Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, μίλησε στο περιοδικό «People» και μεταξύ άλλων, αποκάλυψε τον ρόλο που παίζει στη ζωή του η γυναίκα του, Έφη Μουρίκη:
«Το μεγαλύτερο. Με ισορροπεί. Η δουλειά μας είναι μια ανισόρροπη διαδικασία. Μπαίνουμε στις ζωές των ρόλων και ξεχνάμε να βγούμε. Η Έφη με καθοδηγεί, με βοηθάει να φιλτράρω καταστάσεις και είναι ο δάσκαλός μου.»
Το ζευγάρι είναι παντρεμένο 26 χρόνια. Αυτά τα χρόνια ήταν εύκολα ή δύσκολα;
«Η σχέση είναι πιο δύσκολη, γιατί αφορά στην πραγματική ζωή και θέλει πολύ περισσότερο κόπο. Εκεί δεν μπορείς να παίξεις θέατρο. Μπορεί να είμαι ερωτευμένος με τη δουλειά, αλλά η οικογένειά μου είναι η προτεραιότητά μου.»
«Την είδα για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, είχε έρθει με το Εθνικό Θέατρο και την παράσταση Γλάρος του Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν. Συναντηθήκαμε τυχαία στα παρασκήνια και έμεινα ξερός. Έρωτας κεραυνοβόλος. Για ένα χρόνο πηγαινοερχόμασταν Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Μετά συγκατοικήσαμε και από τότε είμαστε συνέχεια μαζί. Δεν ζήσαμε ούτε μία μέρα χωριστά.»
Για το αν έχουν σκεφτεί ποτέ το χωρισμό ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης είπε:
«Εννοείται. Εδώ τον εαυτό μας δεν αντέχουμε. Η σχέση δεν είναι ρόλος. Χρειάζεται αυτογνωσία, ειλικρίνεια, να ξέρεις τι θέλεις, να είσαι δοτικός, να μη θεωρείς τον άλλο δεδομένο. Κυρίως ο άντρας είναι εκείνος που περνάει κρίσεις.»
«Την πρώτη μου κρίση την πέρασα στα τρία χρόνια σχέσης. Μέχρι τότε νόμιζα, επειδή έτσι μεγαλώσαμε, ότι ήμουν βασιλιάς. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι κάποιος άλλος θα σου κάτσει στο σβέρκο για την υπόλοιπη ζωή σου και θα σε εξουσιάζει. Είναι οδυνηρό συναίσθημα. Σαν ευνουχισμός. Ήμουν 29 χρόνων. Με έπιασε πανικός. Η Έφη, ευτυχώς, το αντιλήφθηκε αμέσως. Ο δεύτερος πανικός ήταν στα επτά χρόνια της σχέσης μας. Είχα αφιερωθεί στη δουλειά και μου είπε «διάλεξε: ή τη δουλειά ή εμένα». Είπα «τη δουλειά», αλλά την επόμενη μέρα την παρακαλούσα γονατιστός να μη φύγει από τη ζωή μου. Μετά δεν υπήρξε άλλος πανικός.»