Μαχαιρίτσας: “Δώστε μας λίγη ελπίδα, τζάμπα είναι”

«Περνάμε δύσκολα αλλά είμαστε καλά. Αν οι συνθήκες εκεί, επικρατούσαν εδώ ή στη Σουηδία, οι αυτοκτονίες θα ήταν περισσότερες. Αλλά ο καιρός, ο ήλιος, η ενέργεια, δημιουργούν συνθήκες που βοηθούν τους ανθρώπους να αντέχουν. Μέσα στην κατάθλιψή μας διασκεδάζουμε και εξακολουθούμε να τραβάμε μπροστά, δεν υπάρχει κάτι άλλο» δηλώνει στην ελληνική υπηρεσία της DW ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας βρέθηκε στην Γερμανία για συναυλία στην Κολωνία αλλά επίσης γιατί συμμετέχει αφιλοκερδώς σε καλλιτεχνική εκδήλωση, που οι εισπράξεις της θα δοθούν στο ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για να καλυφθούν ανάγκες ευάλωτων κοινωνικά ομάδων που δεν έχουν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη.

«Πιστεύετε ότι όλος αυτός ο κόσμος που σηκώνεται το πρωί, το 70% του πληθυσμού, δεν λέω αυτούς που είναι στα πρόθυρα της τρέλας γιατί δεν έχει να φάει, ο περισσότερος κόσμος, που σηκώνεται το πρωί, παίρνει το αυτοκίνητο, ή το μετρό, και πάει στη δουλειά του, πιστεύετε ότι ήταν μαζί με αυτούς που έφαγαν τα λεφτά τόσα χρόνια; Κάποιοι επιτήδειοι, κάποια λαμόγια που λαδωνόντουσαν τους έδιναν τα λεφτά από διάφορα μέρη, τα έπαιρναν, γίνονταν διάφορες κομπίνες. Αυτό το πράγμα γίνονταν και συνεχίζεται να γίνεται. Ήταν τόσο καταιγιστικά τα γεγονότα, που δεν πρόλαβε κανείς να αντιδράσει» τονίσει στην δημοσιογράφο Ειρήνη Αναστασοπούλου.

Σε ερώτηση για το αν “υπάρχει προσωπική ευθύνη ή πάντα φταίνε οι ξένοι που συνωμοτούν εναντίον μας” ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας απαντά: «Εγώ δεν είπα ότι δεν πέσαμε σε μια ευμάρεια, τα πιπίνια, τα μωρά στην πίστα, η Μύκονος, τα τζιπ, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, άλλη τεράστια καταστροφή, συμφωνώ έτσι έγινε. Και όλοι περνάγαμε καλά. Μας έδωσαν τα λεφτά. Αλλά εγώ σου είπα να πάρεις αυτοκίνητο με δόσεις, δεν σου είπα να πάρεις Καγιέν. Σου είπαμε, θα αγοράσεις τηλεόραση πλάσμα, αλλά δεν θα βάλεις σε όλα τα δωμάτια».

Και ο Τσίπρας; Είναι ελπίδα για την Ελλάδα; «Μέχρι της απόδειξης του εναντίου, δεν είναι ελπίδα, αλλά κάτι το διαφορετικό. Και το διαφορετικό προκαλεί πάντα ελπίδα». Κι αν είχε μπροστά του τη Μέρκελ, τι θα της έλεγε; «Κάντε μας κάτι να αισθανθούμε λίγο αισιόδοξα, να ζήσουμε. Δώστε μας λίγη ελπίδα, τζάμπα είναι»…