Διπλωματική διαολοβδομάδα – Ρωσία και ΗΠΑ με ξεχωριστές ατζέντες ξεκίνησαν τις συνομιλίες – Μια εκτίμηση για το αποτέλεσμα

Ξεκινάει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα εβδομάδα σε Διπλωματικό επίπεδο. Στις 9 και 10 Ιανουαρίου έχουμε τις Ρωσο-αμερικανικές συνομιλίες στη Γενεύη. Αμέσως μετά στις 12 του μήνα το Συμβούλιο ΝΑΤΟ – Ρωσίας (αν γίνει) για να κλείσουμε στις 13 με τη Σύνοδο του ΟΑΣΕ στη Βιέννη.

Το ενδιαφέρον σ’ όλες αυτές τις διαδικασίες, είναι ότι καθένας από τους συνομιλητές κατεβαίνει με τη δική του Ατζέντα.

Θα πρέπει λοιπόν καταρχάς να βρεθεί ένας κοινός τόπος συζήτησης.

Η μεν Ρωσία κατεβαίνει έχοντας κοινοποιήσει δύο σχέδια εγγράφων – συμφωνιών, ένα με της ΗΠΑ και ένα προς τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ (όχι το ΝΑΤΟ ως οργανισμό) με τα οποία θέτει σαφέστατα και ξεκάθαρα το ζήτημα παροχής εγγυήσεων ασφαλείας προς αυτήν.

Οι δε ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, για να συζητήσουν τη Ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία.

Τέλος υπάρχει και η Σύνοδος του ΟΑΣΕ όπου δεδομένης και της συμμετοχής όλων των πρώην χωρών της ΕΣΣΔ ίσως να δούμε ενδιαφέρουσες εξελίξεις.

Είναι μάλλον σίγουρο ότι και εκεί η Ρωσία θα θέσει ζητήματα άνισης αντιμετώπισής της αν και αποτελεί μέλος του Οργανισμού αλλά θα συμπλήρωνα και αιτία σύστασης και ύπαρξής του.

Τι κάνεις Γιάννη, κουκιά σπέρνω ….

Και οι δύο πλευρές έχουν εκ των προτέρων ξεκαθαρίσει, ότι δεν είναι διατεθειμένες για υποχωρήσεις.

Τι μπορούμε λοιπόν να περιμένουμε ως εξέλιξη μέσα σε αυτή τη βδομάδα. Θα προσπαθήσω ν απαντήσω αφού πρώτα σας γνωρίσω με τα δεδομένα. Τι ζητάει λοιπόν κάθε μία από τις πλευρές;

Στην προτεινόμενη Συμφωνία Εγγυήσεων Ασφαλεία μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας συνοπτικά η Ρωσία ζητά:

⦁ Όσον αφορά τα πυρηνικά όπλα:

⦁ Να μην τοποθετούνται πυρηνικά σε άλλες χώρες,

⦁ Να επιστρέψουν τα πυρηνικά που έχουν αναπτυχθεί σε άλλες χώρες πίσω στις ΗΠΑ και τη Ρωσία,

⦁ Να διαλυθούν οι υποδομές πυρηνικών όπλων που βρίσκονται εκτός συνόρων,

⦁ Να μην εκπαιδεύονται ειδικοί μη πυρηνικών χωρών στη χρήση πυρηνικών όπλων,

⦁ Να μην πραγματοποιούνται στρατιωτικά γυμνάσια και εκπαιδεύσεις.

⦁ Όσον αφορά λοιπούς εξοπλισμούς και στρατεύματα:

⦁ Να μην τοποθετούνται πύραυλοι μέσου και μικρού βεληνεκούς σε επίγειες βάσεις,

⦁ Να μην αναπτύσσονται πολεμικά αεροσκάφη και πλοία των δυο χωρών,

⦁ Να συμφωνηθεί απόσταση μεταξύ τους.

⦁ Όσον αφορά τις Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ:

⦁ Να μη επεκταθεί το ΝΑΤΟ ανατολικά και να μη γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες

⦁ Να μην χρησιμοποιείται η υποδομή αυτών των χωρών και να μην εγκατασταθούν νέες βάσεις στα εδάφη τους.

⦁ Να μην αναπτύσσεται στρατιωτική συνεργασία με τις χώρες αυτές.

Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ κατεβαίνουν στις συνομιλίες με ένα πλαίσιο που έθεσε ο Υπουργός Εξωτερικών Μπλίνκεν σε συνέντευξη που παραχώρησε στις 6 Ιανουαρίου.

⦁ Δε συζητάμε οποιεσδήποτε εγγυήσεις χωρίς τους συμμάχους μας και τους άμεσα ενδιαφερόμενους.

⦁ Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι έτοιμοι να απαντήσουν πλήρως σε μια πιθανή επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά θεωρούμε πιθανή τη Διπλωματική λύση και γι αυτό μετέχουμε στις συνομιλίες.

⦁ Απειλεί με σκληρότατες κυρώσεις.

⦁ Καταδικάζει τη ρωσική επιθετικότητα και τη συγκέντρωση ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα.

⦁ Κάθε χώρα μπορεί ν αποφασίσει μόνη για το αν θα γίνει ή όχι μέλος του ΝΑΤΟ.

⦁ Το Ουκρανικό είναι στην κορυφή της ατζέντας.

Από τα παραπάνω κατανοούμε ότι τ αποτελέσματα που θα μπορούσαμε να περιμένουμε απλά είναι ανύπαρκτα. Δεν περιμένω ΤΙΠΟΤΑ άμεσα.

Φυσικά αυτό δε σημαίνει περαιτέρω κλιμάκωση. Φυσικά ούτε πόλεμο.

Άλλωστε είναι ελάχιστοι όσοι πιστεύουν ότι οι Ρώσοι θα επιτεθούν στην Ουκρανία ή ότι και τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ θα πολεμήσουν για την Ουκρανία.

Οι συνομιλίες από μόνες τους είναι ένα γεγονός θετικό και αφού βρέθηκαν οι δύο πλευρές, είναι δεδομένη και η διάθεσή τους για μερικές υποχωρήσεις.

Άλλωστε κάποια από τα ζητήματα είναι αποδεκτά και από τους δύο. Κάποια άλλα όχι.

Η εκτίμησή μου είναι ότι θα μπούμε σε μια μακρά περίοδο συνομιλιών που θα οδηγήσει αργά η γρήγορα με πιθανότερο το αργά, σε μια καταρχήν συμφωνία για οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης.

Η αποκλιμάκωση θα έρθει αργά αλλά σταθερά. Άλλωστε ούτε η Ρωσία σκοπεύει να επιτεθεί στην Ουκρανία, ούτε οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, να πολεμήσουν γι’ αυτή. Αυτό το γνωρίζουν όλοι πολύ καλά.

Απλά η απεμπλοκή από μια ανύπαρκτη εμπλοκή θα πρέπει να γίνει με όρους που να μη θίγουν κανένα από τους δύο. Αυτό λοιπόν θ’ αργήσει.