Μπορεί η διχοτόμηση της Ουκρανίας να προκαλέσει ένα γεωπολιτικό ντόμινο;

Ρευστή συνεχίζει να παραμένει η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία.

Η καθαίρεση από τη μια του Γιανουκόβιτς και η καταγγελία του ίδιου με διάγγελμα του για πραξικόπημα. Η απελευθέρωση της Τιμοσένκο (των 12 δισ. ευρώ περιουσίας) από τη φυλακή και η επικοινωνιακή της προσπάθεια να κερδίσει το πλήθος στη πλατεία ανεξαρτησίας (παρ’ όλο που υπήρξαν και αρκετά γιουχαΐσματα) και φυσικά ο πρωταγωνιστικός ρόλος των ναζιστών.

Από την αρχή ήμουν απέναντι τόσο στο Γιανουκόβιτς όσο και στη Τιμοσένκο. Αποστρέφομαι εξίσου όλα αυτά που εκφράζουν, όλα αυτά που στηρίζουν. Σκοπός τους είναι ο προσωπικός πλουτισμός ενώ ο λαός τους είναι στα όρια της φτώχειας (τι μου θυμίζει αυτό!!!). Ίσως, θα έπρεπε ο λαός της χώρας να τους κάνει πέρα και τους δύο.

Τα πράγματα στην Ουκρανία είναι οριακά. Υπάρχουν πολλά σενάρια και όταν μιλάμε για διπλωματία ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι το σενάριο που ακούγεται τις τελευταίες ώρες για διχοτόμηση της Ουκρανίας, στα πλαίσια των σφαιρών επιρροής που έχουν τα κόμματα και ταυτίζονται γεωγραφικά με τις εθνοτικές ομάδες της χώρας, με κάνει να ανησυχώ περισσότερο.

Ίσως η πολιτική των έξυπνων βομβών να κρίθηκε ότι είναι πολύ δαπανηρή. Επομένως, προκρίνεται η παλιά δοκιμασμένη συνταγή του διαίρει και βασίλευε. Χωρίζουμε ένα λαό στη μέση και τους αφήνουμε να σκοτώνονται για χρόνια για το σε ποιον ανήκει ένα χωριό στα σύνορα. Όσο αυτοί θα προσπαθούν να αποδείξουν σε ποιον ανήκει ιστορικά, οι ισχυροί του πλανήτη θα κάνουν αυτό που ήθελαν εξ’ αρχής, να κερδίζουν χρήμα και να επεκτείνουν τις αυτοκρατορίες τους.

Όπως, όμως είπα και παραπάνω, αυτό με κάνει να ανησυχώ περισσότερο είναι η μεγάλη πιθανότητα η διχοτόμηση της Ουκρανίας να προκαλέσει ένα ντόμινο αλλαγών συνόρων παντού όπου βρίσκονται γεωπολιτικά παιχνίδια και αναμετρήσεις σε εξέλιξη. Ένα “πείραμα” που μπορεί αύριο να το δούμε να επαναλαμβάνεται σε μια διχοτόμηση της Τουρκίας με αυτόνομο κουρδικό κράτος. Και ίσως αυτό το ντόμινο περάσει και τα σύνορα της χώρας μας για να “κάτσει” στη Θράκη και ίσως ακόμα παραπέρα…

Η κατάσταση στη Τουρκία βράζει τον τελευταίο καιρό και η κυβέρνηση Ερντογάν κλονίζεται καθημερινά από νέα σκάνδαλα. Η σχέση με τις Η.Π.Α. είναι στη χειρότερη δυνατή κατάσταση και το Κουρδικό είναι ένα θέμα που είναι πάντα ανοιχτό και “καίει”.

Από την άλλη στη χώρα μας, με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, μας κάνει αδύναμους στο να προβάλουμε κάποια στοιχειώδη έστω αντίσταση. Δεν πιστεύω εξάλλου στην υπάρχουσα πολιτική ηγεσία ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε τέτοιες παγκόσμιες κρίσεις που συμπεριλαμβάνουν κι εμάς στο κάδρο τους.

Βεβαίως, ίσως όλα αυτά που σας γράφω να είναι θεωρίες συνωμοσίας… Δεν ξέρω, όμως, θέλω να είμαι προετοιμασμένος. Εξάλλου η ιστορία άλλα μας λέει…