Φούστα κλαρωτή και γόβα στιλέτο

Αποφεύγω να παρακολουθώ το δραματοποιημένο θέαμα που τα μέσα ονομάζουν «Δελτίο ειδήσεων».

Έτσι, όταν ο καλός συνάδελφος Θ.Ν. από τα Τρίκαλα με πήρε τηλέφωνο ενημερώνοντάς με για το περιστατικό του μαθητή με την φούστα στο Ίλιο απαιτήθηκε να ανατρέξω στο διαδίκτυο για να ενημερωθώ.

Σε αυτήν την περιήγηση εκτός από την ψύχραιμη και ορθή προσέγγιση του Τάκη Θεοδωρόπουλου ανίχνευσα διάφορα «άνθη».

Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν αυτά που, σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ (ethnos), «διέπραξε» ο γνωστός, υποθέτω, τηλεπαρουσιαστής Νίκος Μουτσινάς στην εκπομπή του «Καλό Μεσημεράκι».

Μεταξύ άλλων ο κύριος Μουτσινάς, που φαίνεται ότι δεν βολεύεται από τον κοινωνικό κομφορμισμό της χώρας αναρωτιέται:

«Εγώ να κάνω μία ερώτηση; Οι εκπαιδευτικοί περνάνε από κάποιο ψυχολογικό τεστ;

»Να ξέρουμε είναι καλά, δεν είναι, […] Επίσης, ο καθηγητής αυτός θα φύγει φαντάζομαι από Ελλάδα; Θα γίνει κάτι; Είμαστε ακόμα στο τι θα πει ο κόσμος και σε κάτι ταμπέλες».

Μετά τις εξελίξεις επανήλθε χαρούμενος «…σχολιάζοντας με έντονο ύφος:

«Τα νέα είναι ωραία, οι δηλώσεις που έχουν γίνει είναι εξαιρετικές.

»Σήμερα ξύπνησα καταπληκτικά και είπα: “Σε τι χώρα ζούμε υπέροχη;”. Έτσι μου έρχεται να μεταναστεύσω για να έρθω ξανά και να πω ότι έκανα τη σωστή επιλογή.

»Σκέφτομαι αν θα πω αυτό που θέλω τώρα ή μετά. Θα το πω τώρα, δεν… μαμιέται!»!

Τον λόγο για τον οποίο ήταν ενθουσιασμένος ο κύριος Μουτσινάς μας τον αποκαλύπτει ο κύριος Θεοδωρόπουλος.

Οι εξελίξεις στο συγκεκριμένο συμβάν είχαν δικαιώσει τον νέο-κομφορμισμό για τον οποίο αγωνίζεται ο τηλεπαρουσιαστής.

Γιατί έχει δίκιο ο αρθρογράφος της «Κ» όταν υποστηρίζει ότι:

«Το πρόβλημα με το επεισόδιο δεν είναι αυτό που προτάσσει ο νέο-κομφορμισμός.

»Δεν είναι το λεγόμενο ”κοινωνικό φύλο” του παιδιού που θέλησε να φορέσει φούστα, είτε για να το επιδείξει είτε για να προκαλέσει το ενδιαφέρον.

»Το πρόβλημα είναι ποια είναι η αντίληψή μας για τη σχολική τάξη, κατά συνέπεια για την εκπαίδευση.

»Ο λόγος στους υπερμάχους του νέο-κομφορμισμού.

»Ας ομολογήσουν ευθαρσώς ότι θέλουν να τον επιβάλουν».

Όπως έχει δίκιο και όταν υποστηρίζει ότι:

«Ας πούμε ότι κάποιος μαθητής εμφανιζόταν ντυμένος τσολιάς, σταυροφόρος ή κουκουλοφόρος.

»Δεν θα διατάρασσε την ισορροπία που χρειάζεται η σχολική τάξη για να λειτουργήσει; […] όσοι συμμετέχουν οφείλουν να υπακούν σε ορισμένους κανόνες, ήτοι συμβάσεις.

»Στο σχολείο υποτίθεται μαθαίνεις ότι η γνώση είναι συνυφασμένη με την πειθαρχία». Εκεί ακριβώς είναι η ουσία του θέματος.

Το γεγονός έχει τρεις παραμέτρους.

Παραμερίζοντας την, ενδεχομένως, μη ενδεδειγμένη αντίδραση του εκπαιδευτικού και την, επίσης ενδεχομένως, υπαγορευμένη από σκοπιμότητες αντίδραση των αρμοδίων η κεντρική παράμετρος είναι η ουσία της τάξης και του σχολείου γενικότερα.

Η ιστορία που είχα ακούσει, πρωτογενώς, πριν από 8 χρόνια είναι διδακτική.

Μαθήτρια Λυκείου, διακεκριμένου ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου, μετακινήθηκε -για οικογενειακούς λόγους- σε σχολείο της Γαλλίας.

Την πρώτη ημέρα την κάλεσε η διεύθυνση του σχολείου και την έστειλε να αλλάξει το παντελόνι με τα καλλιτεχνικά σκισίματα λέγοντάς της ότι: «η φτώχεια δεν είναι μόδα».

Αν και, κατ’ αρχήν, η έλλειψη ελαστικότητας, η επιμονή στην τήρηση των κανόνων και η μη κυριαρχία του μιμητισμού/μαϊμουδισμού –χαρακτηριστικά των ελληνικών σχολείων- ενόχλησε την μαθήτρια, στη συνέχεια ήταν τόσο ενθουσιασμένη με την «τάξη» ώστε να μην επιθυμεί την επιστροφή της σε καμία περίπτωση.

Γιατί «η γνώση είναι συνυφασμένη με την πειθαρχία» και οι κανόνες της τάξης υποχρεωτικά οφείλουν να συμβαδίζουν με τον κοινωνικό κομφορμισμό.

Αν ήμασταν στην εποχή του Όθωνα κανέναν δεν θα ξένιζε αν οι μαθητές φορούσαν φουστανέλες, το αντίθετο ίσως.

Αν ήμασταν στην εποχή του Περικλή οι χλαμύδες με σανδάλια θα ήταν το ενδεδειγμένο ένδυμα.

Είναι πολύ πιθανόν, στο πλαίσιο ενός νέου κομφορμισμού, σε λίγες δεκαετίες να μην προκαλεί εντύπωση η υιοθέτηση της, έως τώρα, αποκλειστικά γυναικείας ένδυσης και για τους άντρες.

Κάτι που για τους καλοκαιρινούς μήνες θα είναι ιδιαίτερα βολικό με τις πλάτες έξω και τις μίνι φούστες.

Όμως ο ισχύων κοινωνικός κομφορμισμός έχει άλλες συμβάσεις. Με αυτές οφείλει βασικά να συμπορεύεται το σχολείο.

Εκείνοι που επιχειρούν, με «άλλα λόγια» να επιβάλλουν, ανομολόγητα, νέους κανόνες θα πρέπει να το δηλώσουν ξεκάθαρα.

Όπως διαπιστώνει και ο Τ.Θ. ο καθηγητής μπορεί να αντέδρασε με αντιπαιδαγωγικό τρόπο αλλά όφειλε να αντιδράσει.

Όσο για τους υπόλοιπους; «… απ’ τους συμμαθητές του έως τους θεσμούς της πολιτείας, προθυμοποιούνται να υπηρετήσουν μια σύμβαση την οποία δεν τολμούν να αποκαλέσουν σύμβαση, αλλά την επικαλούνται για να νομιμοποιήσουν την αντίδρασή τους. Ο νέο-κομφορμισμός φέρει το προσωπείο του αντικομφορμισμού».

Τέλος, επειδή η τηλεόραση είναι ασφαλώς πολύ καταλληλότερη από το σχολείο για να προωθηθούν οι συμβάσεις του νέο-κομφορμισμού γιατί δεν δοκιμάζει ο κύριος Μπουτσινάς, από εδώ και στο εξής, να παρουσιάζει την εκπομπή του φορώντας φούστα κλαρωτή και γόβα στιλέτο; Για να δούμε, θα τον αντέξει η σκηνή;