Στη νομιμοποίηση χιλιάδων αυθαιρέτων που οικοδομήθηκαν μέσα σε περιοχές όπου στο παρελθόν υπήρχαν δάση προχωρά, ως φαίνεται, η κυβέρνηση. Το υπουργείο Περιβάλλοντος με απόφασή του ανακοίνωσε το «πάγωμα» των κατεδαφίσεων μέχρι την κύρωση δασικών χαρτών. Ωστόσο, προειδοποιεί ότι δεν θα υπάρξει καμία ανοχή για οικοδομές που βρίσκονται σε ρέματα ή στον αιγιαλό.
Για την ολοκλήρωση της χαρτογράφησης – ρυμοτόμησης των περιοχών αυτών μπορεί να χρειαστούν ακόμα και τρία χρόνια και θεωρείται δεδομένο ότι το υπουργείο θα βρεθεί αντιμέτωπο με διλήμματα για το τι μέλλει γενέσθαι σε αρκετά τμήματα της ελληνικής επικράτειας, όπου κατοικίες έχουν αντικαταστήσει ολόκληρες δασικές εκτάσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Σαλαμίνα όπου ο αριθμός των αυθαίρετων σπιτιών φθάνει τα 280.000, ενώ αντίστοιχα προβλήματα παρατηρούνται σε Άνω Γλυφάδα και Πέραμα, σύμφωνα με δημοσίευμα στην εφημερίδα «Έθνος».
«Είναι δεδομένο ότι κάποιες περιοχές θα βρεθούν εντός δάσους. Σε άλλες θα χρειαστεί να προχωρήσουμε σε ρυμοτόμηση θεσπίζοντας ορισμένα περιβαλλοντικά ισοδύναμα» τόνισε σε δηλώσεις του την Τρίτη ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Τσιρώνης.
Ουσιαστικά η λύση που εξετάζεται είναι να οριστεί εισφορά σε γη και χρήματα για αναδάσωση ίσης έκτασης στην ίδια περιοχή, πρόσθεσε ο κ. Τσιρώνης, ενώ ερωτηθείς για το τι θα γίνει με αυθαίρετα που έχουν ήδη κριθεί κατεδαφιστέα, είπε: «Αυτό ισχύει με την ισχύουσα νομοθεσία. Ενδεχομένως η καινούρια νομοθεσία να ορίζει ότι μια περιοχή μπορεί να χάνει τον δασικό της χαρακτήρα. Αν αρθεί ο δασικός χαρακτήρας, αίρεται και η πράξη κατεδάφισης. Σε κάθε περίπτωση θα ληφθεί υπ’ όψιν η συνολική εικόνα μιας περιοχής, καθώς μπορεί να υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης για πέντε ακίνητα αλλά να υπάρχουν δίπλα ή χιαστί ή όμορα πολλά άλλα που άλλαξαν χαρακτήρα».
Ωστόσο, ο κ. Τσιρώνης έριξε το… μπαλάκι της τελικής απόφασης για τα κατεδαφιστέα στο Υπουργείο Εσωτερικών, επισημαίνοντας ότι «η ιεράρχησή είναι δικό τους ζήτημα». Επιπλέον, δεν παρέλειψε να προειδοποιήσει ότι «η Πολιτεία θα είναι αυστηρή στις περιπτώσεις αυθαιρέτων που βρίσκονται στον αιγιαλό ή ρέματα».
Εκτιμάται πως το 25,5% της ελληνικής επικράτειας καλύπτεται από δάση. Την ίδια στιγμή, όμως, η κύρωση των δασικών χαρτών, δηλαδή το στάδιο όπου το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον χαρακτηρισμό κατοικιών ως «αυθαίρετων» δεν υπερβαίνει το 1%. Οικολόγοι και περιβαλλοντικές οργανώσεις αποδίδουν τις πολύχρονες καθυστερήσεις στην ανάγκη διατήρησης μιας «ρευστής» κατάστασης που οδηγεί σε αποχαρακτηρισμό ολόκληρων δασικών περιοχών προς όφελος της οικοδομής.