Η Χριστίνα Πολίτη χωρίζει!

Η Χριστίνα Πολίτη σε συνέντευξή της στο περιοδικό «ΕΓΩ WEEKLY!» μιλά για τον χαμό του πατέρα της, για τα σχόλια του Πέτρου Κωστόπουλου και της Τζένης Μπαλατσινού που την ενόχλησαν, ενώ παραδέχτηκε για πρώτη φορά την κρίση στο γάμο της και το γεγονός ότι βρίσκεται σε διάσταση με τον σύζυγό της, Σωτήρη Φουρτουλάκη.

Για την κριτική που δέχτηκε σε όλη την διάρκεια του «J2US» από τους φίλους της, Πέτρο Κωστόπουλο και Τζένη Μπαλατσινού, η Χριστίνα Πολίτη, είπε:

«Έκαναν την πιο σαρκαστική κριτική όντως, εν είδει πλάκας. Από την άλλη ίσως θεωρούν πως αυτό πρέπει να κάνεις στην τηλεόραση. Το να σε αποκαλεί μία φίλη σου “τραγική” βέβαια, δεν είναι και ό,τι καλύτερο… Μπορεί και να ήμουν, αλλά κι εγώ έχει τύχει να δω τραγικά πράγματα, αλλά δεν τα ανέφερα ποτέ. Δεν εκφράζομαι έτσι. Ίσως είναι ένα είδος παρεΐστικης πλάκας που κάνουν, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι τη δέχονται και τόσο εύκολα από άλλους.»

Στην ερώτηση αν τους είπε το παράπονό της ευθέως, παραδέχτηκε:

«Όχι, δεν έστειλα μήνυμα, ούτε μίλησα μαζί τους, παρά μόνο όταν βρέθηκα ως καλεσμένη στην εκπομπή τους».

Στη συνέχεια, η Χριστίνα Πολίτη, μίλησε για τις φήμες περί χωρισμού από τον σύζυγό της:

«Είμαι σε μία φάση πολιτισμένης διάστασης όπου η οικογένεια δεν έχει διαλυθεί γιατί το παιδί είναι η προτεραιότητα. Δεν ξέρω πού θα βγει αυτό το πράγμα, αλλά όπου κι αν καταλήξει, θα είναι για καλύτερο. Έχω μεγάλη εμπειρία στις σχέσεις και πιστεύω ότι το χειρότερο είναι να καταπιέζεσαι και να τραβάς από τα μαλλιά μία κατάσταση που έχει λήξει. Δεν έχω πίκρα, δεν πιέζομαι, δεν έχω φερθεί άσχημα. Φτιάχνω το κάρμα μου. Όταν βλέπεις ότι κάτι δεν σου αρέσει, αποστασιοποιείσαι λίγο από τα πράγματα και συμπορεύεσαι με άλλους τρόπους. Εξάλλου, μπορεί στη γωνία να υπάρχει κάποιος πιο κατάλληλος να σε συνοδέψει στο υπόλοιπο της ζωής σου. Δεν έχω διαλέξει ποτέ κανέναν “κανίβαλο” για σύντροφο. Στους άντρες πάντα μου άρεσε η καλοσύνη και η ευγένεια. Δεν αντέχω να με βρίζει κάποιος ή να με μειώνει».

Τέλος, παραδέχτηκε ποια ήταν η πιο δυστυχισμένη στιγμή στη ζωή της:

«Κατά την ασθένεια του πατέρα μου, από τα 16 έως και τα 27 μου που έφυγε, έζησα πολλές δυστυχισμένες στιγμές. Θυμάμαι ήταν ανάπηρος και δεν μπορούσα να τον βοηθήσω γιατί ήμουν έγκυος στο γιο μου, Νίκο. Αυτό με πλήγωνε πολύ. Ήμασταν πολύ δεμένοι με τον μπαμπά μου. Ήμουν μοναχοπαίδι και οι γονείς μου ήταν πολύ αγαπημένοι».