Την εντυπωσιακή ανακάλυψη κάτω από τους πάγους της βόρειας Γροιλανδίας, ενός τεράστιου κρατήρα διαμέτρου τουλάχιστον 31 χιλιομέτρων -με έκταση μεγαλύτερη από εκείνη του λεκανοπεδίου Αττικής ή του Παρισιού- ο οποίος προκλήθηκε από την πτώση μετεωρίτη διαμέτρου ενός χιλιομέτρου, ανακοίνωσε μια διεθνής επιστημονική ομάδα.
Η πρόσκρουση μπορεί να συνέβη σχετικά πρόσφατα, ακόμη και πριν από 12.000 χρόνια.
Οι επιστήμονες από τη Δανία, τη Γερμανία (Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ) και τις ΗΠΑ (Πανεπιστήμιο Κάνσας), με επικεφαλής τον καθηγητή Κουρτ Κγιάερ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», πιθανολογούν ότι πρόκειται για έναν από τους 25 μεγαλύτερους κρατήρες πρόσκρουσης στη Γη.
Εκτιμάται ότι «ένοχος» για τον κρατήρα είναι ένας μετεωρίτης με σύσταση κυρίως από σίδηρο, ο οποίος έπεσε στη Γροιλανδία και στη συνέχεια «θάφτηκε» κάτω από πάγο πάχους σχεδόν ενός χιλιομέτρου.
Είναι η πρώτη φορά που ένας κρατήρας οποιουδήποτε μεγέθους έχει βρεθεί κάτω από τους πάγους του πλανήτη μας.
Η αρχική ανακάλυψη είχε γίνει το 2015 στην περιοχή του παγετώνα Hiawatha, αλλά χρειάσθηκαν τρία χρόνια έως ότου επιβεβαιωθεί με περαιτέρω μελέτες μέσω εναέριου ραντάρ που «βλέπει» κάτω από τους πάγους.
«Ο κρατήρας είναι εντυπωσιακά καλά διατηρημένος, πράγμα απρόσμενο, καθώς οι παγετώνες έχουν απίστευτα μεγάλη ικανότητα διάβρωσης, η οποία κανονικά θα έπρεπε γρήγορα να είχε σβήσει τα ίχνη της πρόσκρουσης.
Το ότι αυτό δεν συνέβη, σημαίνει πως ο κρατήρας είναι μάλλον νεαρός από γεωλογική άποψη.
Μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί δυνατό να χρονολογήσουμε άμεσα τον κρατήρα, αλλά εκτιμάμε ότι δημιουργήθηκε αφότου οι πάγοι κάλυψαν τη Γροιλανδία, συνεπώς έχει ηλικία μικρότερη των τριών εκατομμυρίων ετών και πιθανώς είναι πολύ πρόσφατος, πριν από 12.000 χρόνια, προς το τέλος της τελευταίας εποχής των πάγων», δήλωσε ο Κγιάερ.
Το Γεωλογικό Μουσείο της Κοπεγχάγης διαθέτει ήδη ένα σιδερένιο μετεωρίτη βάρους 20 τόνων, ο οποίος είχε βρεθεί κοντά στο σημείο του κρατήρα.
Οι επιστήμονες αναρωτιούνται πώς και πόσο μπορεί να επηρέασε τις κλιματικές και γενικότερα τις περιβαλλοντικές συνθήκες στη Γη η πτώση ενός τόσο μεγάλου μετεωρίτη.
Πάντως εκείνη την εποχή, σύμφωνα προς τον Πλάτωνα, καταβυθίστηκε η Ατλαντίδα.
«Όμως αργότερα έγιναν δυνατοί σεισμοί και πλημμύρες, και σε μια μόνο δεινή ημέρα και νύχτα όλοι οι πολεμιστές βυθίστηκαν μέσα στη γη, και ομοίως η νήσος της Ατλαντίδας χάθηκε στα βάθη της θάλασσας».