Δεκεμβριανά, το ΠΑΣΟΚ και οι «μετανοούσες»

«Με εμπρηστικές δηλώσεις διχασμού, με ακραία ρητορική λαϊκισμού και μίσους απέναντι συλλήβδην στην Αστυνομία, αλλά και την Κυβέρνηση. Επιχειρώντας, μάλιστα, μια επικίνδυνη ταύτιση με τον Δεκέμβρη του 2008. Επιζητώντας την επανάληψη των ίδιων θλιβερών γεγονότων. Ματαιοπονούν». Υπουργός Π.Π.

Έχει δίκιο ο κύριος Θεοδωρικάκος. Η επανάληψη των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008 δεν είναι απλά ανεπιθύμητη είναι ανέφικτη.

Όχι γιατί, όπως δηλώνει ο Υπουργός Π.Π., «Δεν θα το επιτρέψουμε» –υιοθετώντας εμμέσως, ηθελημένα ή αθέλητα, τις καταγγελίες εκείνων που κατηγορούν την κυβέρνηση του 2008 για ολιγωρία- αλλά γιατί οι συνθήκες αλλά και οι παράγοντες που διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για την έκρηξη της αχαλίνωτης βίας δεν υπάρχουν σήμερα.

Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, σαφώς διαφοροποιημένες σε σύγκριση με το 2008 -τελευταίο έτος του «αμέριμνου ευδαιμονισμού»- έχουν διαφοροποιήσει ριζικά τις τοποθετήσεις και τις στάσεις των πολιτών απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις.

Όμως καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την αλλαγή στάσης διαμορφώνει και η διαφοροποίηση δυο άλλων παραγόντων.

Η αποχή εκείνων που το 2008 έστησαν το σκηνικό που επέτρεψε την δράση των ταραχοποιών και των κουκουλοφόρων και η διαμετρικά αντίθετη στάση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ τα οποία εκείνη την περίοδο «έριχναν λάδι στην φωτιά» υπηρετώντας κομματικές και επιχειρηματικές σκοπιμότητες.

Το 2008, ελάχιστες ώρες μετά την δολοφονία Γρηγορόπουλου, η ΟΛΜΕ είχε βγάλει ήδη το πόρισμα:

«Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μετά τα σκάνδαλα άρχισε να δολοφονεί…» (Δεκεμβριανά) δίνοντας το έναυσμα για τις κινητοποιήσεις των μαθητών που ακολούθησαν και οι οποίες υποβοηθήθηκαν με απεργίες και στάσεις.

Τις αμέσως επόμενες ώρες τα συνδικάτα συντάχθηκαν στην ίδια πορεία δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί η δράση των κουκουλοφόρων καλυπτόμενη πίσω από τους μαθητές.

Όπως κατήγγελλε τότε το ΚΚΕ «σήμερα υπάρχουν κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας.

»Όποιοι αμφιβάλλουν, εθελοτυφλούν. Άλλοι επιδιώκουν να τα κρύβουν.

»Πίσω από τις κουκούλες κρύβονται και προβοκάτορες, πέρα από τα παιδιά που νομίζουν ότι κάνουν αντιεξουσιαστικό αγώνα» (news.in.gr).

Με δεδομένη όμως την θέση του ΚΚΕ και προφανώς και της ΔΑΚΕ ποιοι έπαιρναν τις αποφάσεις για την υποδαύλιση της «εξέγερσης»;

Με δεδομένο μάλιστα ότι η συνδικαλιστική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τότε περιθωριακή;

Με δεδομένο επίσης ότι το ΠΑΣΟΚ κυριαρχούσε τότε στις συνομοσπονδίες, στις ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα;

Η απάντηση είναι προφανής, το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε, έστω και ανεπίσημα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τον εκτροχιασμό της βίας τον Δεκέμβρη του 2008.

Ο δεύτερος καθοριστικός παράγοντας των εξελίξεων εκείνης της περιόδου ήταν η στάση των ΜΜΕ.

Θα είχε ενδιαφέρον να προβληθούν κάποια εμπρηστικά ρεπορτάζ εκείνης της περιόδου.

Θα ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικό αν, για παράδειγμα, τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, αναδημοσίευαν τα φύλλα εκείνης της περιόδου.

Για να υπάρχει μια εικόνα της «μετάλλαξης» τόσο των μέσων όσο και ορισμένων «λειτουργών» τους.

Φυσικά «μετανοούσες Μαγδαληνές» δεν υπάρχουν μόνον στον Τύπο αλλά και στην πολιτική.

Πολιτικοί, «εκ δεξιών και εξ ευωνύμων», που τότε –ενώ σοβούσε η παγκόσμια οικονομική κρίση- δεν είχαν ηθικά όρια και φραγμούς στην προσπάθεια τους να ανατρέψουν την κυβέρνηση τώρα μετανόησαν αλλάζοντας στρατόπεδο.

Ή μήπως όχι; Μήπως απλά «είδαν φως και μπήκαν»;