Η Ρωσική Εκκλησία προετοίμαζε «παρασυναγωγή προκαθημένων» πισώπλατη μαχαιριά στο Οικ. Πατριαρχείο;

Ο συντάκτης του παρόντος σχολίου έχει επανειλημμένως αναφερθεί, διακινδυνεύοντας να καταντήσει κουραστικός, στις «στενές σχέσεις τρίτου τύπου» που αναπτύσσονται μεταξύ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του εκκλησιαστικού βραχίονα του «ρωσικού κόσμου», αυτής της εθνοφυλετικής θεωρίας, η οποία επιμένει, ντε και καλά, ότι όλοι οι λαοί που κάποτε κατοικούσαν στην σοβιετική Ρωσία αποτελούν τα συστατικά στοιχεία μιας νέας και ιδεολογικώς ιδιόμορφης «αυτοκρατορίας».

Εντούτοις, ο γράφων σπεύδει να καθησυχάσει τον υπομονετικό αναγνώστη της ΤΡΙΜΠΟΥΝΑΣ και να επισημάνει ότι, το παρόν σημείωμα δεν αποτελεί μια εισέτι αναφορά σε αυτή την μεγαλοϊδεάτικη ρωσική κοσμοθεωρία, αλλά είναι, τρόπον τινά, συνέχεια προηγούμενου σχολίου που αφορούσε στον σχεδιασμό μιας νέας «παρασυναγωγής προκαθημένων», όπως αυτή που έλαβε χώρα το 2019 στο Αμμάν της Ιορδανίας.

Από ότι φαίνεται από μια σειρά δημοσιευμάτων (Βλ. εδώ) οι προετοιμασίες για μια νέα «παρασυναγωγή» πρέπει ήδη να έχουν αρχίσει, εφόσον στις 31 Ιανουαρίου ο πατριάρχης Ιεροσολύμων συναντήθηκε για τρίτη φορά, αν δεν απατά η μνήμη τον γράφοντα, με τον Ρώσο πρέσβη στο Ισραήλ.

Σε αυτή τη συνάντηση, όπως και στις προηγούμενες, εκτός από τον ίδιο τον πρέσβη συμμετείχαν επίσης ο γραμματέας και ο ταμίας της ρωσικής εκκλησιαστικής αποστολής στα Ιεροσόλυμα.

Εκτός αυτού, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ρωσική εφημερίδα IZVESTIA (Βλ. εδώ), ο μακαριώτατος, αφού εξήρε το βαθύ ενδιαφέρον του Ρώσου προέδρου για την προστασία των απανταχού –και όχι μόνο των ορθοδόξων– χριστιανών, τόνισε ότι, όταν παραλάμβανε το 2019 (Σημ. τότε έλαβε χώρα και η πρώτη «παρασυναγωγή» στο Αμμάν) στη Μόσχα το βραβείο για την συμβολή του στην ενίσχυση της ενότητος των ορθοδόξων λαών, είχε επισημάνει την ζωτική αναγκαιότητα του διαλόγου και των συναντήσεων μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών «με πνεύμα αγάπης και αδελφοσύνης» για να συζητηθούν τα ζητήματα που πολύ εύκολα μας χωρίζουν.

Στην ίδια συνέντευξη, αυτός ο άοκνος αγωνιστής για την ενότητα των ορθοδόξων, όπως π.χ. στην περίπτωση του Κατάρ, υπογράμμισε τα εξής:

«Με εμπνέει η ετοιμότητα των ηγετών (ποιων άραγε;) να συναντηθούν και αναμένω με ανυπομονησία νέες ευκαιρίες τους επόμενους μήνες να μοιραστώ μαζί τους τις σκέψεις μου».

Και για τους δύσπιστους αναγνώστες της ΚΑΘΕΔΡΑΣ ο γράφων τους παραπέμπει στον παρακάτω σύνδεσμο της ιστοσελίδας του Τμήματος κλπ. της «αγίας Ρωσίας», στην οποία θα διαβάσουν –στη μετάφραση του πατριαρχείου Μόσχας– μια δήλωση του μουσικολογιωτάτου προέδρου Ιλαρίωνα ότι:

«Οι διορθόδοξες διαβουλεύσεις κατά τα πρότυπα της διάσκεψης του Αμμάν είναι απαραίτητες, δήλωσε πεπεισμένος ο μητροπολίτης Ιλαρίωνας». (Βλ. εδώ)

«Η επικοινωνία μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι απολύτως απαραίτητη.

»Το γεγονός ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αυτοαποκλείστηκε από τη σύγκληση των Ορθοδόξων Εκκλησιών για αμοιβαίες διαβουλεύσεις, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε κάποιο άλλο πλαίσιο, για να συναντόμαστε και να επικοινωνούμε.

»Ένα τέτοιο πλαίσιο ήταν που προτάθηκε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο», ανέφερε ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, σχολιάζοντας στην τηλεοπτική εκπομπή «Εκκλησία και κόσμος» τα λόγια του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας Ιεροσολύμων, ο οποίος είχε προσφάτως πει σε συνέντευξη ότι αναμένει πολύ μια νέα συνάντηση κατά τα πρότυπα του Αμμάν» (Σημ.: μετάφραση του Τμήματος κλπ.).

Είναι λοιπόν «ηλίου φαεινότερο», φίλτατε αναγνώστη της παρούσης ιστοσελίδας, ότι σύντομα θα ανακοινωθεί μια νέα μάζωξη, έτι δε περισσότερο που το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ήδη ξεκινήσει τις διερευνητικές επαφές για την διοργάνωση μιας συναντήσεως κορυφής των τεσσάρων παλαίφατων Πατριαρχείων, στην οποία θα συζητηθεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση του Πατριαρχείου Μόσχας στο κανονικό έδαφος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Όμως μιας και αναφερθήκαμε στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, ο συντάκτης του παρόντος κειμένου θα ήθελε να σημειώσει ότι, στην πραγματικότητα και παρά τις πομπώδεις και μεσσιανικές ανακοινώσεις της «γ΄ Ρώμης» περί δήθεν συνειδητής επιλογής των κληρικών του Αλεξανδρείας, το κίνητρο της μεταβάσεως κάποιων αποκλειστικά Αφρικανών κληρικών στην Εκκλησία της Ρωσίας δεν είναι συνειδησιακό, δηλαδή ο «κακός μας Πατριάρχης αναγνώρισε τους σχισματικούς της Ουκρανίας (αλήθεια, πού βρίσκεται η Ουκρανία;)», αλλά καθαρά οικονομικό, εφόσον οι απεσταλμένοι του εκκλησιαστικού βραχίονα του «ρωσικού κόσμου» προσφέρουν διπλάσιο μισθό από αυτόν που λάμβαναν από την Εκκλησία Αλεξανδρείας!

Στην εύλογη απορία του καλοπροαίρετου αναγνώστη της φιλόξενης ΤΡΙΜΠΟΥΝΑΣ «μα καλά… πού βρίσκει όλα αυτά τα χρήματα η “γ Ρώμη”;!», ο γράφων τους παραπέμπει σε ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα της Gazeta Polska με τον τίτλο: «Polska Cerkiew i pieniądze od Putina. Tajemnicza fundacja Rosatomu» (Η Ορθόδοξη Εκκλησία Πολωνίας και τα χρήματα από τον Πούτιν. Το μυστηριώδες ίδρυμα Rosatom). (Βλ. εδώ)

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι, τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους αντιπροσωπεία του ρωσικού ιδρύματος για την στήριξη του χριστιανικού πολιτισμού και της χριστιανικής κληρονομιάς, στην οποία συμμετείχαν και κληρικοί του Πατριαρχείου Μόσχας, επισκέφθηκε τον προκαθήμενο της Εκκλησίας Πολωνίας μητροπολίτη Σάββα.

Μοναδικός ιδρυτής του εν λόγω ιδρύματος είναι η κρατική εταιρεία ROSATOM (Rosatom State Nuclear Energy Corporation), στην οποία συμμετέχει και ο πρώτος αναπληρωτής διευθυντής του προεδρικού γραφείου Sergey Kiriyenko.

Ίσως να θυμάται ο… «ψαγμένος» αναγνώστης της ΚΑΘΕΔΡΑΣ ότι το 1998 ο Kiriyenko, τότε πρωθυπουργός του Γιέλτσιν, είχε υποτιμήσει το ρούβλι, οδηγώντας μέσα σε μια νύχτα εκατομμύρια Ρώσους στη φτώχια.

Το πώς κατάφερε να επιβιώσει τις εκκαθαρίσεις της πρώιμης περιόδου της προεδρίας Πούτιν είναι ένα άλλο ζήτημα…

Παραπέμποντας σε ουκρανικές πηγές (Βλ. εδώ) τα πολωνέζικα ΜΜΕ αναφέρουν ότι οι Ρώσοι υποστηρικτές του χριστιανικού πολιτισμού προσέφεραν στην Εκκλησία Πολωνίας ένα γενναιόδωρο «μπαξίσι» μερικών εκατομμυρίων ευρώ.

Σχετικά με το παραπάνω στην ιστοσελίδα του Τμήματος κλπ. (Βλ. εδώ στα ελληνικά) διαβάζουμε:

«Με τη σειρά του, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Σάββας ζήτησε να διαβιβασθεί ο χαιρετισμός του στον Αγιώτατο Πατριάρχη Κύριλλο και τον πρόεδρο του ΤΕΕΣ, εκφράζοντας την ικανοποίηση για την επιτυχή πορεία των εργασιών του εσωτερικού διακόσμου του ναού της Αγίας Σοφίας Βαρσοβίας, που υλοποιούνται με τη συνδρομή του Ιδρύματος Υποστηρίξεως Χριστιανικής Κληρονομιάς και Πολιτισμού.

»Η ρωσική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τον ναό την προηγουμένη.

»Κατά την εγκάρδια συνομιλία εθίγη ένα ευρύ φάσμα επίκαιρων ζητημάτων των διορθοδόξων σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών Ρωσίας και Πολωνίας στο πεδίο του πολιτισμού».

Ο συντάκτης του παρόντος σχολίου θα ήθελε να υπενθυμίσει στον υπομονετικό αναγνώστη της φιλόξενης ιστοσελίδας ότι, η εσωτερική διακόσμηση του καθεδρικού ναού της Εκκλησίας της Σερβίας στο Βελιγράδι χρηματοδοτείται από τον γνωστό ρωσικό κολοσσό Gazprom.

Η κιτσομπαρόκ προσέγγιση της σύγχρονη ναοδομίας, στην οποία έχουν παραδοθεί άνευ όρων ορισμένες εκ των σλαβικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, απαιτεί τεράστια χρηματικά ποσά, τα οποία οι περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων κυβερνήσεις των χωρών τους φυσικά και αρνούνται να διαθέσουν.

Επομένως σε ποιον θα στραφούν οι Εκκλησίες που επιθυμούν διακαώς να αποκτήσουν και αυτές έναν παρόμοιο με το ναό του Σωτήρα στη Μόσχα καθεδρικό ναό;

Μα φυσικά στον «προστάτη» των απανταχού χριστιανών Βλαδίμηρο!

Έτσι για ποια αναγνώριση της Εκκλησίας Ουκρανίας από τις δυο αυτές Εκκλησίες μπορούμε να μιλάμε;

Εκτός αυτού, και αν δεν απατά για άλλη μια φορά η μνήμη τον γράφοντα, η Ρωσία δεν είναι αυτή που στηρίζει οικονομικά τις επισκευές του ναού της Γεννήσεως…;

Θα συγκεντρωθούν, λοιπόν, στο Αμμάν οι ευεργετημένοι και ευγνώμονες αντιπρόσωποι 3-4 Ορθοδόξων Εκκλησιών, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι ομιλούν εξ ονόματος του συνόλου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

θα επαναλάβουν, λίγο ως πολύ, αυτά που είπαν και στην προηγούμενη συνάντηση.

θα διαβάσουν στο τέλος το συνταχθέν στη Μόσχα Κοινό Ανακοινωθέν, πιθανώς δε να εκφράσουν και τον θαυμασμό τους για την σωτήρια επέμβαση της «γ’ Ρώμης» στην Αφρικανική Ήπειρο.

Και επειδή η σαρακοστιανή τράπεζα και η παραλλαγή ΟΜΙΚΡΟΝ δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για φαγοπότια και αδελφικές περιπτύξεις, θα επιστρέψουν στις έδρες τους για να προσευχηθούν με τη συνείδησή τους ήσυχη «υπέρ ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως»…

Ας επιτρέψει στον γράφοντα ο αναγνώστης της ΤΡΙΜΠΟΥΝΑΣ να αναρωτηθεί στην κατακλείδα του παρόντος σχολίου: άραγε ποια θα είναι η στάση που θα τηρήσουν στη σύναξη των Προκαθημένων των παλαίφατων Πατριαρχείων οι πατριάρχες Ιεροσολύμων και Αντιοχείας;

«Μην είσαι αφελής, ο φόβος φυλάει τα έρημα!», ήταν η απάντηση του καλού Έλληνα φίλου.