Εθελοντική παράδοση σπιτιών στις τράπεζες για να σβήσουν τα κόκκινα δάνεια

Να παραδώσουν εθελοντικά τα σπίτια τους στις τράπεζες αν έχουν αποκτηθεί ή είναι συνδεδεμένα με ενυπόθηκα κόκκινα δάνεια, θα μπορούν οι ιδιοκτήτες τους δανειολήπτες που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον πλειστηριασμό, πετυχαίνοντας συγκριτικά καλύτερη διευθέτηση του υπόλοιπου της οφειλής ή και διαγραφή της.

Όπως αναφέρει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ η συγκεκριμένη λύση (amicable solution), που σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, εφαρμόζεται κατά κόρον στο εξωτερικό -σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιρλανδία- θα δοκιμαστεί τους προσεχείς μήνες και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα το τελευταίο τρίμηνο του 2017.

Κι αυτό γιατί οι μεσομακροπρόθεσμες λύσεις, που προέκριναν μέχρι σήμερα οι τράπεζες, όπως η μη πληρωμή τόκων ή η παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου, ρύθμισαν ένα ικανοποιητικό μέρος του «κόκκινου» χαρτοφυλακίου, χωρίς, ωστόσο, να εξαλείψουν το πρόβλημα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζιτών, άλλωστε, μόνο τους πρώτους έξι μήνες του έτους τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα «στόκαραν» περί τα 2,5 δισ. ευρώ νέα «κόκκινα» δάνεια, γεγονός, που απειλεί τους στόχους τους, έτσι όπως αυτοί έχουν τεθεί σε συνεργασία με τον SSM.

Ειδικότερα, ο προγραμματισμός είναι τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα να υποχωρήσουν κατά 7,6 δισ. ευρώ φέτος, κατά 15 δισ. ευρώ το 2018 και κατά 17 δισ. ευρώ το 2019.

Μεταξύ του πλειστηριασμού και της εθελοντικής παράδοσης του ακινήτου οι δανειολήπτες καλούνται να επιλέξουν… το μη χείρον βέλτιστον.

«Η λύση της εθελοντικής παράδοσης ενέχει διπλό όφελος: αφενός η αξία του ακινήτου – μετά τον επανυπολογισμό από πλευράς τράπεζας – θα είναι μεγαλύτερη από την τιμή που θα πετύχαινε στον πλειστηριασμό και αφετέρου το υπόλοιπο της οφειλής είτε θα κουρεύεται/ρυθμίζεται είτε θα διαγράφεται, λαμβάνοντας υπόψη και τις προβλέψεις του εκάστοτε χρηματοπιστωτικού ιδρύματος», εξηγεί στον Ελεύθερο Τύπο τραπεζικός παράγοντας.

Η λύση της εθελοντικής παράδοσης πάντως θα είναι αποτελεσματική μόνο εάν η τράπεζα αναλαμβάνει τη δέσμευση ότι παύει να έχει περαιτέρω απαιτήσεις και δεν εξακολουθεί να αξιώνει από τον πιστούχο προσαυξημένο υπόλοιπο της οφειλής.

Η πλειονότητα των δανειοληπτών και των εγγυητών έχει αποδεχθεί στη σύμβαση δανεισμού τον όρο της παραιτήσεως του δικαιώματος της διζήσεως, το πάγωμα δηλαδή των αξιώσεων μέχρι ο δανειστής να επιχειρήσει αναγκαστική εκτέλεση κατά του πρωτοφειλέτη.

Έτσι δυνητικά μπορεί να προβλεφθεί η δυνατότητα ανταλλαγής ακινήτων ή το δικαίωμα παραχώρησης, ενοικίασης και μελλοντικής επαναγοράς που προϋποθέτει όμως τη σημαντική μείωση του διαδικαστικού και φορολογικού κόστους γι’ αυτές τις επαναλαμβανόμενες συναλλαγές, με αντίστοιχη νομοθετική παρέμβαση.