Η μεσαία τάξη νύφη με «προίκα»

Once upon a time, η ώρα των «μη προνομιούχων» ήταν το πολιτικά προσοδοφόρο άγγελμα των «ευαγγελιστών της αλλαγής». Σήμερα η «Μεσαία Τάξη» και η περιπαθής «αγάπη» των πολιτικών δυνάμεων, γι’ αυτήν είναι το νέο αφήγημα.

Κανένας πολιτικός βεβαίως δεν μπαίνει στον κόπο να οριοθετήσει οικονομικά αυτήν την «Μ.Τ.», όπως ακριβώς και κανένας δεν προσδιόρισε την τάξη των «μη προνομιούχων», επειδή όσο πιο απροσδιόριστη είναι τόσο διευρύνεται και γίνεται πολιτικά περισσότερο προσοδοφόρα.

Καμία έκπληξη, είθισται οι πολιτικοί να ψαρεύουν ψήφους στα θολά απόνερα της πολιτικής τους.

Σύμφωνα πάντως με έκθεση του ΣΕΒ (20/2/2020, naftemporiki.gr) στην Μ.Τ. ανήκαν οι τετραμελείς οικογένειες με διαθέσιμο ετήσιο εισόδημα από 15.000€ έως 40.000€.

Μάθαμε, πρόσφατα, ότι μια οικογένεια που έχει την δυνατότητα να μεταβιβάσει αφορολόγητα στο παιδί της 1.600.000€ ανήκει στην «Μ.Τ.». Είναι γεγονός ότι απαιτείται «ιδιαίτερη» φαντασία για να γίνει αυτό αποδεκτό.

Όσες, τραβηγμένες από τα μαλλιά, προσπάθειες έχουν γίνει μέχρι τώρα, από «πρόθυμους» αναλυτές και κονδυλοφόρους, δεν πείθουν.

Ακόμα και μια οικογένεια με διαθέσιμο εισόδημα στο ανώτατο όριο -σύμφωνα με τον ΣΕΒ.- της Μ.Τ. δηλαδή στις 40.000€, η οποία καταναλώνοντας 2.500€ τον μήνα αποταμιεύει 10.000€ τον χρόνο θα χρειάζονταν 160 χρόνια για να συγκεντρώσει αυτό το ποσό.

Ούτε πείθει βεβαίως το επιχείρημα ότι η περιουσία αυτή έχει ήδη φορολογηθεί.

Όχι μόνο γιατί, κατοικώντας στην Ελλάδα, γνωρίζουμε ότι αυτό συχνά δεν συμβαίνει, αλλά και γιατί την ίδια στιγμή πληρώνουν ΕΝΦΙΑ μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες κ.λπ. για περιουσίες που, έχοντας σίγουρα φορολογηθεί, δεν ξεπερνούν τις 100.000€.

Είναι έωλο και το επιχείρημα ότι δεν απαλλάσσονται μόνο όσοι μεταβιβάζουν 1,6 εκ. αλλά όλοι μέχρι αυτό το ποσό. Δηλαδή το ίδιο ένα τριάρι με μια πολυκατοικία;

Όταν η ανεργία έχει γίνει ενδημική, πλήττοντας κυρίως τους νέους.

Όταν ακόμα και για τους τυχερούς που βρίσκουν δουλειά οι απολαβές και οι συνθήκες εργασίας είναι συνήθως απαξιωτικές, απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για να «χωνέψουν» οι σκεπτόμενοι πολίτες το μέτρο της αφορολόγητης δωρεάς των 1,6 εκ.

Όταν ο μισθός και η σύνταξη των 1.000€ φορολογείται. Όταν η αφορολόγητη δωρεά αντιστοιχεί με το μηνιαίο διαθέσιμο εισόδημα των 1.000€ σε 1.600 μήνες ή σε 133 χρόνια εργασίας τότε το αφορολόγητο 1,6 εκ. μοιάζει προκλητικό.

Το μέτρο, μάλιστα, σύμφωνα με την Καθημερινή, ισχύει για κάθε παιδί αλλά και για δωρεές προς τα εγγόνια. Με απλά λόγια δηλαδή αν κάποιος έχει δύο ή τρία παιδιά μπορεί να μεταφέρει αφορολόγητα περιουσία αρκετών εκ. στους κατιόντες.

Και όλα αυτά, σύμφωνα με παράδειγμα της Καθημερινής, όταν για μεταβίβαση ακινήτου αξίας 800.000€ ο ισχύων φόρος που με τα νέα μέτρα μηδενίζεται ήταν 36.000€.

Στην ουσία για ένα ακίνητο που άριστα γνωρίζουμε ότι η πραγματική του αξία είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη στη βάση της οποίας γίνεται η μεταβίβαση.

Πως λοιπόν να γίνει αποδεκτό αυτό το μέτρο, όταν την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, αγωνίζεται για να αποτραπεί η επιδίκαση αναδρομικών από το ΣΤΕ για τους συνταξιούχους ή όταν επιμένει στην επιβολή της αντισυνταγματικής εισφοράς αλληλεγγύης;

Όταν πληρώνουν ΕΝΦΙΑ οικογένειες που στερήθηκαν βασικά αγαθά για να αποκτήσουν ένα «ταπεινό» τριάρι και όχι κάποιο «κ@λόσπιτο» -κατά Γιαννόπουλο- 850 τ.μ. σε οικόπεδο 4 στρ. στην Εκάλη;

Όταν το μέτρο εφαρμόζεται παραμονές της αύξησης των αντικειμενικών αξιών δεν αμφισβητείται, εύλογα, η «αγοραία» πολιτική ηθική;