Κωνσταντίνος: Δίχως προκαταλήψεις και πάθος

Παρακάμπτοντας τον δευτερεύουσας σημασίας πολιτικό διάλογο σχετικά με το πρωτόκολλο της κηδείας του θα επιχειρήσουμε ένα «άγγιγμα» της ιστορίας.

Δεν είχε συμπληρώσει τα 24 όταν έγινε βασιλιάς και τα 27 όταν έγινε το πραξικόπημα.

Κληρονόμησε τις μεγάλες πολιτικές αμαρτίες του Παύλου και της Φρειδερίκης και κλήθηκε να λειτουργήσει εντός των πολιτικών δεδομένων που αυτές είχαν δημιουργήσει.

Κληρονόμησε τον Υπουργό Άμυνας που μετά από την συμφωνία Παπανδρέου Ανακτόρων είχε «εκχωρηθεί» στα τελευταία στα πλαίσια της «συνεργασίας» για την απομάκρυνση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της ΕΡΕ από την εξουσία.

Κληρονόμησε το τοξικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί –στα πλαίσια της προσπάθειας υλοποίησης αυτού του στόχου- στην κοινωνία και τους πολίτες.

Επιπλέον η Φρειδερίκη και το Ανακτορικό περιβάλλον, προφανώς και ευνοήτως λόγω της απειρίας, εξακολουθούσαν να επηρεάζουν καθοριστικά τα δρώμενα.

Είναι χαρακτηριστική επί του προκειμένου η δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2001: «ο τότε Βασιλεύς ήτο νέος, άπειρος, υφίστατο και κακές επιρροές, σίγουρα υφίστατο κακές επιρροές γύρω του, δεν αναφέρομαι κατ’ ανάγκη στη Βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία κι αυτή είχε ορισμένες φορές ακραίες θέσεις» για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ένας ώριμος πολιτικός, ο οποίος «θα έπρεπε εκείνη την ώρα να δείξει περισσότερη λογική και να παραδεχθεί ότι χρειαζόταν μια μικρή υποχώρηση» (iefimerida, 29/5/2017).

Ανεξάρτητα όμως από τις αναμφισβήτητες ευθύνες του Κωνσταντίνου και την «ανεπάρκεια λογικής» του «Γέρου της Δημοκρατίας» οι λοιποί πρωταγωνιστές της πολιτικής αταξίας ποιο μερίδιο ευθύνης φέρουν;

Πόσο ευθύνεται ο «Αερόλιθος εξ Αμερικής» –σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (YouTube)- Ανδρέας;

Ο όμιλος «ΑΣΠΙΔΑ» ήταν συνωμοτική οργάνωση ή μήπως πολιτιστικός οργανισμός με στόχο την διατήρηση της παράδοσης;

Αν δεν ήταν υπαρκτή η εμπλοκή Ανδρέα και αν η δημιουργία του δεν ήταν παράνομη και αντιδημοκρατική γιατί φοβόταν ο Παπανδρέου τον Γαρουφαλιά;

Τον είχε επιλέξει ο ίδιος, του τον είχαν επιβάλλει ή αποτελούσε «αντίδωρο» σε κάποιο πολύ σημαντικό «δώρο» που του είχαν κάνει τα Ανάκτορα; Δεν ήταν ο Υπουργός Άμυνας που έστειλε την Ελληνική μεραρχία στην Κύπρο;

Τι φοβόταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, όταν Ανάκτορα -και ορισμένες ξένες πρεσβείες- είχαν καταβάλλει άοκνες προσπάθειες για να στήσουν στα πόδια της την πνέουσα τα λοίσθια «Δημοκρατική Παράταξη» και να την φέρουν στην εξουσία; Γιατί επέμενε να αναλάβει ο ίδιος το ΥΠΕΘΑ; Ήθελε να συγκαλύψει κάτι;

Πέραν τούτου οι «αποστάτες» και η «αποστασία» από ποιους ενορχηστρώθηκαν;

Ήταν ικανός ο Κωνσταντίνος για ένα τέτοιο εγχείρημα;

Η όλη δράση του δείχνει ότι δεν ήταν. Οι πρωτοκλασάτοι και πρωτεργάτες της «αποστασίας», Στεφανόπουλος, Νόβας, Τσιριμώκος, Μητσοτάκης είχαν δίκιο ή άδικο;

Ο Κανελλόπουλος και η ΕΡΕ που στήριξαν τις κυβερνήσεις των αποστατών τι ευθύνη έχουν;

Με απλά λόγια μπορεί και σε αυτή την περίπτωση η χρησιμοποίηση του «αποδιοπομπαίου τράγου να είναι βολική» αλλά οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ανωμαλίας που οδήγησε στην Χούντα είναι πολλοί.

Αρκετοί από αυτούς λούστηκαν στην «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» και πρωταγωνίστησαν μετά την Μεταπολίτευση δημιουργώντας νέες «δυναστείες».

Το 1974 είχα ψηφίσει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για την διατήρηση της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας.

Η κομματική –και προσωπική- «εργαλειοποίηση» της Προεδρίας καθιστά πλέον αμφισβητήσιμη την ορθότητα εκείνης της επιλογής.

Δεν είχε συμπληρώσει τα 24 όταν έγινε βασιλιάς και τα 27 όταν έγινε το πραξικόπημα.

Κληρονόμησε τις μεγάλες πολιτικές αμαρτίες του Παύλου και της Φρειδερίκης και κλήθηκε να λειτουργήσει εντός των πολιτικών δεδομένων που αυτές είχαν δημιουργήσει.

Κληρονόμησε τον Υπουργό Άμυνας που μετά από την συμφωνία Παπανδρέου Ανακτόρων είχε «εκχωρηθεί» στα τελευταία στα πλαίσια της «συνεργασίας» για την απομάκρυνση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της ΕΡΕ από την εξουσία.

Κληρονόμησε το τοξικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί –στα πλαίσια της προσπάθειας υλοποίησης αυτού του στόχου- στην κοινωνία και τους πολίτες.

Επιπλέον η Φρειδερίκη και το Ανακτορικό περιβάλλον, προφανώς και ευνοήτως λόγω της απειρίας, εξακολουθούσαν να επηρεάζουν καθοριστικά τα δρώμενα. Είναι χαρακτηριστική επί του προκειμένου η δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2001:

«ο τότε Βασιλεύς ήτο νέος, άπειρος, υφίστατο και κακές επιρροές, σίγουρα υφίστατο κακές επιρροές γύρω του, δεν αναφέρομαι κατ’ ανάγκη στη Βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία κι αυτή είχε ορισμένες φορές ακραίες θέσεις» για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ένας ώριμος πολιτικός, ο οποίος «θα έπρεπε εκείνη την ώρα να δείξει περισσότερη λογική και να παραδεχθεί ότι χρειαζόταν μια μικρή υποχώρηση» (iefimerida, 29/5/2017).

Ανεξάρτητα όμως από τις αναμφισβήτητες ευθύνες του Κωνσταντίνου και την «ανεπάρκεια λογικής» του «Γέρου της Δημοκρατίας» οι λοιποί πρωταγωνιστές της πολιτικής αταξίας ποιο μερίδιο ευθύνης φέρουν;

Πόσο ευθύνεται ο «Αερόλιθος εξ Αμερικής» –σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (YouTube)- Ανδρέας;

Ο όμιλος «ΑΣΠΙΔΑ» ήταν συνωμοτική οργάνωση ή μήπως πολιτιστικός οργανισμός με στόχο την διατήρηση της παράδοσης;

Αν δεν ήταν υπαρκτή η εμπλοκή Ανδρέα και αν η δημιουργία του δεν ήταν παράνομη και αντιδημοκρατική γιατί φοβόταν ο Παπανδρέου τον Γαρουφαλιά; Τον είχε επιλέξει ο ίδιος, του τον είχαν επιβάλλει ή αποτελούσε «αντίδωρο» σε κάποιο πολύ σημαντικό «δώρο» που του είχαν κάνει τα Ανάκτορα;

Δεν ήταν ο Υπουργός Άμυνας που έστειλε την Ελληνική μεραρχία στην Κύπρο;

Τι φοβόταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, όταν Ανάκτορα -και ορισμένες ξένες πρεσβείες- είχαν καταβάλλει άοκνες προσπάθειες για να στήσουν στα πόδια της την πνέουσα τα λοίσθια «Δημοκρατική Παράταξη» και να την φέρουν στην εξουσία; Γιατί επέμενε να αναλάβει ο ίδιος το ΥΠΕΘΑ; Ήθελε να συγκαλύψει κάτι;

Πέραν τούτου οι «αποστάτες» και η «αποστασία» από ποιους ενορχηστρώθηκαν;

Ήταν ικανός ο Κωνσταντίνος για ένα τέτοιο εγχείρημα; Η όλη δράση του δείχνει ότι δεν ήταν.

Οι πρωτοκλασάτοι και πρωτεργάτες της «αποστασίας», Στεφανόπουλος, Νόβας, Τσιριμώκος, Μητσοτάκης είχαν δίκιο ή άδικο;

Ο Κανελλόπουλος και η ΕΡΕ που στήριξαν τις κυβερνήσεις των αποστατών τι ευθύνη έχουν; Με απλά λόγια μπορεί και σε αυτή την περίπτωση η χρησιμοποίηση του «αποδιοπομπαίου τράγου να είναι βολική» αλλά οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ανωμαλίας που οδήγησε στην Χούντα είναι πολλοί.

Αρκετοί από αυτούς λούστηκαν στην «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» και πρωταγωνίστησαν μετά την Μεταπολίτευση δημιουργώντας νέες «δυναστείες».

Το 1974 είχα ψηφίσει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για την διατήρηση της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας.

Η κομματική –και προσωπική- «εργαλειοποίηση» της Προεδρίας καθιστά πλέον αμφισβητήσιμη την ορθότητα εκείνης της επιλογής.