Η Διοικούσα Επιτροπή της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, απαντώντας στις αιτιάσεις του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, το οποίο ανακοίνωσε ότι «αποφάσισε να διαφοροποιηθεί πλήρως από τις άστοχες πρακτικές του Προεδρείου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων» σχετικά με τη διαχείριση του ζητήματος της ανατροπής του νόμου με τον οποίο αίρεται η υποχρεωτικότητα εγγραφής των επιχειρήσεων στα Επιμελητηρίων, επισημαίνει:
«Ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ κ. Βασίλης Κορκίδης, σε όλες ανεξαιρέτως τις γενικές συνελεύσεις της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, όχι μόνο συμφωνούσε αλλά πρωτοστατούσε για την υλοποίηση των δράσεων που πρότεινε η Διοικούσα Επιτροπή της ΚΕΕ. Μάλιστα ήταν αυτός που σηκώνοντας το λάβαρο της επανάστασης κατά της κυβέρνησης, με αφορμή την πολιτική που ακολουθεί σε βάρος του επιμελητηριακού θεσμού, είχε προτείνει δημοσίως την ίδρυση πολιτικού κόμματος εν όψει των ευρωεκλογών.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ ήταν αυτός που πρότεινε να επανδρωθούν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων με εκπροσώπους των Επιμελητηρίων, δηλώνοντας μάλιστα ότι ο «προτείνων δεν προτείνεται», εννοώντας φυσικά ότι δεν τίθετο ζήτημα δικής του υποψηφιότητας.
Και όμως, ο κ. Κορκίδης, διαψεύδοντας τον εαυτό του, συμμετείχε στο ευρωψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος.
Στη συνέχεια και πάλι ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ ήταν αυτός που, όταν η κυβερνητική πλειοψηφία αρνήθηκε να συμπεριλάβει σε νομοσχέδιο την τροπολογία την οποία είχαν υπογράψει 185 βουλευτές όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου για άρση της απόφασης περί μη υποχρεωτικής εγγραφής των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια, δήλωνε δημοσίως ότι θα αποσύρει την υποψηφιότητά του.
Ούτε και αυτό βέβαια έπραξε, θέτοντας τις προσωπικές πολιτικές του φιλοδοξίες υπεράνω των αγώνων που δίνουν καθημερινά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Και τώρα που απέτυχε να εκλεγεί στην ευρωβουλή, καθώς άλλωστε σύσσωμη η επιμελητηριακή κοινότητα είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα τύγχανε της υποστήριξής της η υποψηφιότητα του, επιστρέφει στο Επιμελητήριό του (από το οποίο θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του) ηττημένος αλλά και αλαζόνας.
Η Επιμελητηριακή Κοινότητα δεν έχει ανάγκη από τέτοιους εκπροσώπους που μπροστά στις άμετρες προσωπικές τους φιλοδοξίες, αναζητούν μόνο αξιώματα και καρέκλες».