Έμεινε άστεγη, κοιμάται στο αυτοκίνητο, απέναντι από το μέχρι πριν λίγες ημέρες σπίτι της…

Μια συγκλονιστική ιστορία φέρνει στη δημοσιότητα η ηλεκτρονική εφημερίδα eproini.gr της Ηλείας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Σπυρούνης.

Είναι η ιστορία μιας γυναίκας, της Μαρίας Γεωργακοπούλου, που χτυπημένη αλύπητα από την κρίση βρέθηκε άστεγη, να κοιμάται μέσα στο αυτοκίνητό της, το οποίο συνεχίζει να είναι σταθμευμένο ακριβώς απέναντι από το σπίτι που μέχρι πρότινος κατοικούσε και από το οποίο της έκαναν έξωση πριν λίγες ημέρες.

Η Μαρία Γεωργακοπούλου ζούσε με τον πατέρα της στην οδό Κολιρίου στον Πύργο. Με τη σύνταξή του πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους και το ενοίκιο του σπιτιού. Όταν ο πατέρας της πέθανε, η ίδια έμεινε χωρίς χρήματα. Περίμενε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για να της αποδοθεί μέρος από τη σύνταξη λόγω συνθηκών, όμως αυτό καθυστέρησε πολύ. Τα ενοίκια «έτρεχαν» και η Μαρία δεν είχε τη δυνατότητα να καλύψει όχι μόνο αυτά αλλά γενικότερα τις ανάγκες της.

Όπως ανέφερε, η ιδιοκτήτρια της έκανε έξωση πριν μερικές ημέρες, γεγονός που την ανάγκασε να κάνει σπίτι της, το μικρό της αυτοκίνητο.

«Τις τελευταίες ημέρες είμαι άστεγη, μένω μέσα στο αυτοκίνητό μου, μαζί με τα τρία σκυλάκια μου, ακριβώς απέναντι από το σπίτι που ζούσα έως τώρα. Ζούσα με τον πατέρα μου και με τη σύνταξη του πληρώναμε τη σύνταξή του. Όταν πέθανε έμεινα χωρίς χρήματα καθώς είμαι άνεργη. Είπα στην σπιτονοικοκυρά μου να κάνει λίγη υπομονή και θα πάρει τα χρήματά της, όσα της οφείλω. Δέχθηκε να κάνει υπομονή και δεν με έδιωξε. Η γραφειοκρατία καθυστέρησε πολύ τα πράγματα και δεν έχω λάβει τη σύνταξη του πατέρα μου μειωμένη και πλέον χρωστάω περίπου 2000 ευρώ στα ενοίκια» ανέφερε μιλώντας για την κατάστασή της, με όσο κουράγιο της έχει απομείνει.

Περιγράφοντας τα όσα βιώνει είπε ότι «βρίσκομαι μέσα στο κρύο και πεινασμένη πολλές φορές, με δύο κουβέρτες να σκεπάζομαι το βράδυ και κοιμάμαι μέσα στο αυτοκίνητο μαζί με τα σκυλάκια. Τρώω ότι μου φέρνει η γειτονιά. Ευχαριστώ τον κόσμο που με ταΐζει. Σε οτιδήποτε με βοηθά… Δεν έχω λόγια για τον κόσμο που βοηθά».

Όση ώρα κρατούσε το ρεπορτάζ του συναδέλφου Γιάννη Σπυρούνη, δύο γειτόνισσες, της έφεραν φαγητό και νερό, ακόμα και σκυλοτροφή για τα τρία σκυλάκια της. Τις χιλιό-ευχαρίστησε όπως κάνει κάθε φορά, κάθε μέρα άλλωστε την τελευταία εβδομάδα. Έχει φτάσει σε πολύ δύσκολη κατάσταση, ζει μαρτυρικά, αλλά δεν χάνει την ελπίδα της.

«Ζητάω αν μπορεί να υπάρξει μια βοήθεια από τον κόσμο να βρω ένα μικρό σπίτι να μείνω εκεί. Να μη ζω στο αυτοκίνητο, αλλά πιο ανθρώπινα. Να πάρω και τα πράγματά μου που σε λίγο θα τα βγάλουν στο δρόμο. Σε δέκα ημέρες θα τα βγάλουν στο δρόμο. Είναι τα υπάρχοντά μου και δεν θέλω να καταστραφούν» είπε γνωρίζοντας πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και πως στην πόλη του Πύργου, υπάρχει ακόμα ανθρωπιά.