Η «εκποίηση» του ΠΑΣΟΚ και η «αυλή των χαμαιλεόντων»

«Αν το ΠΑΣΟΚ διαλυθεί, οι ψήφοι του θα μοιραστούν 60% προς 40% μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με εξαίρεση μια μικρή ομάδα στελεχών που έχουν υποβάλλει βιογραφικά για την Ν.Δ. το σύνολο του στελεχιακού δυναμικού θα προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ».

Αυτά μου είχε πει κορυφαίο στέλεχος και τέως υπουργός του ΠΑΣΟΚ την Άνοιξη του 2019.

Να θυμίσω ότι στις εκλογές του 2015 το «Κίνημα» είχε λάβει το 6,28% των ψήφων ενώ το ΚΙΔΗΣΟ -του ολετήρα της χώρας Παπανδρέου- μετά το μαύρο του Ιανουαρίου (2,47%) δεν τόλμησε να επανεκτεθεί.

Στις εκλογές του 2019 το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ενισχυμένο και από τα «στρατεύματα» του ΚΙΔΗΣΟ (ΓΑΠ) αναρριχήθηκε στο 8,10% ενώ, κατά τον κύριο Πρετεντέρη, «το «αντί-ΣΥΡΙΖΑ» ρεύμα έβγαλε από τις κάλπες έναν «αντί-ΣΥΡΙΖΑ» συνασπισμό. (Οι «Μέτοικοι», 30/08-2020).

Συνέχιζε μάλιστα με την εκτίμηση ότι: «Αν ο Συνασπισμός αυτός καταφέρει να διατηρήσει μια λειτουργική ενότητα έχει τα εχέγγυο να μετατραπεί σε ένα σύστημα εξουσίας με μονιμότερα χαρακτηριστικά».

Οι «κουμπάροι» του συστήματος, του «συνασπισμού», έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα, είναι όμως αρκετοί;

Οι εκτιμήσεις του στελέχους του ΠΑΣΟΚ ίσχυαν, προφανώς, για την περίοδο που διατυπώθηκαν.

Σήμερα τα δεδομένα είναι διαφορετικά.

Μέχρι το Φθινόπωρο το σύστημα «έπαιζε διπλό» απογειώνοντας δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ που εμφανιζόταν να διεκδικεί την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Μετά την ιστορία των υποκλοπών το παιχνίδι γύρισε ανάποδα.

Από τα «δοξαστικά» περάσαμε στον ανελέητο λιθοβολισμό.

Η προοπτική του αντί-ΣΥΡΙΖΑ συνασπισμού των δύο κομμάτων, με την επιδιαιτησία του «συστήματος των κουμπάρων», εγκαταλείπεται και εντείνεται η προσπάθεια προσέλκυσης πολιτικών «χαμαιλεόντων».

Η «πολιτική προίκα» τους όμως μάλλον θα αποδειχθεί κενό σκεύος.

Άλλωστε υπάρχουν προηγούμενα και μάλιστα με «μεταγραφές από το πάνω ράφι».

Όπως είχα επισημάνει: «Η ένταξη στο κόμμα, μετά το 1977, ικανών και επώνυμων στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους, δεν έφερε καινούργια δυναμική στη Ν.Δ., όπως μαρτυράει το 35% του 1981» (Εθνική Συνδιάσκεψη Ν.Δ.). Αν οι μαζικές προσχωρήσεις -Κ. Μητσοτάκης, Α. Κανελλόπουλος, κ.λπ.- δεν έδωσαν δυναμική στην ΝΔ γιατί θα της δώσουν οι «πολιτικοί πρόσφυγες» του ΠΑΣΟΚ;

Είναι δεδομένο ότι οι εξελίξεις και η συνακόλουθη ένταση του τελευταίου διαστήματος ορθώνουν τείχη που καθιστούν απίθανη την μετεκλογική συνεργασία.

Όσο και αν επιχειρείται η «αποκαθήλωση» Ανδρουλάκη η πόλωση διαπερνά τον οργανισμό της Χαριλάου Τρικούπη ωθώντας τον στην «αντίπερα όχθη».

Αυτό αφορά και τα κορυφαία στελέχη αλλά κυρίως τον βασικό στελεχιακό μηχανισμό (οργανώσεις, συνδικαλιστές, κ.λπ.) αλλά και τους ψηφοφόρους.

Οι προβλέψεις, που είχε κάνει το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ το 2019, σήμερα έχουν μεταβληθεί δυσμενώς.

Η ευμενής διάθεση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του απέναντι στην ΝΔ έχει μεταβληθεί.

Πέρα από την πολιτική φθορά που δημιούργησε η διακυβέρνηση της τελευταίας τετραετίας, ο χειρισμός της υπόθεσης των υποκλοπών οριοθέτησε το σημείο δίχως επιστροφή ανεξάρτητα από την όποια ηγεσία του «Κινήματος».

Επειδή, δε, αυτό είναι προφανές το ερώτημα είναι γιατί στρώνονται τα «βάγια» για τον όποιο τυχαίο υπασπιστή ενός δελφίνου του ΠΑΣΟΚ;

Ελπίζουμε αυτό να αποτελέσει δέλεαρ και για άλλους «πολιτικούς χαμαιλέοντες» που κινούνται σύμφωνα με τις οιωνοσκοπήσεις;

Ελπίζουμε ότι αυτοί μπορούν να επηρεάσουν τα εκλογικά δεδομένα αποφασιστικά. Μάλλον όχι.

Αντίθετα ενισχύεται διαρκώς η εικασία ότι είναι σε εξέλιξη «μια συντονισμένη προσπάθεια μετάλλαξης της ΝΔ» (Οι «Μέτοικοι»).