χείρω μεταβολή της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την Ελλάδα;