Σκέψεις περί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

«Στέφανε, η βάση είναι μαζί σου» φωνάζουν στον Κασσελάκη οι θαυμαστές του.
Εύλογα απορώ: Ποια βάση; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συρρικνωθεί. Το μερίδιο του Κασσελάκη είναι προφανώς πολύ μικρότερο από την καταμετρημένη συρρίκνωση. Ποια βάση είναι μαζί του; Σε τι ποσοστό του εκλογικού σώματος εκτιμάται αυτή η βάση;

Ωστόσο, πέρα από αυτές τις κραυγαλέες ανοησίες που ανερυθρίαστα ακούγονται από ανθρώπους δήθεν αριστερούς που συναγωνίζονται στη χυδαιότητα τους νεοφιλελεύθερους δήθεν δεξιούς, απόδειξη ότι η βλακεία διαπερνά πλέον οριζόντια την κοινωνία μας και είναι διαπαραταξιακή, να πω μερικές κουβέντες για τη σύγχυση του Κασσελάκη.

Το παλικαράκι αυτό είναι μικρό σε ηλικία και πολιτικά απαίδευτο. Είναι δηλαδή άπειρος και απολίτικος.

Παριστάνει τον αριστερό ενώ είναι ένας θρησκόληπτος δεξιός, που ξεκίνησε ως στρέιτ με την πανέμορφη Χριστίνα -που την έτρεχε και στα μοναστήρια με τη μαμά του- και μετά τον χωρισμό του με τη Χριστίνα, επειδή έπεσε σε κατάθλιψη, ένας ψυχολόγος του είπε ότι είναι γκέι και εκεί συνάντησε τον συμπαθή νοσοκόμο Τάιλερ.

Παράλληλα, έχει απόλυτη άγνοια των διαφορών της πατριωτικής αριστεράς από την πατριδοκάπηλη ακροδεξιά κι ενώ από τη μία θέλει να είναι ο εκφραστής της woke ατζέντας και της αριστερής πτέρυγας των δικαιωματιστών Αμερικανών δημοκρατικών, από την άλλη το ακροδεξιό DNA του δεν μπορεί να κρυφτεί. Και η σύγχυσή του γιγαντώνεται όταν από τη μία χαρακτηρίζει το ΝΑΤΟ «ιερή συμμαχία» κι από την άλλη καταδικάζει το Ισραήλ και «φλερτάρει» με τους Παλαιστίνιους.

Με απλά λόγια, ούτε ξέρει τι λέει, ούτε τι του γίνεται αντιλαμβάνεται. Αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται. Είναι ο ορισμός του «ό,τι να ‘ναι».

Πρόκειται περί νάρκισσου και τσίρκου. Προφανώς, ως σοσιαλπατριώτης και πλατωνικός/πληθωνικός, ΔΕΝ μπορώ να συνυπάρχω πουθενά με αυτό το γελοίο αστοιχείωτο υποκείμενο. Όσο για τα υποτιθέμενα λεφτά του, θα έλεγα που να τα βάλει για να… αυγατίσουν.

Στο υπόλοιπο της κατακερματισμένης δημοκρατικής παράταξης, Βαρουφάκης και Ζωή είναι αμφότεροι γραφικοί κι αστείοι, η «Νέα Αριστερά» είναι σούργελα ζόμπι του ΚΚΕ εσωτερικού και του εκσυγχρονιστικού φιλογερμανικού μπλοκ. Όλοι αυτοί δηλαδή είναι για τα σκουπίδια.

Στο ΠΑΣΟΚ προφανώς στηρίζω τον Νίκο Ανδρουλάκη. Αν είχε απέναντί του τον Παύλο Γερουλάνο ίσως να είχα δίλημμα, αλλά με τον Χάρη Δούκα δεν έχω. Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να εκφράσει το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ μόλις ξεφορτωθεί το βαρίδιο του εθνικού μειοδότη Σημίτη.

Ως παλιό ιστορικό στέλεχος της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΜΚ μία συμβουλή να δώσω στον Χάρη Δούκα: Μάθε πολιτική – γεωπολιτική και τα ξαναλέμε, αν μάθεις, στο μέλλον. Προς το παρόν ασχολήσου με την τοπική αυτοδιοίκηση, που από όσα πληροφορούμαι ΔΕΝ τα πας καλά Χαρούλη. Κάνε έργο, κάνε τη θητεία σου κι άσε τους μαξιμαλισμούς.

Αυτά είχα να πω κι ένα απαραίτητο υστερόγραφο: Χρήστο Σπίρτζη συμφωνώ μαζί σου.