Προβλήματα κρυμμένα «κάτω από την κουβέρτα» βλέπει ο Economist σε editorial της κυριακάτικης έκδοσής του. Σύμφωνα με το δημοσίευμά οι ελληνικές τράπεζες μπορεί να φαντάζουν ασφαλείς κοιτώντας τα νούμερα αλλά η πραγματική τους κατάσταση είναι διαφορετική. Ο συντάκτης καταλογίζει ευθύνες στην στρατηγική που ακολουθούν οι διοικήσεις των 4 συστημικών τραπεζών και σημειώνει: «Ήρθε η ώρα να ελεγχθούν. Πολλοί από αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την φρικτή κατάσταση τους βρίσκονται ακόμα στο τιμόνι».
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι οι 4 ελληνικές τράπεζες εκ πρώτης όψης φαίνονται στην καλύτερη τους φόρμα από ποτέ. Τα 14,4 δισ. ευρώ της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης έχουν ανεβάζει τα κεφαλαιακά τους αποθέματα στο 18%, πάνω δηλαδή από το 13% του μέσου όρου των ευρωπαϊκών Τραπεζών. Επιπλέον αναφέρεται ότι οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις τις διευκολύνουν στην εναπόθεση των ενεχύρων τους και στην πώληση των δανείων τους σε τρίτους. Επιπλέον το πρωτογενές ελληνικό έλλειμμα για το 2015 είναι μόλις 0,2%, αρκετά μικρότερο δηλαδή από αυτό που είχε προβλεφθεί αρκετά.
«Κάτω από την κουβέρτα των φρέσκων κεφαλαίων τα ρήγματα των ελληνικών τραπεζών παραμένουν», σύμφωνα με τον Economist. Η Τράπεζα Πειραιώς που αποτελεί τον 2ο μεγαλύτερο πιστωτή του κράτους ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα καθαρές απώλειες 1,9 δισ. ευρώ για το 2015. Οι καταθέσεις έχουν αυξηθεί ελάχιστα και τα capital controls δεν προβλέπεται να αρθούν. Το 40% των δανείων και το 55% των υποθηκών δεν εξυπηρετούνται (σε σύγκριση με το 5% του ευρωπαϊκού μ.ο.) και οι μεγάλες απώλειες από αυτά τα δάνεια μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών εκ νέου. Στο ρεπορτάζ σημειώνεται επίσης ότι οι μετοχές των τραπεζών έχουν υποστεί απώλειες της τάξης του 36% μέσα στο 2016.
Σύμφωνα με τον Economist οι ελληνικές τράπεζες δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αντί να προσπαθήσουν να αναδιαρθρώσουν τα δάνειά τους ώστε να «πρασινίσουν» τα δάνεια αυτών που στην πραγματικότητα έχουν την δυνατότητα να τα αποπληρώνουν και να πουλήσουν τα ενέχυρα των περιπτώσεων που δεν έχουν καμία ελπίδα οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών απλά ποντάρουν στην συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές και σε μια επιστροφή στην ανάπτυξη.
Ο Economist θεωρεί ότι υπάρχουν τρόποι να μειωθούν τα έξοδα των προβληματικών τραπεζών με την εκποίηση μέρους της περιουσίας τους και την πώληση των θυγατρικών τους (αναφέρεται ως παράδειγμα στην Finasbank, την τουρκική θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας που πωλήθηκε πρόσφατα), αλλά σημειώνει ότι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα εντοπίζεται στις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών. Χαρακτηριστικά αναφέρει «Έχει έρθει η ώρα για έλεγχο. Πολλές από αυτές (τις διοικήσεις) που ευθύνονται για τη φρικτή πορεία των τραπεζών παραμένουν ακόμα στο τιμόνι τους» και ο συντάκτης επισημαίνει ότι ένας από τους όρους που έθεσαν οι πιστωτές στο τελευταίο πακέτο βοήθειας ήταν και ο έλεγχος των Διοικητικών τους Συμβουλίων.
Στο ανυπόγραφο ρεπορτάζ του Economist αναφέρεται ότι ακόμα και η προσφυγική κρίση θα μπορούσε να προκαλέσει επιπλέον ύφεση για την Ευρώπη και την Ελλάδα και κάτι τέτοιο θα έθετε σε πραγματικό ρίσκο την επόμενη δόση της Τρόικας, οδηγώντας την κυβέρνηση σε αδυναμία πληρωμών το επερχόμενο καλοκαίρι.
Ακόμα και αν η κρίση αποφευχθεί, υποστηρίζει ο Economist, οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι σε θέση να εκδώσουν νέα δάνεια. Το πρόβλημα της τραπεζικής ρευστότητας είναι μεγάλο. Οι καταθέτες απέσυραν 40 δισ. ευρώ μόνο το πρώτο μισό του 2015. Τα Capital Controls παραμένουν και «όσο θα ισχύουν αυτές οι συνθήκες οι ελληνικές τράπεζες δεν αναμένεται να ευημερήσουν» σύμφωνα πάντα με τον Economist.