Capital Economics: Αύξηση χρέους και μηδενική ανάπτυξη για 10 χρόνια στην Ιταλία

Δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις της Capital Economics για την ιταλική οικονομία. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι ο δείκτης χρέους προς ΑΕΠ θα ακολουθήσει σύντομα ανοδική τροχιά, ενώ η ανάπτυξη θα είναι μηδενική για τα επόμενα δέκα χρόνια!

«Η οικονομία της Ιταλίας θα πρέπει να αναπτυχθεί ταχύτερα από ό, τι τα τελευταία είκοσι χρόνια για να αποφευχθεί η αύξηση του δημοσίου χρέους.

Δεδομένων των δημογραφικών στοιχείων της χώρας και της χαμηλής απόδοσης της παραγωγικότητας, αυτό φαίνεται εξαιρετικά απίθανο.

Έτσι, η Ιταλία θα παραμείνει ευάλωτη στην απώλεια εμπιστοσύνης των επενδυτών», προειδοποιούν οι αναλυτές.

«Πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Ιταλίας δήλωσε ότι φέτος θα είναι «όμορφη» και ότι η οικονομία θα ανακάμψει «απίστευτα».

Περιττό να πούμε ότι με βάση τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν την περασμένη εβδομάδα, τα οποία επιβεβαίωσαν ότι η Ιταλία διολίσθησε στην ύφεση, η άποψη αυτή φαίνεται αισιόδοξη», προσθέτουν.

Πίνακας καταγράφει τρία σενάρια για την αύξηση του δημοσίου χρέους.

Κάθε ένα από αυτά βασίζεται στις ίδιες παραδοχές για το πρωτογενές πλεόνασμα, τις αποδόσεις των ομολόγων και το επίπεδο του πληθωρισμού, με βάση τις εκτιμήσεις της Capital Economics.

Η διαφορά μεταξύ των σεναρίων έγκειται στις παραδοχές για την πραγματική ανάπτυξη του ΑΕΠ.

Το πρώτο σενάριο προβλέπει ανάπτυξη του ΑΕΠ με βάση τις προβλέψεις της κυβέρνησης, το δεύτερο ανάπτυξη 1% και το τρίτο σενάριο ύφεση.

Η Capital Economics εκτιμά ότι η ανάπτυξη θα είναι μηδενική για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Με βάση τις προβλέψεις της ιταλικής κυβέρνησης, ο δείκτης του χρέους θα υποχωρήσει οριακά τα επόμενα δέκα χρόνια κάτω από το 125% του ΑΕΠ.

Ωστόσο, με βάση τις εκτιμήσεις της για την ανάπτυξη, η Capital Economics εκτιμά ότι θα αυξηθεί.

Η αύξηση δεν θα είναι τόσο ραγδαία όσο κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη, ωστόσο αργά ή γρήγορα θα επανέλθει η ανησυχία στους κόλπους των επενδυτών.

Το ιταλικό χρέος ύψους 1,7 τρισ. απειλεί τις τράπεζες σε Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία και όχι μόνο

Συνεχείς είναι οι προειδοποιήσεις των αναλυτών για τη χιονοστιβάδα που επικρέμαται πάνω από την ιταλική κυβέρνηση, και δεν είναι άλλη από το χρέος.

Ένα χρέος που έχει φτάσει τα 1,7 τρισ. ευρώ, το τρίτο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην Ευρώπη, το οποίο και απειλεί να ξεκινήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση που θα μπορούσε να πλήξει τις τράπεζες από τη Ρώμη, τη Μαδρίτη, τη Φρανκφούρτη – και πέρα από αυτήν.

Οι ανησυχίες αυτές εντάθηκαν, όταν έγινε γνωστό ότι η ιταλική οικονομία εισήλθε και επισήμως σε ύφεση το δ’ 3μηνο του 2018, απειλώντας έτσι και τα σχέδια δημοσιονομικής τόνωσης της ιταλικής κυβέρνησης.

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της Ιταλίας διακρατείται από τις τράπεζες και τους ιδιώτες, οι δανειστές εκτός Ιταλίας κατέχουν περίπου 425 δισεκατομμύρια ευρώ σε δημόσιο και ιδιωτικό χρέος.

Σύμφωνα με την ανάλυση του Bloomberg για τις οικονομικές αδυναμίες της Ιταλίας, οι αναφορές ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός της Ιταλίας μεταξύ της αντι-μεταναστευτικής Lega και του αόριστα αριστερού λαϊκιστικού κινήματος των Πέντε Αστέρων (M5S), έχουν αυξηθεί.

Τα δύο κόμματα μάχονται σε δύο μέτωπα σχετικά με την κατασκευή ενός αλπικού σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας και μια νομική υπόθεση που αφορά τον ηγέτη της Lega, Ματέο Σαλβίνι για την άρνησή του να αφήσει το μεταναστευτικό πλοίο Dicotti να αποβιβαστεί σε ιταλικό λιμάνι το περασμένο καλοκαίρι.

Επίσης, η Lega εμφανίζει ολοένα και μεγαλύτερη κόπωση λόγω του «Εισοδήματος των Πολιτών», μία από τις πιο τολμηρές προτάσεις που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό της Ιταλίας για το 2019, που απαιτεί εγγυημένη επιδότηση για όλους τους Ιταλούς κάτω από το όριο της φτώχειας, υπό την προϋπόθεση ότι μπορούν να αποδείξουν ότι αναζητούν δουλειά.

Τη Δευτέρα, ο Λουίτζι Ντι Μάιο και ο πρωθυπουργός Κόντε παρουσίασαν την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία για το εν λόγω εισόδημα, τονίζοντας ότι κάθε χρόνο οι Ιταλοί θα μπορούν να ξοδέψουν επιπλέον 8 δισ. ευρώ.

Ωστόσο, το σχέδιο έχει ενοχλήσει τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, οι οποίοι αποτελούν μερικούς από τους πιο αξιόπιστους υποστηρικτές της Lega.

Την ίδια ώρα, το Bloomberg αναφέρει ότι οι γαλλικές τράπεζες είναι οι πιο εκτεθειμένες στο ιταλικό χρέος, όπως οι ιταλικές θυγατρικές της BNP Paribas και της Credit Agricole.

Για να συνεχίσει τη λειτουργία της χωρίς τεράστιες περικοπές στον προϋπολογισμό (κάτι που κανένα από τα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού δεν έχει δείξει ότι υποστηρίζει), η Ιταλία πρέπει να εκδώσει 400 δισ. ευρώ χρέους ετησίως.

Αλλά επειδή οι τράπεζες της Ιταλίας κατέχουν τόσο μεγάλο μέρος του χρέους της χώρας, οι μειώσεις στην τιμή των ιταλικών ομολόγων βλάπτουν αναπόφευκτα τις μετοχές των ιταλικών τραπεζών και τους υποχρεώνουν να κρατούν περισσότερα κεφάλαια στα βιβλία τους για να εξασφαλίσουν ρευστότητα από την ΕΚΤ.

Αυτό δημιουργεί έναν αρνητικό βρόγχο ανατροφοδότησης που είναι γνωστός ως «loop loop».

Με άλλα λόγια, «μια κυβερνητική κρίση θα μπορούσε να πλήξει το τραπεζικό σύστημα ή μια τραπεζική κρίση θα μπορούσε να επηρεάσει την κυβέρνηση».

Και ενώ τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ιταλικών τραπεζών έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια, μια πραγματική κρίση θα εξαντλούσε τη δανειοδοτική ικανότητα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) μέσα σε ένα χρόνο, καταλήγει η ανάλυση του Bloomberg.