H Eυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν θα διασώσει την Ιταλία, παρά την πληθώρα των εργαλείων που έχει στη διάθεσή της, εκτιμούν οι αναλυτές της Capital Economics .
«Η ΕΚΤ διαθέτει μια σειρά εργαλείων για να ανταποκριθεί στην κατάσταση στην Ιταλίας και τις επιπτώσεις της στην ευρύτερη περιοχή της ζώνης του ευρώ.
Αλλά για να τα χρησιμοποιήσει, θα πρέπει να υπάρξει σοβαρή κλιμάκωση της κρίσης.
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, η ΕΚΤ θα ανάγκαζε την Ιταλία να συμφωνήσει σε αυστηρούς δημοσιονομικούς όρους, προτού παράσχει ουσιαστική στήριξη», εξηγούν οι αναλυτές.
Η Capital Economics εκτιμά ότι τα επιτόκια και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, δεν είναι εργαλεία τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την τρέχουσα κατάσταση που επικρατεί στην Ιταλία και να ωφελήσουν την οικονομία.
Όσο η οικονομία της ευρωζώνης εξακολουθεί να αναπτύσσεται και η αύξηση των μισθών συνεχίζεται, η ΕΚΤ πιθανότατα να τηρήσει το σχέδιό της για τερματισμό του QE τον Δεκέμβριο του 2018 και να αρχίσει να αυξάνει τα επιτόκια στα τέλη του 2019.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ιταλία εκτροχιάζει την οικονομία της Ευρωζώνης, εξηγούν οι αναλυτές.
Πέραν του QE, η ΕΚΤ έχει και άλλα εργαλεία στην διάθεσή της, όπως το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων OMT και τη μακροπρόθεσμη αναχρηματοδότηση μέσω LTRO’s.
Ωστόσο εκτιμάται ότι η χρήση τους θα σημάνει δυσανάλογη στήριξη προς την Ιταλία, έναντι των υπόλοιπων οικονομιών και τραπεζών της Ευρωζώνης.
Ακόμη όμως και αν η ΕΚΤ προχωρούσε σε ένα νέο γύρο LTRO’s για τις ιταλικές τράπεζες, δεν θα χρησίμευαν ιδιαίτερα εάν το χρέος της Ιταλίας υποβαθμιστεί σε επίπεδα junk.
Σε αυτή την περίπτωση, η ιταλική οικονομία θα μπορούσε να βυθιστεί στην ύφεση, επηρεάζοντας την οικονομία και τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης.
Μια παράταση του QE από την ΕΚΤ και μια σημαντική καθυστέρηση στις αυξήσεις των επιτοκίων είναι πιθανή σε αυτή την περίπτωση, χωρίς ωστόσο να αποτελεί το βασικό σενάριο της Capital Economics.