Ο Τίμοθι Γκάιτνερ αποκαλύπτει το σχέδιο Σόιμπλε για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη

Ένα “τρομακτικό” σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη παρουσίασε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, το καλοκαίρι του 2012, στον τότε Αμερικανό ομόλογό του Τίμοθι Γκάιτνερ.

Όπως περιγράφει ο ίδιος ο Γκάιτνερ στο βιβλίο του «Stress Test», που μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ, τον Ιούλιο του 2012 συναντήθηκε με τον Σόιμπλε στο νησί Σιλτ της Βόρειας Θάλασσας. Κατά τη διάρκεια γεύματος που είχαν, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών του είπε ότι «υπήρχαν πολλοί στην Ευρώπη που ακόμη πίστευαν ότι το να διώξουν τους Έλληνες από την Ευρωζώνη ήταν μία πιθανή, ακόμη και επιθυμητή, στρατηγική».

Όπως εξηγεί ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, η ιδέα του κ. Σόιμπλε ήταν ότι με την Ελλάδα εκτός ευρώ, η Γερμανία θα μπορούσε να διαθέσει την οικονομική στήριξη που χρειαζόταν η Ευρωζώνη, διότι ο γερμανικός λαός δεν θα εκλάμβανε τη βοήθεια προς την Ευρώπη ως «ξελάσπωμα» των Ελλήνων. Επιπλέον, σύμφωνα με το σκεπτικό του κ. Σόιμπλε, μία ελληνική έξοδος θα τρόμαζε αρκετά την Ευρώπη για να προχωρήσει σε ένα ισχυρότερο τείχος προστασίας.

«Βρήκα το επιχείρημα τρομακτικό», αναφέρει ο κ. Γκάιτνερ στο βιβλίο του. «Το να αφεθεί η Ελλάδα να φύγει (από την Ευρωζώνη) θα δημιουργήσει μία θεαματική κρίση εμπιστοσύνης, ανεξάρτητα από τι θα δεσμευθούν να πράξουν οι Ευρωπαίοι μετά. Δεν είχα ξεκάθαρη άποψη γιατί οι Γερμανοί ψηφοφόροι, που μισούσαν τη διάσωση της Ελλάδας, θα ένιωθαν καλύτερα σώζοντας την Ισπανία, την Πορτογαλία ή κάποια άλλη χώρα. Και η πτήση από την Ευρώπη, τη στιγμή που πήρε ώθηση, μπορεί να είναι αδύνατο να αντιστραφεί», γράφει ο κ. Γκάιτνερ στο βιβλίο του.

Ο ίδιος θυμάται επίσης τη συνεδρίαση του G7, δύο χρόνια νωρίτερα, στις αρχές Φεβρουαρίου του 2010, στο καναδικό θέρετρο Ικαλουί. Όπως λέει, οι Ευρωπαίοι πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του δείπνου παραπονούμενοι για την ελληνική ασυδοσία. Ο ίδιος τους είπε πως αν σχεδιάζουν «να κρατήσουν την μπότα τους στον λαιμό της Ελλάδας», θα πρέπει επίσης να διαβεβαιώσουν τις αγορές ότι δεν θα επιτρέψουν μια χρεοκοπία ή την κατάρρευση ολόκληρων τραπεζικών συστημάτων.

Όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Γκάιτνερ, οι Ευρωπαίοι δεν ήταν διατεθειμένοι να πάρουν συμβουλές από τους «παράτολμους Αμερικανούς», τους οποίους θεωρούσαν υπεύθυνους για τη χρηματοπιστωτική κρίση, σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσουν τους «παράτολμους Έλληνες».

Δύο εβδομάδες αργότερα, κυκλοφόρησε μία πρόταση για ένα «παράλογα τσιγκούνικο», όπως λέει, πακέτο διμερών δανείων μέχρι 25 δισ. ευρώ, σε συνδυασμό με σκληρά μέτρα. Σύμφωνα με τον κ. Γκάιτνερ, «ήταν ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα έπρεπε να ελέγξει το δημοσιονομικό έλλειμμα», αλλά εκτιμά πως η επιβολή αυστηρής λιτότητας υπερβολικά γρήγορα ήταν αντιπαραγωγική, «καθώς θα πίεζε την οικονομία και τα φορολογικά έσοδα, αυξάνοντας τελικά το έλλειμμα». Ο ίδιος θεωρεί πως οι «δρακόντειες περικοπές και η ρητορική της Παλαιάς Διαθήκης» υπονόμευσαν την ισχύ της βοήθειας.