Οι Ελληνορθόδοξοι (Ρωμιοί) του Λιβάνου, 8% του πληθυσμού της χώρας, είναι μία από τις εθνοτικές συνιστώσες του πολυεθνικού λιβανέζικου κράτους. Ανήκουν στην ευρύτερη ελληνορωμαϊκή πληθυσμιακή ομάδα των Ρωμιών της Αντιόχειας, που ζουν διάσπαρτοι, μετά τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, σε Λίβανο, Συρία και Τουρκία.
Είναι απόγονοι Ελλήνων και Ρωμαίων, δεν είναι «Άραβες χριστιανοί» αν και αραβόφωνοι σήμερα στη συντριπτική τους πλειονότητα.
Η απόλυτη πεποίθηση της ελληνικής τους καταγωγής μαρτυρείται από δύο αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα: α) Στις 18 Μαρτίου 1826 ο στρατηγός Βάσος Μαυροβουνιώτης έφτασε στις ακτές του Λιβάνου με στόλο 15 επαναστατικών πλοίων, αποβιβάστηκε με εκστρατευτικό σώμα στη Βηρυτό και κήρυξε την Ελληνική Επανάσταση μην καταφέρνοντας όμως να ξεσηκώσει τον ντόπιο ελληνορθόδοξο πληθυσμό και β) το 1923 όσοι από αυτούς τους Αντιοχείς βρέθηκαν εντός τουρκικής επικράτειας κρίθηκαν ανταλλάξιμοι και ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Την Παρασκευή η αντιπρόεδρος της λιβανέζικης κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας του Λιβάνου, η Ελληνορθόδοξη Ζέινα Ακάρ, συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Νίκος Δένδιας δεσμεύτηκε για απόλυτη υποστήριξη της Ελλάδας στον Λίβανο, βοήθεια στην ανοικοδόμησή του, στήριξη στην πολιτική του σταθερότητα όπως και ότι η χώρα μας θα βρίσκεται διαρκώς στο πλευρό των Ελλήνων του Λιβάνου και του Πατριαρχείου Αντιόχειας.
Ο συνολικός αριθμός των Αντιοχέων υπολογίζεται σε 1,8 εκατ. ανθρώπους.
Η αρχαία παρουσία των Ελλήνων στον Λίβανο και στη βορειοδυτική Συρία αποτελεί προγεφύρωμα φιλίας μεταξύ Δύσης και Ανατολής και είναι στρατηγικής σημασίας για την ασφάλεια της Κύπρου μας, όπου ένα εκατομμύριο Έλληνες (Κύπριοι) κρατούν υπό διαρκή τουρκική απειλή το νησιωτικό κάστρο της Ανατολικής Μεσογείου. Ωστόσο, δεν είναι η Κύπρος το «προκεχωρημένο» φυλάκιο του Ελληνισμού στη Μέση Ανατολή, είναι ο Λίβανος.
Από το 2017 με αρθρογραφία μου στα ελληνικά και στα αγγλικά υποστηρίζω ένθερμα τους Ρωμιούς της Αντιόχειας, τον αυτοπροσδιορισμό τους και την ελληνική παρουσία σε Λίβανο, Συρία και Αντιόχεια.
Η ρεκονκίστα του ελληνιστικού κόσμου μας, η πολιτισμική, εμπορική, επιχειρηματική επανένωση της Ανατολικής Μεσογείου και της Παρευξείνιας γειτονιάς, η επαναδικτύωση της μητροπολιτικής Ελλάδας με τις αρχαίες αποικίες της και τους εναπομείναντες ελληνικούς πληθυσμούς, που μόνο αμελητέοι δεν είναι, αποτελεί εθνική γραμμή.
Ο μεγάλος υποθαλάσσιος αγωγός EastMed είναι η «φλέβα» που θα αναζωογονήσει την περιοχή μας, μήτρα του δυτικού πολιτισμού και μνημείο του αξεπέραστου ελληνιστικού πολιτισμού μας. Αμερικανοί, Γάλλοι, Ισραηλινοί και Άραβες είναι συν-εργάτες μας στην οικοδόμηση της μεσογειακής ειρήνης.
Απέναντι στη νεο-οθωμανική δεσποτεία και βαρβαρότητα, στη μισαλλοδοξία και στον φονταμενταλισμό, απαντάμε με μεσογειακή ειρήνη (pax mediterranea).