«Για τον πληθωρισμό ισχύει ότι πρέπει να κατανοήσουμε την ασθένεια, όχι μόνο τα συμπτώματα» τιτλοφορεί ένα μάλλον… αισιόδοξο δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.
Στο άρθρο επισημαίνεται πως το γεγονός ότι ο πληθωρισμός στην Ευρώπη ξεπερνά πλέον το 10% «κάθε άλλο παρά έκπληξη είναι».
Σχετικά με τις αντιδράσεις και τις διαφωνίες των οικονομολόγων παρατηρεί:
«Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μία κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να αντιδράσει απέναντι στην έλλειψη προσφοράς, ιδίως σε ό,τι αφορά την ενέργεια.
»Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η ζήτηση μπορεί να αμβλυνθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην χρειαστεί να αυξηθούν οι τιμές. (…)
»Τέτοιες συζητήσεις θυμίζουν συχνά πορίσματα γιατρών, οι οποίοι βλέπουν μόνο τα συμπτώματα, δίχως να κατανοούν την ασθένεια.
»Εν τέλει το πρόβλημα έχει ως εξής: Έχουμε δύο κρίσεις, την πανδημία και τον πόλεμο, και το κόστος των συνεπειών πρέπει με κάποιον τρόπο να κατανεμηθεί.
»Η λύση που έχει επιλεχθεί είναι: Το διαμοιράζουμε όσο το δυνατόν περισσότερο -μέσω του πληθωρισμού- και το αφήνουμε να απλωθεί σε βάθος χρόνου – μέσω ενός υψηλότερου δημόσιου χρέους.
»Για κάποιους αυτή η επιλογή μπορεί να είναι λανθασμένη και επικίνδυνη, καθώς είναι σημαντικό ο πληθωρισμός να διατηρείται υπό έλεγχο.
»Αλλά το ερώτημα παραμένει: Ποια είναι η εναλλακτική;».
Σύμφωνα με τον Γερμανό σχολιαστή, τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα, καθώς «παρά τη διπλή κρίση -την πανδημία και τον πόλεμο- εξακολουθούμε να ζούμε εντυπωσιακά καλά.
»Οι περισσότεροι έχουν ακόμη τις δουλειές τους, πολλές εταιρείες, συχνά μικρές επιχειρήσεις, έχουν επιβιώσει από μακρές περιόδους λιτότητας.
»Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα», τονίζει, ενώ κλείνοντας, θέτει το -μάλλον ρητορικό- ερώτημα:
«Ποιος θα μπορούσε να περιμένει ότι οι μεγάλες κρίσεις θα περάσουν έτσι απλά, χωρίς λάθη και διαφωνίες;».