Την εκτίμησή του για ρυθμό ανάπτυξης 2% – 2,1% φέτος ανέφερε αξιωματούχος του ΥΠΟΙΚ λίγο μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς για τα δημοσιονομικά ζητήματα, προσθέτοντας πως αυτή η εκτίμηση είναι σε συμφωνία με τους θεσμούς, ενώ το ΔΝΤ έκανε πίσω στις προβλέψεις του για το πλεόνασμα του 2018 και του 2019, κάτι που σημαίνει ότι δε θα έρθει νωρίτερα το αφορολόγητο
Ο ίδιος αξιωματούχος του ΥΠΟΙΚ ανέφερε πάντως ότι και με την νέα πρόβλεψη δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι οι στόχοι του προϋπολογισμού επιτυγχάνονται και όπως είπε το ζήτημα που τίθεται είναι ποια θα είναι η υπέρβαση, σημειώνοντας ωστόσο ότι δε θα είναι μεγάλη.
Μάλιστα, εξήγησε ότι η υπέρβαση έχει σχέση με τη μελλοντική δυνατότητα για μείωση φόρων ή για στοχευμένες παρεμβάσεις στις δαπάνες. Συγκεκριμένα, η ίδια πηγή τόνιζε ότι και για το 2018 και για το 2019 θα υπάρξει υπερπλεόνασμα το οποίο πλέον θεωρείται μόνιμο και κατά συνέπεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πρόσθετες ελαφρύνσεις πέρα των αντίμετρων που έχουν προγραμματιστεί για το 2019 -2020.
Ανέφερε ότι το ΔΝΤ αναθεώρησε τις προβλέψεις του για το φετινό πλεόνασμα. Πλέον εκτιμά πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ από 2,9% προηγουμένως.
Ο αξιωματούχος εξέφρασε την πεποίθηση ότι «δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για πρόωρη μείωση του αφορολογήτου».
Για τις συντάξεις είπε ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα μίλησε επίσης και για ένα δημοσιονομικά ουδέτερο αποτέλεσμα λόγω των αντίμετρων που όπως είπε θα εφαρμοσθούν και τα 2 έτη.
Τέλος είπε ότι θα επιτευχθεί τεχνική συμφωνία στην ώρα της.
Την ίδια ώρα όλο το ενδιαφέρον για το μέλλον του προγράμματος αλλά και την εφαρμογή των μέτρων για τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης το 2019 και του αφορολογήτου το 2020 βρίσκεται στις οριστικές αποφάσεις του Ταμείου για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Υπενθυμίζεται ότι το ΔΝΤ επί της ουσίας βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός προγράμματος, καθώς πλέον τα χρονικά περιθώρια για συμμετοχή στο πρόγραμμα έχουν σχεδόν εκλείψει οριστικά, με τον Πολ Τόμσεν να στέλνει σαφές τελεσίγραφο στο Βερολίνο πριν από δύο ημέρες.
Διαβάστε όλο το παρασκήνιο για τη σύγκρουση ΔΝΤ – Βερολίνου για το χρέος
«Σφαγή» και προσχήματα για το χρέος
Το σκληρό μπρα ντε φερ για τη συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο πρόγραμμα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με το ΔΝΤ να μετατρέπει τη συζήτηση για το χρέος σε κερκόπορτα εξόδου από το ελληνικό πρόγραμμα, με τη μη ενεργοποίηση της συμμετοχής του.
Ωστόσο, η εν εξελίξει συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους αφορά στην περαιτέρω απομείωσή του και όχι την εκκίνηση της διαδικασίας.
Και τούτο, διότι ήδη από το Eurogroup της 15ης Ιουνίου του 2017 έχει αποφασιστεί η ρύθμιση του χρέους μέσα από την επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ομολόγων, η οποία θα κυμαίνεται μεταξύ 0 και 15 χρόνων. Όλα δείχνουν πως το σημείο ισορροπίας θα βρίσκεται τουλάχιστον στα δέκα με δώδεκα χρόνια.
Ως προς αυτό, δεν υπάρχει καμία διαφωνία ή συζήτηση, όπως επισημαίνουν και από το οικονομικό επιτελείο, καθώς έχει ήδη αποφασιστεί με τη σύμφωνη γνώμη όλων στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου του 2017.
Αυτό το οποίο συζητείται τώρα είναι ο βαθμός αυτοματισμού της λειτουργίας του λεγόμενου «γαλλικού μηχανισμού» που είναι το δεύτερο σκέλος της απομείωσης του χρέους, ο οποίος αφορά στην περαιτέρω ρύθμιση του χρέους και κατά πόσο δηλαδή εάν επιβεβαιωθούν τα δυσοίωνα σενάρια του ΔΝΤ για την ανάπτυξη.
Αυτό το οποίο βρίσκεται επί της ουσίας στο επίκεντρο της σύγκρουσης ΔΝΤ – Γερμανίας είναι κατά πόσο στην περίπτωση μικρότερων ρυθμών ανάπτυξης, όπως αυτοί που προβλέπει το ΔΝΤ, θα ενεργοποιείται αυτόματα ο «γαλλικός μηχανισμός» για την περαιτέρω επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ελληνικών ομολόγων ή θα υπάρχουν προϋποθέσεις πολιτικών.
Σε αυτή τη συζήτηση, όπως έγινε γνωστό, στη χθεσινή συνεδρίαση του Washington Group το Βερολίνο παρέμεινε απομονωμένο, δεδομένου ότι είναι το μόνο που επιμένει ότι δεν γίνεται αυτόματος μηχανισμός χωρίς όρους, οι οποίοι θα πρέπει να ψηφιστούν από τη Βολή, σε αντίθεση με την Κομισιόν αλλά και με το ΔΝΤ που θέλει αυτόματη εφαρμογή των μέτρων διαφορετικά δεν μπορεί να κάνει θετική έκθεση βιωσιμότητας (DSA) του χρέος.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι θέση τόσο των θεσμών όσο και των υπολοίπων χωρών που συμμετέχουν στο WG (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) είναι ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η απόφαση του Ιουνίου του 2017 που αναφέρει αυτόματη εφαρμογή των μέτρων για να δοθεί καθαρό σήμα στις αγορές.
Με αυτά τα δεδομένα πάντως, το αργότερο έως την 1η Ιουνίου θα έχει αποσαφηνιστεί εάν το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, καθώς ο χρόνος πλέον πιέζει ασφυκτικά, όπως ανέφερε χθες αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών.
Το εναλλακτικό σενάριο
Τούτων δοθέντων, το πρώτο ερώτημα που ανακύπτει εάν τελικά το ΔΝΤ δεν μπει στο ελληνικό πρόγραμμα σχετίζεται με το «σήμα» που θα δοθεί στις αγορές για τη βιωσιμότητα του χρέους.
Κυβερνητικοί παράγοντες συνιστούσαν στο σημείο αυτό «υπομονή», παραπέμποντας στην εξειδίκευση των μέτρων για το χρέος που θα εφαρμοστούν εμπροσθοβαρώς με τη λήξη του προγράμματος.
Επίσης, τίθεται το θέμα του εάν θα υλοποιηθεί η περικοπή των συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου 2019 και του αφορολόγητου από την 1η Ιανουαρίου 2020 που νομοθετήθηκαν, ύστερα από απαίτηση του ΔΝΤ, εφόσον το Ταμείο δεν συμμετάσχει τελικά στο πρόγραμμα και δεν υπάρξει αυτόματος μηχανισμός για το χρέος.
Ο αξιωματούχος ο οποίος ρωτήθηκε σχετικά παρέπεμψε στις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών στον ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο, προσθέτοντας με νόημα ότι «δεν είναι της ώρας» αφήνοντας με τον τρόπο αυτό όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.