Σταθάκης: Νέο θεσμικό πλαίσιο για ιδιωτικά και δημόσια έργα

Νέο θεσμικό πλαίσιο για ιδιωτικά και δημόσια έργα προανήγγειλε ο Γιώργος Σταθάκης. Ο υπουργός Οικονομίας Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού έδωσε το παρών στην παρουσίαση  της μελέτης του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) που διενεργήθηκε σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων για την Ποιότητα και Ανάπτυξη των Κατασκευών (ΣΕΠΑΚ)

Ειδικότερα, ο κ. Σταθάκης ανακοίνωσε ότι θα επικαιροποιηθεί τόσο το θεσμικό πλαίσιο για τα ιδιωτικά έργα, όσο και το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα δημόσια έργα, καθώς και το θεσμικό πλαίσιο μελετών και κατασκευών.

Επίσης, ο υπουργός Οικονομίας αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην ανάγκη ενίσχυσης της εξωστρέφειας του κατασκευαστικού κλάδου σε μόνιμη βάση, με τη στήριξη της Πολιτείας μέσω της ανάδειξης διαδικασιών χρηματοδότησης και την ισχυροποίησης της οικονομικής διπλωματίας.

Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων για την Ποιότητα και Ανάπτυξη των Κατασκευών, Πέτρος Παπαϊωάννου, ανέφερε την υπερφορολόγηση και την πολυνομία ως τους κύριους παράγοντες απαξίωσης του κλάδου και των ακινήτων, και επισήμανε τις προσπάθειες του ΣΕΠΑΚ για τη δημιουργία ενιαίου φορέα, ώστε να εκπροσωπεί όλον τον κλάδο για την πρόοδο και καλύτερη οργάνωση των κατασκευών- κάτι που τώρα έγινε πιο ορατό και πιο αναγκαίο, από τα όσα έχουν αποτυπωθεί στη μελέτη του ΙΟΒΕ.

Κάλεσε δε τους εκπροσώπους του κλάδου και την Πολιτεία να συνεργαστούν με τον ΣΕΠΑΚ, με στόχο να τεθούν οι κατασκευές σε μια νέα τροχιά ανάπτυξης με επίκεντρο την οικονομία της χώρας και την ποιότητα των κατασκευών και του περιβάλλοντος.

Τη μελέτη του ΙΟΒΕ παρουσίασε ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Νίκος Βέττας, δίνοντας έμφαση στον σημαντικό ρόλο που εξακολουθεί να διαδραματίζει ο κλάδος των κατασκευών στην ελληνική οικονομία, παρά την ισχυρή αρνητική επίδραση (μείωση μέχρι και 80%) που είχε σε αυτόν η κρίση.

Σύμφωνα με τη μελέτη του ΙΟΒΕ, η προστιθέμενη αξία του ευρύτερου τομέα των Κατασκευών διαμορφώθηκε το 2013 σε 8,1 δισ. ευρώ. (περίπου 4% του ΑΕΠ) από 22,5 δισ. ευρώ. (11% του ΑΕΠ) το 2006.

Σημαντική ήταν η επίπτωση της απαξίωσης του κλάδου και στην απασχόληση, η οποία περιλαμβάνει πλήθος ειδικοτήτων και επαγγελμάτων, καθώς μειώθηκε το 2013 σε 287 χιλ. άτομα (8,7% της συνολικής απασχόλησης) από 589 χιλ. άτομα το 2008 (13% της συνολικής απασχόλησης).

Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι περισσότερο από το 30% της ύφεσης από το 2008 έως το 2013 συνδέεται με την πτώση των επενδύσεων στις κατασκευές.

Όπως τονίζεται στη μελέτη, παρά την τεράστια πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας, η συνεισφορά του κλάδου στην ελληνική οικονομία παραμένει σημαντική. Λαμβάνοντας υπόψη και τις πολλαπλασιαστικές επιδράσεις του στην ευρύτερη οικονομία της χώρας, εκτιμάται ότι ο κλάδος συνεισέφερε το 2013 το 11% του ΑΕΠ και υποστήριξε άλλες 440,6 χιλ. θέσεις εργασίας στην υπόλοιπη οικονομία.

Έτσι, για κάθε θέση που δημιουργείται στον κλάδο των κατασκευών στηρίζονται συνολικά 3 θέσεις εργασίας σε όλη την οικονομία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, με βάση στοιχεία του 2013, για κάθε 1 ευρώ που δαπανάται στον τομέα των κατασκευών, προστίθενται 1,8 ευρώ στο ΑΕΠ της χώρας, και τα 0.4 ευρώ καταλήγουν στα ταμεία του κράτους- και αντίστοιχα για κάθε 1 εκατ. ευρώ αξία που παράγουν οι κατασκευές, δημιουργούνται 39 θέσεις εργασίας στην ευρύτερη οικονομία, εκ των οποίων οι 13 θέσεις δημιουργούνται στον κλάδο κατασκευών.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης του ΙΟΒΕ και τις προτάσεις του ΣΕΠΑΚ, που παρουσίασε ο γενικός γραμματέας του ΣΕΠΑΚ Αναστάσιος Κωτσιόπουλος, η αναγκαία πλέον ανάκαμψη των κατασκευών μπορεί να πραγματοποιηθεί με:

− Τον ορθολογισμό, απλοποίηση και σταθεροποίηση του φορολογικού πλαισίου
− Την κωδικοποίηση, απλοποίηση και σταθεροποίηση του συνόλου της νομοθεσίας για τα ακίνητα και τις κατασκευές.
− Την προώθηση και ανάπτυξη της οργανωμένης δόμησης
− Την αναβάθμιση του δημόσιου χώρου και αναμόρφωση στις διαδικασίες των δημοσίων έργων
− Την αναμόρφωση του κτιριακού αποθέματος
− Την ενίσχυση της ζήτησης ακινήτων από το διεθνές περιβάλλον
− Την επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού των κατασκευών
− Βελτιώσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο για την ποιότητα των υλικών και της εφαρμογής τους.