Έρχεται ο γιατρός της γειτονιάς να αλλάξει ριζικά την πρωτοβάθμια περίθαλψη

Οικογενειακός γιατρός και ομάδα υγείας σε κάθε γειτονιά. Αξιολόγηση ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας. Νέες συμβάσεις με 3.000 γιατρούς και λοιπό προσωπικό. Πλήρης και αποκλειστική απασχόληση.

Πρόκειται για τα κύρια χαρακτηριστικά του νέου συστήματος εξωνοσοκομειακής φροντίδας που υλοποιεί από το 2017 το υπουργείο Υγείας, σύμφωνα με τα όσα ανέφερε σε συνέντευξη του στο Έθνος της Κυριακής ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός.

Το κόστος του εγχειρήματος, που βασίζεται στο μοντέλο της Πορτογαλίας, ανέρχεται ετησίως στα 80 εκατομμύρια ευρώ, κατά τα πρώτα έτη εφαρμογής (2017 και 2018).

Στην πλήρη ανάπτυξή του θα κοστίζει πάνω από 300 εκατομμύρια. Θα καλυφθεί από πόρους του ανασχεδιασμένου ΕΣΠΑ, το τομεακό πρόγραμμα του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και εθνικούς πόρους.

Σε πρώτη φάση, το σύστημα θα στηριχτεί σε 3.000 γιατρούς και λοιπό προσωπικό και 250 δομές.

Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) θα λειτουργήσουν σε 60 μεγάλες πόλεις, καλύπτοντας το 30% του αστικού πληθυσμού της χώρας. Μεταξύ των πόλεων αυτών περιλαμβάνονται το Κορδελιό – Εύοσμος, η Πάτρα, το Ηράκλειο, η Λάρισα, ο Βόλος, η Νέα Φιλαδέλφεια, το Κερατσίνι, το Πέραμα, η Μυτιλήνη και η Κομοτηνή.

«Διασφαλίζουμε την καθολική πρόσβαση και την ισότιμη φροντίδα των πολιτών στο σύστημα Υγείας. Κάθε μονάδα θα έχει έναν πληθυσμό αναφοράς, 10.000 κατά μέσον όρο, ανάλογα με πληθυσμιακές ή γεωγραφικές ιδιαιτερότητες”, επισημαίνει ο κ. Ξανθός.

Η μονάδα έχει τη λογική της οικογενειακής φροντίδας. Ο πυρήνας της είναι ο οικογενειακός γιατρός, νοσηλευτές, επισκέπτες Υγείας, κοινωνικοί λειτουργοί. Κάθε οικογενειακός γιατρός έχει “χρεωμένα” περίπου 2.000 άτομα. Εχει ευθύνη για τον εμβολιασμό, τους προληπτικούς ελέγχους, τα περιοδικά “τσεκάπ”, την αγωγή Υγείας, την παρακολούθηση χρονίων νοσημάτων και φυσικά την παραπομπή σε άλλα επίπεδα του συστήματος».

Οι νέες δομές φέρνουν ένα καινοτόμο σύστημα αξιολόγησης υπηρεσιών, το οποίο είναι πρωτόγνωρο για το ελληνικό Δημόσιο, τονίζει ο κ. Ξανθός: «Θα τηρούνται οδηγίες και πρωτόκολλα, ώστε να έχουμε πιο τεκμηριωμένη άσκηση της Ιατρικής, χωρίς προκλητή ζήτηση και περιττές παρεμβάσεις. Θα υπάρχουν υγειονομικοί δείκτες που πρέπει να παρακολουθούνται.

Για παράδειγμα, οι πάσχοντες από διαβήτη θα πρέπει να είναι σωστά ρυθμισμένοι και με βάση τον δείκτη αυτό, θα αξιολογούνται γιατροί και μονάδα. Πρόκειται για ένα “συμβόλαιο” υποχρεώσεων, το οποίο θα τηρείται ώστε να διασφαλίζεται ότι παρέχεται τεκμηριωμένη φροντίδα Υγείας και μετρήσιμη απόδοση του συστήματος».