Ινστιτούτο IFW: Το ευρώ δεν είναι αναντικατάστατο για τη Γερμανία

Σοκ και δέος προκαλεί η τοποθέτηση του ενός εκ των δύο επικεφαλής του Ινστιτούτου για τη Διεθνή Οικονομία (IfW), ενός θεσμού με ισχυρή επιρροή και μεγάλο κύρος στη Γερμανία.

Κι αυτό διότι επαναφέρει ένα ζήτημα που έμοιαζε να έχει μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο: Την αποχώρηση της χώρας από την ευρωζώνη.

Η νέα κυβέρνηση πρέπει να καταστήσει σαφές προς τους εταίρους της στην Ευρώπη ότι «το ευρώ δεν είναι αναντικατάστατο για τη Γερμανία, που έχει και άλλες επιλογές», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Στέφαν Κόοθς, μιλώντας στην Handelsblatt.

Επιτέθηκε, παράλληλα, με δριμύτητα κατά των υπερχρεωμένων και ταυτόχρονα απείθαρχων κρατών-μελών, ενώ επέκρινε την κυβέρνηση του Όλαφ Σολτς για έλλειψη αποφασιστικότητας και υπερβολική χαλαρότητα.

Ο αναγκαίος… μπαμπούλας

Παρά δε το γεγονός ότι στη συνέχεια ο Κόοθς προσπάθησε να αμβλύνει την αρχική εντύπωση, ισχυριζόμενος ότι «οφείλουμε να αναφερόμαστε σε ορισμένες επιλογές έτσι ώστε να τα καθιστούμε λιγότερο πιθανές», έστειλε με σαφήνεια το μήνυμα που ήθελε, προς συγκεκριμένους αποδέκτες.

Πρακτικά, παρουσίασε το σενάριο ενός Germanexit ως… μπαμπούλα για τους υπόλοιπους, τονίζοντας ότι χωρίς τη Γερμανία δεν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα ούτε το ευρώ θα επιβιώσει – κατά συνέπεια, λοιπόν, πρέπει να κάνουν αυτό που τους λέει.

«Όταν οι υπερχρεωμένες χώρες γνωρίζουν πως ένα κράτος σαν τη Γερμανία δεν είναι διατεθειμένο να διασφαλίζει ότι η κεντρική τράπεζα θα παίζει διαρκώς τον ρόλο αυτού που θα καθαρίζει τη βρομιά, τότε θα αναγκαστούν να πειθαρχήσουν από δημοσιονομικής άποψης», λέει, ανάμεσα στα άλλα.

«Χαλαρότητα» στην ευρωζώνη

Ο ίδιος κάνει λόγο για ένα εκρηκτικό μίγμα που έχει δημιουργηθεί στην Ευρώπη και αποτελείται από το δημογραφικό πρόβλημα, την προσπάθεια απεξάρτησης από τον άνθρακα και μετάβασης στην πράσινη οικονομία και, βεβαίως, το υψηλό δημόσιο χρέος.

Ισχυρίζεται δε ότι ουδείς τηρεί πλέον τους κανόνες που υπάρχουν αναφορικά με το χρέος.

«Στην περίπτωση που διαβρωθεί η εμπιστοσύνη προς την κεντρική τράπεζα της ευρωζώνης, εξαιτίας της ύπαρξης ολοένα περισσότερων κρατών που είναι υπερχρεωμένα, τότε θα είναι πλέον πολύ αργά», λέει επίσης.

Προσθέτει δε ότι «χωρίς σταθερά δημοσιονομικά, η νομισματική πολιτική θα αναγκάζεται πάντα να κάνει πράγματα τα οποία δεν θα έπρεπε να κάνει, με κριτήριο τη νομισματική σταθερότητα» – κατακεραυνώνοντας πρακτικά τα προγράμματα στήριξης, τα χαμηλά επιτόκια και τη «χαλαρότητα» στην ευρωζώνη.

ΕΚΤ και Σύμφωνο Σταθερότητας

Καλεί, επίσης, τη γερμανική κυβέρνηση να μην «κρύβεται» πίσω από την ανεξαρτησία της ΕΚΤ και να ασκήσει όλη της την επιρροή προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα του χρέους και του πληθωρισμού.

Αν και είναι σαφές πως οι τοποθετήσεις των διάφορων ινστιτούτων δεν είναι δεσμευτικές για τον Σολτς και τον Κρίστιαν Λίντνερ, νέο υπουργό Οικονομικών, αποκαλύπτουν τις αντιθέσεις που υπάρχουν στο Βερολίνο. Και ταυτόχρονα, τις δυσκολίες που θα υπάρξουν στην προσπάθεια μεταρρύθμισης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Άλλωστε, δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς τα πάντα για να καταλάβει πως τα όσα λέει ο Κόοθς – και όσοι τον υποστηρίζουν – έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την πρόταση του Επιτρόπου για ζητήματα οικονομίας, Πάολο Τζεντιλόνι, αλλά και με τα θέσεις που υποστηρίζουν από κοινού Παρίσι και Ρώμη.