H επίσκεψη Πούτιν στο Βελιγράδι… πονοκέφαλος για την ΕΕ!

Στις 16 Οκτωβρίου ο Πούτιν επισκέπτεται το Βελιγράδι για να παρευρεθεί στην εορταστική στρατιωτική παρέλαση της πόλης για την απελευθέρωσή της 70 χρόνια πριν.

Και αυτή η σύντομη επίσκεψη πονοκεφαλιάζει τους εταίρους της ΕΕ. Και αυτό γιατί ο εκβιασμός προς τη Σερβία να υποχωρήσει ως προς το θέμα του Κοσόβου ώστε να δει μια μέρα την ένταξή της στην ΕΕ, συνοδεύεται από τις εξελίξεις στην ουκρανική κρίση, στην οποία η Σερβία κράτησε μια ισορροπημένη προσέγγιση.

Ο Πούτιν λοιπόν καταφτάνει στο Βελιγράδι σε μια συμβολική επίσκεψη; Σαφώς όχι.

Όταν θα συνοδεύεται από 150 μέλη της αποστολής του, 70 δημοσιογράφους και έχει προγραμματίσει την υπογραφή οικονομικών συμφωνιών στις λίγες ώρες που θα μείνει στην Σερβική πρωτεύουσα, αμφιβάλλω ότι όλα είναι σε επίπεδο συμβολισμού.

Αντίθετα επίδειξη διπλωματικής δύναμης στην ΕΕ είναι. Και είναι στο πνεύμα των συζητήσεων Πούτιν και ηγετών της ΕΕ που έχουν διαρρεύσει κατά περιόδους και φέρουν τον Πούτιν με αυτοπεποίθηση για την δύναμη της χώρας του στη γηραιά Ήπειρο.

Η αλήθεια είναι ότι οι Σέρβοι είχαν επίσης διαρρεύσει ότι δέχτηκαν πιέσεις για την επίσκεψη Πούτιν και από τις 2 πλευρές του Ατλαντικού.

Αλλά από την αρχή είχαν ξεκόψει ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν στρατηγική ως προς τις σχέσεις τους με την Ρωσία.

Εξάλλου η προσπάθεια της Σερβίας (παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου) να εκμεταλλευτεί το ρωσικό εμπάργκο στα αγροτικά προϊόντα της ΕΕ προς όφελος της κτηνοτροφικής της παραγωγής είναι προφανής. Εξάλλου η Σερβία συνεχίζει να εξάγει προϊόντα αξίας άνω του 1 δισ. $ τον χρόνο προς Ρωσία και να εισάγει προϊόντα άνω των 1,9 δισ. $ (βέβαια όχι ίσα με το ισοσκελισμένο εμπόριο των 2,3 δισ. $ με την Ιταλία ή των 1,7 δισ. $ με την Γερμανία) κάνοντας την Ρωσία τον 3ο της σημαντικό εμπορικό εταίρο.

Είναι λοιπόν αυτό το ταξίδι Πούτιν στο Βελιγράδι διπλωματικής ρουτίνας; Θα το μάθουμε την Πέμπτη με βεβαιότητα.

Πάντως ο Πούτιν επιλέγει αυτή την μικρή στάση στην Σερβία για να υπενθυμίσει δεσμούς, να αλιεύσει νέες ευκαιρίες και να δηλώσει ένα παλιό ιστορικό γεωπολιτικό στόχο στην περιοχή μας.

Ορθοδοξία και διεθνές εμπόριο φαίνεται να είναι οι σύμμαχοί του, η Γερμανική όμως διπλωματία αγρυπνεί. Πάντως ξαφνικά τα Βαλκάνια έστω και για λίγες ώρες θα ζήσουν στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος.