Η οικονομική ασφυξία που δημιούργησε η έλλειψη χρηματοδότησης στους μικροεπιχειρηματίες, τους αγρότες αλλά και όλους τους επαγγελματίες, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν όλα αυτά τα χρόνια, έχει αρχίσει να εξομαλύνεται.
Η είδηση ότι 4,5 δισ. ευρώ θα πέσουν στην αγορά έως το τέλος του χρόνου δημιουργεί μια νέα ελπιδοφόρα κατάσταση.
ΤΑυτό σηματοδοτεί την εκκίνηση μιας νέας φάσης που, όταν συνοδευτεί και από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την οριστική ρύθμιση του χρέους, θα μπορούμε να μιλάμε με μεγαλύτερη βεβαιότητα για μια νέα σταθερή κατάσταση.
Δεν είναι τυχαίο ότι πυκνώνουν οι φωνές που λένε ότι το ελληνικό πρόγραμμα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να πετύχει.
Το είπε και ο Ντέκλαν Κοστέλο, το στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είναι αρμόδιος για το ελληνικό πρόγραμμα.
Και έχει μεγάλη σημασία διότι μιλάμε για ένα πρόγραμμα το οποίο η κυβέρνηση μπολιάζει και θα πρέπει να συνεχίζει να το μπολιάζει συνεχώς με το “ταξικό πρόσημο”, αν θέλει πράγματι να στηρίξει τους μη έχοντες και όσους έχουν σηκώσει το κύριο βάρος εξόδου από την κρίση.
Η επιτυχία εξαρτάται από την κυβέρνηση, που έχει την κύρια ευθύνη και την εντολή, αλλά τελικά εξαρτάται από όλους μας.
Πρέπει τώρα να ανοίξει για τα καλά τη συζήτηση για το τι χώρα θέλουμε. Πώς την ονειρευόμαστε και πώς θα τη δημιουργήσουμε. Τι θέλουμε και τι μπορούμε να παράγουμε.
Πώς οι αγρότες θα φύγουν από τη μιζέρια της επιδότησης και θα γίνουν οι ανταγωνιστικοί αγρότες υψηλής ποιότητας προϊόντων.
Τι τουρισμό θέλουμε και μπορούμε να έχουμε. Ποιες επενδύσεις χρειαζόμαστε και ποιον δικό μας στόχο καλύπτουν.
Πρέπει να αποφασίσουμε ποια Ιθάκη θέλουμε για να μην πάνε στράφι οι κόποι όλων μας.
Είναι το “κοινωνικό πρόσημο” που πρέπει να βάλουμε όλοι μας γιατί το έχει ανάγκη αυτή η χώρα.
Για να ξεφύγουμε οριστικά από την Ελλάδα όπου ανάπτυξη ήταν η… καφετέρια και επένδυση ήταν το… θαλασσοδάνειο.