Οι κίνδυνοι από πιθανή διακοπή του φυσικού αερίου από την Ρωσία στην Ελλάδα

Οι κυρώσεις της ΕΕ και τα στρατιωτικά μέτρα του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, με αφορμή την Ουκρανική κρίση, δημιουργούν ένταση στις σχέσεις Ρωσίας-Δύσης και αναζωπυρώνουν τον ψυχρό πόλεμο σπρώχνοντας την Ευρώπη στην άβυσσο.

Ο ελληνικός λαός, αντιλαμβανόμενος τις συνέπειες από αυτή την αναζωπύρωση του ψυχροπολεμικού κλίματος, επιθυμεί να διακοπούν άμεσα οι κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας.

Η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εγκαταλείψει αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο των κυρώσεων, καθώς αυτές, εκτός του ότι έχουν ασύμμετρες συνέπειες για τη χώρα μας, είναι άδικες και για τη Ρωσία.

Όμως η Ελληνική κυβέρνηση μη λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες του ελληνικού λαού, πρωτοστάτησε ως προεδρεύουσα χώρα στην επιβολής τους, παρόλο που αυτό ήταν ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού.

Η Ελλάδα την ώρα που, όσο ποτέ χρειάζεται τις φιλικές σχέσεις συνεργασίας και οικονομικής ανάπτυξης με τη Ρωσία, προχώρα σε ενέργειες που τις διαταράσσουν, γεγονός που ήδη το έχουμε πληρώσει σε οικονομικό επίπεδο με το εμπάργκο στην εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από την τόσο σημαντική αυτή αγορά.

Είναι φανερό ότι η κατάσταση στις σχέσεις Ρωσίας – Ευρώπης έχει θέσει την Ευρώπη μπροστά στον κίνδυνο μιας ανυπέρβλητης πολιτικής, οικονομικής και ενεργειακής ανωμαλίας.

Αν και η Ρωσία δεν έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής σε διακοπή της ροής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, ο κίνδυνος διακοπής είναι πολύ μεγάλος.

Ο πρώτος κίνδυνος είναι η Ρωσία να προχωρήσει στη διακοπή της ροής ως αντίποινα στις κυρώσεις της ΕΕ για πιθανή εμπλοκή της στην Ουκρανική κρίση.

Ο δεύτερος και πιο σημαντικός κίνδυνος είναι να διακοπεί από την εταιρεία Gazprom η ροή φυσικού αερίου σε αγωγούς που διασχίζουν το Ουκρανικό έδαφος (ένας εκ των οποίων τροφοδοτεί και την Ελλάδα), σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι η Ουκρανία παρακρατεί φυσικού αερίου που προορίζεται για άλλες χώρες, χωρίς να έχει τακτοποιηθεί το χρέος της προς την Gazprom.

Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα ανήκει στις χώρες της Ε.Ε. με τη μεγαλύτερη εξάρτηση φυσικού αερίου από τη Ρωσία, περίπου 60% με 70%, και μάλιστα χωρίς μεγάλες υποδομές αποθήκευσης φυσικού αερίου.

Σε αυτό πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας στηρίζεται σε ποσοστό 25% στο φυσικό αέριο, όποτε γίνεται ακόμα πιο φανερό και το μέγεθος της εξάρτησης της χώρας μας από αυτό.

Στην περίπτωση λοιπόν που η κρίση διαρκέσει μεγαλύτερο διάστημα και στην χώρα παρατηρηθεί κίνδυνος για την επάρκεια φυσικού αερίου, θα τεθεί σε εφαρμογή σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, το οποίο προβλέπει περιορισμό ή και μηδενισμό των καταναλώσεων των μονάδων φυσικού αερίου.

Με δεδομένο πλέον το ενδεχόμενο μιας διακοπής της ροής του ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη η χώρα μας κινδυνεύει να πληγεί άμεσα.

Οι λύσεις που προβάλλονται για δήθεν κάλυψη των ευρωπαϊκών και ιδιαίτερα των ελληνικών αναγκών από τρίτες πηγές είναι ελάχιστα εφαρμόσιμες έως ανύπαρκτες καθώς, η αύξηση των αποθεμάτων υγροποιημένου φυσικού αερίου δεν είναι δυνατόν να συμβεί, αφού απαιτούνται κατάλληλες υποδομές, η κατασκευή των οποίων απαιτεί χρόνο.

Οι ευθύνες των κυβερνήσεων που δεν προέβησαν στις κατάλληλες ενέργειες για αύξηση της χωρητικότητας των αποθηκευτικών χώρων του φυσικού αερίου ώστε να έχουμε αυξημένη επάρκεια, κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες είναι μεγάλες.

Από την άλλη, η λύση της κάλυψης των άμεσων αναγκών μας με αύξηση της προμήθειας υγροποιημένου φυσικού αερίου είναι αβάσιμη καθώς θα υπάρχει πληθώρα ζήτησης παρόμοιων φορτίων από χώρες που επίσης θα έχουν πληγεί από τη διακοπή.

Επιπλέον, η λύση αυτή θα αυξήσει σημαντικά το κόστος προμήθειας φυσικού αερίου καθώς και της ηλεκτρικής ενέργειας που, σαν χιονοστιβάδα, θα οδηγήσουν και σε αύξηση της τιμής του πετρελαίου και φυσικά στην αύξηση του κόστους των προϊόντων,.

Η χώρα μας, με κατάλληλη προετοιμασία, θα μπορούσε να μειώσει έως και εκμηδενίσει τις συνέπειες από την διακοπή παροχής φυσικού αερίου από τους αγωγούς που διέρχονται από το έδαφος της Ουκρανίας, αν είχε την πολιτική βούληση.

Όμως η χώρα μας ολιγώρησε, «καπελωμένη» και από τις ευρωπαϊκές πιέσεις στην υιοθέτηση της οριστικής συμφωνίας για τον South Stream.

Η ύπαρξη του South Stream θα έλυνε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα.

Σήμερα βέβαια, ακόμη και αν η σύμβαση υπογραφόταν αύριο, χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για την κατασκευή του.

Παρόλα αυτά δεν παύει να υπάρχει η ανάγκη κατασκευής του ώστε να λυθεί το πρόβλημα.

Η ολιγωρία των προηγούμενων και της παρούσας κυβέρνησης, είναι λοιπόν χαρακτηριστική.

Ουσιαστικά βέβαια το πρόβλημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, αν η χώρα μας είχε κινηθεί, στην εξωτερική πολιτική, με σύνεση και με γνώμονα το συμφέρον του Ελληνικού Λαού, αγνοώντας τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του κεφαλαιοκρατικού λόμπι της ΕΕ που καθορίζει τις πολιτικές της.

Είναι αυτονόητο ότι αν διακοπεί η παροχή φυσικού αερίου στα νοικοκυριά, θα αυξηθεί η κατανάλωση ηλεκτρικής ενεργείας (θέρμανση, μαγείρεμα κτλ).

Σε αυτό, αν προστεθεί το γεγονός ότι θα μειωθεί και η ικανότητα παραγωγής της χώρας από σταθερές μονάδες κατά 25% και ότι αυτό με δεδομένο ότι το χειμώνα, η συμβολή των φωτοβολταϊκών είναι μικρή, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος και για την επάρκεια του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας.

Η χώρα, επίσης, δεν διαθέτει επαρκείς διασυνδέσεις με γειτονικά ηλεκτρικά δίκτυα που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν αυξημένες εισαγωγές ρεύματος.

Οπότε είναι μονόδρομος για το χειμώνα να έχει τη δυνατότητα η ΔΕΗ να αυξήσει την παραγωγή της, με συμβολή τόσο των υδροηλεκτρικών όσο και των λιγνιτικών της εργοστασίων.

Ωστόσο, με τη μνημονιακή απόφαση για πολύ αυστηρό περιορισμό προσλήψεων, είναι αδύνατο η ΔΕΗ να προσλάβει το αναγκαίο προσωπικό ώστε να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες .

Για να μπορέσει η ΔΕΗ να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις που θα προκύψουν, θα πρέπει να υπάρξει κυβερνητική απόφαση με διαδικασία κατεπείγοντος –και αυτό το προτείνουμε και εμείς- για άμεση πρόσληψη προσωπικού που καταρχήν θα καλύψει υπαρκτές ελλείψεις, και επιπλέον, να προχωρήσει σε προσλήψεις εκτάκτου προσωπικού για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες.

Οι απαιτήσεις για άμεσες προσλήψεις στη ΔΕΗ, μόνο για την στοιχειώδη λειτουργία των ορυχείων, είναι 1600 εργαζόμενοι.

Διαφορετικά, το χειμώνα εκτός από τον κίνδυνο έλλειψης φυσικού αερίου οι πολίτες θα αντιμετωπίσουν και κίνδυνο black out ή προγραμματισμένες διακοπές ρεύματος.