Η Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία, έχει μια και μόνη επιλογή!

Στη διπλωματία και στην εξωτερική πολιτική όταν κάνεις ένα βήμα πίσω από πάγιες και διαχρονικά διαμορφωμένες θέσεις, είναι σίγουρο ότι θα κάνεις και δεύτερο λένε έμπειροι διπλωμάτες.

Όσο αυτό δεν το κατανοεί η ελληνική κυβέρνηση και ακολουθεί απέναντι στην Τουρκία διαλλακτική και κατευναστική στάση, που αφήνει περιθώρια στην αναθεωρητική της πολιτική της, τόσο η Τουρκία θα αποθρασύνεται.

Είναι σαν η κυβέρνηση της ΝΔ να μην καταλαβαίνει πως με την συνεχή υποχωρητικότητά της απέναντι στην ιμπεριαλιστική πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία, όχι μόνο σε σχέση με την Ελλάδα αλλά σε πολλά επίπεδα σχεδόν με όλους τους γείτονες της, την αφήνει να αλωνίζει στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η δήλωση για παράδειγμα του κ. Γεραπετρίτη, η οποία δεν αποδοκιμάστηκε από τον πρωθυπουργό, δικαίως προβληματίζει για την στόχευση της κυβέρνησης της ΝΔ.

Συγκεκριμένα ο Υπουργός Επικρατείας είπε:

«Όταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια».

Αμφισβήτησε με τη δήλωση αυτή το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα δώδεκα μίλια.

Σε άλλες εποχές και σε άλλες κυβερνήσεις ο κ. Γεραπετρίτης θα ήταν ήδη σπίτι του.

Κι αυτό γιατί επί της ουσίας ο Υπουργός Επικρατείας και η κυβέρνηση της ΝΔ ουσιαστικά άφησαν την Τουρκία να διεκδικήσει θεμελιώδες κυριαρχικό μας δικαίωμα που είναι κατοχυρωμένο με βάση την Διεθνή Συνθήκη της Θάλασσας.

Η απάντηση της Τουρκίας ήρθε μέσα στο επόμενο 24ωρο, προχωρώντας σε μια ακόμα επιθετική κίνηση.

Επέκτεινε μονομερώς την Τουρκική ζώνη έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο, μέχρι τον 25ο μεσημβρινό, περικλείοντας ουσιαστικά όλα τα ακριτικά νησιά μας.

Και αμέσως μετά έφθασε στο σημείο το Oruc Reis να βρεθεί εντός των χωρικών υδάτων των 12 μιλίων, μια ανάσα από το Καστελόριζο.

Η Ελλάδα πρέπει να δώσει άμεσα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα στην άλλη πλευρά για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Οφείλει να επεκτείνει όπως πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, Αλέξης Τσίπρας, τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια νότια και ανατολικά της Κρήτης, στην Κάσο, την Κάρπαθο, τη Ρόδο και στο σύμπλεγμα του Καστελλόριζου.

Αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας και ειδικά υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να το ασκήσουμε.

Όσοι διαφωνούν με αυτή την προσέγγιση θα πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί θα πρέπει να μην τηρήσουμε μια Διεθνή Συνθήκη και γιατί θα πρέπει να την ασκήσουμε αλα καρτ όπως θέλει ο Ερτογάν.

Ας μας εξηγήσουν, αν δεν τηρήσουμε αυτή την συνθήκη παραχωρώντας στην ουσία κυριαρχικό δικαίωμα, ποια άλλη συνθήκη έχει σειρά;

Αυτοί που διαφωνούν ισχυρίζονται πως είναι πανάκεια για την ειρήνη στην περιοχή να πάμε σε διάλογο με την Τουρκία και να τα βρούμε.

Είναι ένα επιχείρημα που δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική γιατί κατ αρχάς δεν πας σε διάλογο με το πιστόλι στον κρόταφο και χωρίς συμφωνημένο πλαίσιο.

Αλλά ακόμα και εάν το κάνεις, εξασφαλίζοντας στην Τουρκία εκτός κάθε νομικής λογικής την επικυριαρχία της στην Ανατολική Μεσόγειο πως θα εξασφαλίσεις ότι μετά από δέκα χρόνια η Τουρκία δεν θα θέλει να καταπατήσει μια άλλη διεθνή συνθήκη κατά πως την βολεύει;

Όταν μάλιστα θα έχεις ενδώσει στους εκβιασμούς και θα την έχεις νομιμοποιήσει ως κυρίαρχη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το έχουμε ξαναδεί το σκηνικό με την Συνθήκη της Λωζάννης όπου η Τουρκία την καταπάτησε και ακύρωσε την διοικητική αυτονομία της Ίμβρου και της Τενέδου.

Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε υπογράψει διάφορα νεφελώδη σύμφωνα φιλίας με την Τουρκία και όλα έχουν καταπατηθεί με ευθύνη της γείτονος παρά τις σημαντικές υποχωρήσεις που έχουμε κάνει κατά καιρούς.

Η ιστορία οφείλει να μας διδάσκει.

Εδώ που φθάσαμε η Ελλάδα έχει μια και μόνη επιλογή! Πιστή τήρηση των Διεθνών Συνθηκών.

Όταν η Τουρκία αποφασίσει να τηρήσει την Διεθνή νομιμότητα τότε και μόνον τότε θα μπορέσουμε να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι με την γείτονα και να δημιουργήσουμε συνθήκες ειρήνης και ευημερίας για την περιοχή μας.