Γιατί δεν ψήφισα την αλλαγή φύλου στα 15 και το bulling

Ας πούμε αλήθειες λοιπόν… κι ας πληγώσουν… Σήμερα θα γράψω για τη Γωγώ… τη «συνονόματη μου»…

Έτσι φώναζαν κι εμένα άλλωστε οι γονείς μου, οι συγγενείς και οι φίλοι των παιδικών μου χρόνων.

Με αυτό το όνομα με γνώριζαν στη γειτονιά, με αυτό το όνομα μεγάλωσα.

Ήταν το Πανεπιστήμιο που με έκανε «Γεωργία» σαν να μου αφαίρεσε τα χρόνια της αθωότητας.

Για να γράψω όμως για τη Γωγώ, θα πρέπει πρωτίστως να μιλήσω για το bulling.

Το bulling έτσι όπως εκφράζεται με διάφορες μορφές.

Με αφορμή τη Γωγώ θα απαντήσω με ειλικρίνεια και σε ένα θέμα που πολλοί λένε πως μου κόστισε ίσως και την επανεκλογή μου ως βουλευτή.

Πριν λίγα χρόνια κλήθηκα να ψηφίσω για την αλλαγή φύλου στα 15 έτη και καταψήφισα το συγκεκριμένο άρθρο -όχι το Νομοσχέδιο- έχοντας πλήρη επίγνωση της πράξης μου και αναλαμβάνοντας την ευθύνη της απόφασής μου αυτής.

Και σήμερα έχω καθαρή τη συνείδησή μου.

Συνεχίζω να υπερασπίζομαι την άποψή μου πως όποιος είναι 15 χρόνων είναι παιδί κι εμείς συχνά προσπαθούμε να το ενηλικιώσουμε βίαια, αφαιρώντας την αθωότητα και την παιδικότητά του.

Δίνοντας άλλοθι σε όλους τους «Λιγνάδηδες» της εποχής μας που προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία πως διαπράττουν εγκληματικές πράξεις σε εν δυνάμει ενήλικα θύματα!

«Μα, παντρεύονται στα 15, κάνουν παιδιά»!!

Αυτό μου έλεγαν πάλι και πάλι για να μου αλλάξουν άποψη. Άλλοτε με ήπιο κι άλλοτε με επίμονο και όχι τόσο ωραίο τρόπο.

«Δεν θα μιλάς!! Μόνο θα ακούς!!».

Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια του υπουργού που μου απηύθυνε στην τελευταία απόπειρα να μου αλλάξουν γνώμη.

«Ας τολμήσει να έρθει η ξανθιά στον Πειραιά» απειλούσε άλλο μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Πειραιά. Λες κι έφυγα ποτέ!!

Δεν θα αναφερθώ σε εφημερίδες όπως Εφσυν, Αυγη. Άρθρα που με παρουσίαζαν σαν τέρας!

Οπισθοδρομική συντηρητική που δεν ανήκει στον χώρο της Αριστεράς!! Χρησιμοποίησαν ακόμα και τα θρησκευτικά μου «Πιστεύω» για να με μειώσουν και να με «τελειώσουν» εν τέλεια.

Δεν ήταν τότε μόνο η έκθεση της Πανελλήνιας Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας που με επηρέασε. Δεν ήταν η εμπειρία μου και οι γνώσεις μου ως εκπαιδευτικός.

Ήταν και η παράλογη επιχειρηματολογία του Υπουργού Δικαιοσύνης που με εξόργισε.

«Να αλλάξει ταυτότητα φύλου το παιδί και οι γονείς του να το «φυγαδεύσουν» από το σχολικό του περιβάλλον που το γνωρίζουν».

Να το γράψουμε σε ένα άλλο σχολείο που δεν θα το γνωρίζουν. Έτσι θα γλιτώσει από το «bulling»!!

Πάνω σε αυτή την άποψη στηρίχτηκε όλη η επιχειρηματολογία της αλλαγής του Άρθρου που όριζε «Αλλαγή φύλου στα 17» με το νέο Νομοσχέδιο «Αλλαγή Φύλου στα 15» με πείσει ο Υπουργός. Τρελάναμε την κοινωνία. Τρελάθηκα κι εγώ τότε.

Αυτό που έκανα ως εκπαιδευτικός από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα μάρτυρας φαινομένων σχολικού εκφοβισμού και έχοντας βιώματα προσωπικά ως μαθήτρια,

✔️ήταν να υπερασπιστώ το θύμα και όχι να του οργανώσω την απόδρασή του!

✔️Να αναζητήσω συγχρόνως και να βρω τα αιτία που ωθούν τον θύτη στο να ασκήσει συμπεριφορές «bulling»..

Ή μήπως θα πρέπει να φυγαδεύονται και να αλλάζουν περιβάλλον όλα τα παιδιά που υποφέρουν από αυτόκλητους τιμωρούς της «Άριας Φυλής»;

Άρα και το παχουλό παιδί και το παιδί που φοράει γυαλιά και το παιδί που αριστεύει -το «φυτό» δηλαδή- και το παιδί με σκούρο δέρμα και το κοντό και το προσφυγόπουλο και…και…και …!!

Γιατί το bulling αφορά πολλούς.

Και την ευθύνη την έχει η οικογένεια η κοινωνία αλλά και το Υπουργείο Παιδείας.

Καμία Κυβέρνηση ως τώρα δεν έχει ασκήσει σοβαρή πολιτική στην καταπολέμηση της μάστιγας αυτής.

Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν την επιμόρφωση που απαιτείται ώστε να αντιμετωπίσουν τα κλιμακούμενα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα όχι μόνο μέσα στη σχολική κοινότητα αλλά επεκτείνονται τα απογεύματα στις γειτονιές.

Πώς θα μπορέσουμε λοιπόν να προλάβουμε τις 17χρονες που σφάζονται, ή τον 15χρονο που μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο με σοβαρές κακώσεις και τραύματα;

Και πόσα ακόμα περιστατικά για τα οποία ενημερωνόμαστε καθημερινά και γίνονται «γροθιά» στο στομάχι μας.

Η ανεπάρκειά μας είναι τόσο μεγάλη που στις περισσότερες περιπτώσεις αναγκάζουμε το θύμα στο προαύλιο ή στην τάξη, μπροστά σε όλους τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες του, να δώσει το χέρι του στον βασανιστή του, να τον συγχωρέσει και να εξομοιωθεί μαζί του.

Γνωρίζοντας πως ο θύτης γελάει, τον εμπαίζει και σύντομα θα επαναλάβει την ίδια συμπεριφορά απέναντί του!

Γιατί μπορεί!

Και γιατί εμείς το επιτρέπουμε!

Πού είναι λοιπόν οι Σύμβουλοι Σχολικού Περιβάλλοντος που θα αποσυμπιέσουν τα σχολεία και τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας;

Ποιες είναι οι στοχευμένες και απαραίτητες πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρει το Υπουργείο για την αντιμετώπιση του bulling;

Πότε έγιναν επιμορφώσεις υποχρεωτικές στους εκπαιδευτικούς που θα τους δώσουν τα εφόδια να αντιμετωπίσουν τέτοιες συμπεριφορές;

Μήπως βρεθούμε πάλι στη δυσάρεστη θέση όπως και με το Νομοσχέδιο της Αλλαγής Φύλου να δούμε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να παίρνει αυτό πρωτοβουλίες και να νομοθετεί για το bulling;

Και μεγαλώνουν έτσι τα παιδιά και ενηλικιώνονται και διαπράττουν αποτρόπαιες πράξεις.

Εμείς πάλι συντετριμμένοι -και τι υποκρισία αλήθεια- μένουμε άναυδοι στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων.

Και υπάρχουν και τα άλλα παιδιά. Αυτά που δεν προλαβαίνουν να ενηλικιωθούν.

Είναι η κάθε Γωγώ, που στα 14 χρόνια της, παίρνει την απόφαση να βάλει μαχαίρι στο σώμα της.

Για να αρέσει!

Για να σταματήσει να ντρέπεται!

Για να σταματήσει να υποφέρει από τα σχόλια, αυτά τα πικρόχολα, που κάνουν και τους γύρω «μάγκες» να γελούν και να αισθάνονται ισχυροί!

Για να γίνει μια άλλη Γωγώ, που θα συμβαδίζει με τα πρότυπα της εποχής που επιβάλλουν τα social media.

Των τηλεπαιχνιδιών με τα καλογυμνασμένα σώματα παικτών, στη θέα των οποίων η κοινωνία μας παραληρεί!

Η Γωγώ δεν είναι ανάμεσά μας…

Ίσως αύριο να μην είναι ούτε το δικό μας παιδί, ή το παιδί των φίλων μας, ή το βαφτιστήρι μας… ή ένα ακόμα οποιοδήποτε παιδί.

Ένα παιδί που οι γονείς του όμως θα αναγκαστούν να το κηδέψουν.

Αντί λοιπόν η Νίκη Κεραμέως να κάνει αλαζονικές αναρτήσεις για την απόφαση του Δικαστηρίου να κρίνει παράνομη την τρίωρη απεργία της ΟΛΜΕ τη Δευτέρα που θα γίνουν οι εξετάσεις για τα Πρότυπα σχολεία, ας ρίξει χαμηλά το κεφάλι και να απολογηθεί για τη Γωγώ.

Να ζητήσει συγγνώμη.

Γιατί τη συγκεκριμένη στιγμή αυτή φέρει την ευθύνη ως Πολιτικός Προϊσταμένη της Εκπαίδευσης.

Το ίδιο κάνω κι εγώ αυτή τη στιγμή.

Απολογούμαι και ζητώ συγγνώμη!!

Για όσα δεν έκανα και για όσα έκανα και ήταν ανεπαρκή.

Και υπόσχομαι πως με όλες μου τις δυνάμεις θα αγωνιστώ για την εξάλειψη του bulling!

Στις τάξεις, στο σπίτι μου, στο κοινωνικό μου περιβάλλον.

Για να μην θυσιαστεί καμία άλλη Γωγώ…