Η «σοβαρή» Χρυσή Αυγή στο τιμόνι της Ουκρανίας

Όπου φυσάει ο άνεμος πάμε. Θα μπορούσε να αποτελεί ένα διαχρονικό μότο της εκάστοτε ελίτ. Όταν οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες μεταβάλλονται τα συμφέροντα αναζητούν τρόπο να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται.

Η Ουκρανία αποτελεί μία μικρογραφία της οικονομικοκοινωνικής κατάστασης που διαμορφώνεται στην Ευρώπη της οικονομικής κρίσης και της τραπεζοπτωχοκρατίας. Η άνοδος του νεοναζιστικού μορφώματος σε ολόκληρη την Ευρώπη που πλέον στην Ουκρανία σταμάτησε να θωπεύει την εξουσία και τη χουφτώνει ανερυθρίαστα, μόνο άσχετη δεν μπορεί να θεωρηθεί με την επικρατούσα οικονιμική κατάσταση. Αίφνης ένας άνθρωπος των τραπεζών, εντεταλμένος της οικονομικής ελίτ και φυσικά «φιλοευρωπαίος» βρίσκεται στα υψηλότερα κλιμάκια της ουκρανικής εξουσίας.

Ο Αρσένι Γιατσένιουκ, στέλεχος του κόμματος «Πατρίδα» της Γιούλιας Τιμοσένκο ο οποίος στο παρελθόν έχει διατελέσει υπουργός Οικονομίας και Εξωτερικών της Ουκρανίας, τέθηκε επικεφαλής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας η οποία θα κυβερνήσει τη χώρα μέχρι τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών στις 25 Μαΐου.

Εκτός από άνθρωπος των τραπεζών, ο οποίος χαρακτήρισε «κυβέρνηση-καμικάζι» την σχηματισθείσα κυβέρνηση εξαιτίας των αντιλαϊκών μέτρων που πρέπει να ληφθούν, τυγχάνει να είναι και νεοναζί. Τυγχάνει να υιοθετεί ένα προφίλ αντισυστημικότητας, το οποίο εντέχνως καλύπτει την στιβαρή συστημικότητά του. Τα μέτρα που δεσμεύθηκε ότι θα πάρει δεν είναι μέτρα για τη διάσωση της χώρας και των πολιτών της. Είναι μέτρα για τη διάσωση των οικονομικών συμφερόντων, των τραπεζών και της καθεστηκυΐας τάξης. Όμως όλα αυτά, μπροστά στο προπέτασμα καπνού της «επαναστατικής» διάθεσης και των τσιτάτων για την… Ουκρανία για τους Ουκρανούς φαντάζουν πολύ ψιλά γράμματα.

Το πρώτο μέλημα της νέας ουκρανικής κυβέρνησης ήταν μία σειρά νομοσχέδια με βασικό χαρακτηριστικό την ξενοφοβία και την αποσάρθρωση των αντιφρονούντων. Κατά των μειονοτήτων, ενάντια στη νομιμότητα του κομμουνιστικού κόμματος. Ένας εξαθλιωμένος και αηδιασμένος από τη διαφθορά λαός ξεσπά βλέποντας το δέντρο, δηλαδή την τυφλή βία και χάνει το δάσος, δηλαδή ότι όλα αυτά είναι μία βιτρίνα. Και πίσω από αυτή βρίσκονται οι ίδιοι βαρόνοι που εναρμονισμένοι στις καινούργιες συνθήκες και τη νέα τάξη πραγμάτων που πρέπει να δημιουργήσουν κινούν τα νήματα και απολαμβάνουν το χαβιάρι τους μειδιώντας. Έδωσαν σε έναν λαό την επανάσταση που αποζητούσε. Μόνο που την είχαν πρώτα σκηνοθετήσει και το σενάριο είχε περάσει από λογοκρισία. Έδωσαν μία επανάσταση για να γίνουν όλα όσα χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν.

Κάνοντας ένα άλμα μερικών χιλιάδων χιλιομέτρων θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι μία «σοβαρή» Χρυσή Αυγή ήρθε στα πράγματα της Ουκρανίας. Η σοβαρή Χρυσή Αυγή, η οποία είναι τόσο αντισυστημική όσο και οι άνθρωποι που χαριεντίζονται μαζί της, όπως ο κύριος Μπάμπης και ο κ. Μπαλτάκος. Τόσο «αντί» γενικά που υπερψηφίζει όλα τα νομοσχέδια που αφορούν τα συμφέροντα των τραπεζών και του εφοπλιστικού κόσμου και φροντίζει να εξαλείψει κάθε φωνή αντίστασης, όπως έκανε και στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη «για να επιστρέψουν οι καλοί μας εφοπλιστές τα πλοία τους στην Ελλάδα».

Σίγουρα και στην Ουκρανία θα υπήρχαν κάποιοι δημοσιογράφοι, δημοσιολογούντες και opinion makers που υπογράμμιζαν την ανάγκη για μία «σοβαρή» ακροδεξιά.

Οι σοβαροί νεοναζί λοιπόν ήρθαν στην εξουσία. Όχι εδώ. Στην Ουκρανία. Γιατί δεν πάνε όσοι την αναπολούν ένα ταξιδάκι αναψυχής στην Κριμαία και την πλατεία Ανεξαρτησίας να πάρουν το know how για να επιστρέψουν στην Ελλάδα με το master τους και να το μεταλαμπαδεύσουν;

Υ.Γ. Στη φωτογραφία βλέπουμε το νέο ηγέτη της Ουκρανίας να απευθύνεται στον λαό του Κιέβου με τον παραδοσιακό αρχαιοουκρανικό χαιρετισμό…