Να αναφερθώ στην νωπή ακόμη αντίδραση του Eurogroup της περασμένης Πέμπτης;
Καμία απόφαση δεν ελήφθη, αλλά επί της ουσίας κατεγράφη ανάγλυφα η πρόθεση των δανειστών μας για το τι μέλλει γενέσθαι μετά τη λήξη του τρέχοντος μνημονίου.
Απογυμνώθηκε για μια ακόμη φορά η κυβερνητική αυθαιρεσία και κοροϊδία, αλλά και δόθηκε ένα ηχηρό μήνυμα στην αξιωματική αντιπολίτευση, για το τι πρόκειται να ακολουθήσει σε περίπτωση μη τήρησης των συμπεφωνημένων…
Μια νέα συμφωνία, ένα άλλο μνημόνιο αναμένεται. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους αείποτε αφελείς και αδρανούντες πολίτες του τόπου τούτου.
Το “μήνυμα” του Eurogroup αποκωδικοποιημένο είναι σαφές: Ή δέχεστε ένα άλλο μνημόνιο, “βαπτισμένο” ως “μια “ενισχυμένη γραμμή πίστωσης” με τα ανάλογα δυσβάστακτα μέτρα ή ακυρώνεται η επόμενη δόση του ένα και πλέον δισ. ή και επιστρέφετε τα 11,3 δισ. του ΤΧΣ.
Τόσοοοοο καλά! Όλα καλά και ανθηρά! Και βέβαια με τα εθνικά μας θέματα να βρίσκονται στο “κόκκινο”, με την κυβέρνηση να ασκεί εξωτερική πολιτική που θυμίζει τυρί έμενταλ, γεμάτη “τρύπες” και αντιφάσεις, σ’ ένα περίβλημα “πάντα άοκνης προσπάθειας” των εθελοτυφλούντων της πολιτικής…
Και το Κράτος… παραλύει, με τους πολιτικούς να επιδίδονται σ’ ένα παραλήρημα άνευ σημασίας ή απλώς σε μια αδολεσχία της συγκυρίας.
Και για τους μη γνωρίζοντες, “Κράτος” στην ελληνική γλώσσα σημαίνει δύναμη, κυρίως σωματική.
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία αναφέρεται το όνομα “ο Κράτος”, ως προσωποποίηση της δύναμης.
Αυτό το “Κράτος” της δύναμης δεν υπάρχει πια στη χώρα τούτη.
Η πολιτική βλακεία, η δημαγωγία και απάτη έγιναν ολετήρες του Κράτους. Οι πολίτες αποπροσανατολίστηκαν. Η εθνική αξιοπρέπεια υποβαθμίστηκε τουλάχιστον, η ατομική και η εθνική ασφάλεια διακυβεύονται. Η “κακόμοιρη” Ελλάδα εμφανίζει σύνολον ανθρώπων νεμομένων την εξουσία.
Ο λαός φορολογείται αγρίως και διαβουκολείται με ψευδείς υποσχέσεις, αφαιμάσσεται, πτωχεύει, εκπίπτει διεθνώς, αλλά δεν κυβερνάται.
Και κάποιες απλώς κοινωνικές ομάδες με τους ολίγιστους επιχειρηματικούς “καρχαρίες” συνεχίζουν να αυξάνουν τους υπεράκτιους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Δοριάλωτος πόλις είναι σήμερα η Ελλάς!..
Για κάποιους η “στωικότης” του ελληνικού λαού μαρτυρεί χαλάρωση των πνευματικών ικανοτήτων και ομαδική απάθεια έως αποβλάκωση.
Σ’ αυτή την τεκμηριωμένη εν πολλοίς άποψη των “κάποιων” που δεν… αλληθωρίζουν, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς ότι ενισχύεται από την έλλειψη εθνικών ιδανικών.
Με το Κράτος να έχει μετατραπεί σε “δούλο” της κομματικής συγκυρίας, ιδίως τα τελευταία χρόνια, με τους πολιτικούς πάντα να αναμασούν την επίμαχη φράση περί “κυρίαρχου λαού” και παρόμοια φληναφήματα.
Με την οριστική δε αποδημία της σοβαρότητας από τον τόπο τούτο, είναι δύσκολο πλέον να ειπωθεί για το που πάμε… Με το ελληνικό κράτος να πάσχει από βαριάς μορφής διαστροφή. Με επακόλουθο την καλλιέργεια της απαξίωσης των αξιών να γίνεται σε τέτοιο βαθμό, που η διαστροφή στη σκέψη, στο συναίσθημα, στη βούληση, στην παιδεία και στη γλώσσα, να εκφράζεται, κυρίως, στην παραποίηση της αλήθειας και της εθνικής μας ακόμη ιστορίας…