Για την Εξουσία και την Εθνική Κυριαρχία

Η περίοδος των Χριστουγέννων προσφέρει πάντοτε αφορμές για περισυλλογή.

Πέρα από τις συνήθεις εορταστικές παραδόσεις –τη γαλοπούλα, τα δώρα, τις μελωδίες– η ουσία των ημερών μάς καλεί να σκεφτούμε βαθύτερα.

Θέματα όπως η εξουσία, η δολιότητα και η σωτηρία αναδύονται μέσα από την ίδια την ιστορία της Γέννησης.

Σε αυτό το άρθρο, θα επικεντρωθούμε στη φύση της εξουσίας, αναζητώντας τα διδάγματα της χριστουγεννιάτικης αφήγησης και την αντανάκλασή τους στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Η βιβλική αφήγηση για τον Ηρώδη είναι γνωστή και διαχρονική.

Ένας βασιλιάς που τοποθετήθηκε στον θρόνο του Ισραήλ από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ως εκπρόσωπος ξένης εξουσίας.

Για τον λαό του Ισραήλ, ο Ηρώδης δεν ήταν αληθινός ηγέτης. Ήταν ένας ξένος εγκάθετος, που εξαρτούσε την εξουσία του από τη βούληση των Ρωμαίων.

Αντιμέτωπος με τη δική του ανασφάλεια, κατέφυγε στη βία, στη δολοπλοκία και στη χειραγώγηση για να διατηρήσει την εξουσία του.

Την ίδια στιγμή, ζούσε με τον μόνιμο φόβο της απώλειας αυτής της εξουσίας.

Ο φόβος του προς τον νεογέννητο Ιησού, τον «δικαιωματικό βασιλέα», είναι χαρακτηριστικός.

Υποδεικνύει πώς κάθε μορφή εξουσίας που στερείται νομιμοποίησης καταλήγει να φοβάται το δίκαιο και το αληθινό.

Η αφήγηση του Ηρώδη αναδεικνύει διαχρονικές αλήθειες για την εξουσία και τους κινδύνους της εξάρτησης από εξωτερικές δυνάμεις.

Στη σύγχρονη εποχή, παρατηρούμε ανάλογες περιπτώσεις, όπου φιλοδοξίες εξουσίας επιχειρούν να στηριχθούν σε ξένες πλάτες, αντί να αντλήσουν τη δύναμή τους από τη λαϊκή νομιμοποίηση.

Και στα δικά μας, αυτή η τάση λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις.

Οι φήμες για εξωτερική παρέμβαση στα Τεκτονικά Θέματα, θυμίζουν την εξάρτηση του Ηρώδη από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Μόνο που σήμερα, οι ξένες δυνάμεις που επιχειρούν να επηρεάσουν την εθνική μας κυριαρχία δεν είναι οι Ρωμαίοι, αλλά άλλες δυνάμεις με γεωπολιτικές φιλοδοξίες.

Η πιθανότητα ενός νέου «Ύπατου» [Συμβουλίου] σε ελληνικό έδαφος το οποίο να συνδημιουργείται από την Τουρκία με σκοπό να αντιπαρατεθεί στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ Υ.Σ. [Ύπατο Συμβούλιο] αποτελεί προσβολή για την εθνική μας αξιοπρέπεια και ότι άλλο αυτό συνεπάγεται.

Η χριστουγεννιάτικη αφήγηση φέρνει στο φως την αντίθεση μεταξύ της αυθεντικής ηγεσίας και της εξουσίας που στηρίζεται στη δολιότητα και στη βία.

Ο Ιησούς, ως σύμβολο του δικαίου και της αγάπης, εκπροσωπεί την ηγεσία που δεν εξαρτάται από στρατιές ή δολοπλοκίες, αλλά αντλεί τη δύναμή της από την αλήθεια και τον Νόμο.

Αυτή είναι η ηγεσία που μπορεί να αντέξει στον χρόνο, επειδή βασίζεται σε ηθικές και πνευματικές αξίες.

Αντίθετα, η εξουσία που στηρίζεται σε ξένες δυνάμεις, όπως στην περίπτωση του Ηρώδη, είναι καταδικασμένη να παραμένει εύθραυστη και γεμάτη φόβο.

Το ίδιο ισχύει και για κάθε σύγχρονο «Ηρώδη», που προσπαθεί να επιβληθεί μέσα από εξωτερικές επεμβάσεις και ξένους προστάτες.

Τα Χριστούγεννα είναι μια ευκαιρία να στοχαστούμε όχι μόνο για την πνευματική διάσταση της γιορτής, αλλά και για τις ευθύνες μας.

Η ιστορία του Ηρώδη μάς υπενθυμίζει ότι η αυθεντική εξουσία πρέπει να απορρίπτει οποιαδήποτε μορφή εξάρτησης από εξωτερικές δυνάμεις.

Η ανεξαρτησία δεν είναι δεδομένη. Απαιτεί εγρήγορση, ενότητα και μια σταθερή προσήλωση στις αξίες που θεμελιώνουν την ανεξαρτησία μας.

Ας αντλήσουμε από τη χριστουγεννιάτικη ιστορία το μήνυμα της αληθινής ηγεσίας και ας διασφαλίσουμε ότι η πορεία μας, ως έθνος, θα καθορίζεται από εμάς τους ίδιους – και μόνο.

Ο Υ.Μ.Τ.

Εμμανουήλ Γερακιός 33°