Έθνος που δεν σέβεται τον εαυτό του δεν βλέπει άσπρη ημέρα

Όταν ο Κάλβος εκφώνησε ότι «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», δεν εννοούσε ότι πρέπει να ζωστούμε τα άρματα και να πολεμήσουμε μέχρι εσχάτων τον «ανίκητο» εχθρό, άνευ κρίσης και σκέψης. Η «τόλμη» είναι απαραίτητη αλλά όμως χωρίς την «αρετή» είναι ηλιθιότητα.

Η «αρετή» εμπεριέχει σοφία, που πρέπει να υποστηρίζεται από στρατηγική, κατάλληλη δομή, δομή που με την σειρά της πρέπει να συμπεριλαμβάνει συνεχή έγκυρη πληροφόρηση, ανάλογη ανάλυση, αξιολόγηση και πράξη.

Συνεργασίες, συνασπισμούς, ευελιξία, δράση, αντίδραση. Και όλα αυτά να στηρίζονται από τους ανάλογους επιτελικούς κρατικούς θεσμούς – Αλλά πάντοτε με σεβασμό προς τους νόμους και με αξιοπρέπεια! Η νομοθεσία και η διεκδίκηση της αξιοπρέπειας μας είναι το κύριο μας εργαλείο.

Αν δεν, τότε δεν θα είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε πότε μια ευκαιρία είναι ευκαιρία, πόσον μάλλον να αντιδράσουμε και να διεκδικήσουμε τα δίκαια μας. Πάντοτε θα είμαστε έρμαιο των άλλων.

Παραδείγματος χάριν: Η Ελλάδα είναι το μοναδικό από τα 149 κράτη του πλανήτη που έχει το νομικό δικαίωμα να κηρύξει χωρικά ύδατα 12 μιλίων και δεν το έχει κάνει.

Ακόμη όταν και η Τουρκία είναι με τη πλάτη στον τοίχο, εκτεθειμένη, η Ελλάδα παραπλανεί τον ίδιο της τον εαυτό κάνοντας παράλληλα πλάτες στον εις βάρος της Τουρκικό επεκτατισμό…

Εν τω μεταξύ και ενώ ο Έλληνας πολίτης ασχολείται με «θεωρίες» και με την μικροκομματική (όπως ακριβώς και οι ηγέτες του), η Τουρκία αλωνίζει το Αιγαίο και την υπόλοιπη Μεσόγειο θέτοντας γκρίζες ζώνες…

Έχει αντιληφθεί η Ελληνική Κυβέρνηση ότι η Τουρκία έχει εφαρμόσει «casus belli» στο Αιγαίο; Διερωτώμαι, αν… Κάνει κάτι για να το αποτρέψει;

Η δε Κύπρος; Ικετεύουμε να εισέλθουμε με τους Τούρκους σε άκαρπες πάλι συνομιλίες με τον κίνδυνο να μετατρέψουμε το θέμα εισβολής και κατοχής σε ενεργειακό, και «υποχρεωμένοι» από εχθρούς, διεθνή κοινότητα, Ηνωμένα Έθνη, ΕΕ και «φίλους», την συζήτηση παραμονής τουρκικού στρατού και εγγυήσεων στη ατζέντα των διαπραγματεύσεων.

Όσο δε αφορά το ενεργειακό, εμφανέστατα, μάλλον αδρανούμε, αφού προσαρμόζουμε την πολιτική μας με τις Τουρκικές επιδιώξεις… Στην δε Ελλάδα (όσον αφορά το ενεργειακό), χείρου χειρότερα…

Το ευκολότερο φυσικά είναι να αυτοδικαιολογούμαστε πως είμαστε πολύ μικροί… Δικαιολογήσαμε τον εαυτό μας τόσες πολλές φορές που το πιστέψαμε!

Πρέπει λοιπόν να αντιληφθούν «οι άλλοι» ότι αρχές και αξιοπρέπεια ουδέποτε πρόκειται από μέρους μας να είναι προς διαπραγμάτευση – δεν υπάρχει περίπτωση έθνος που δεν σέβεται τον εαυτό του να δει άσπρη μέρα!

Ανύπαρκτη γενικά παιδεία (διπλωματικής συμπεριλαμβανομένης) από την Ελληνική πολιτεία… Κράτος χωρίς φαιά ουσία, κράτος ανύπαρκτο, χωρίς οργανωμένη κοινωνική και πολιτική οντότητα, ανίκανο να υπερασπιστεί τα νόμιμα δικαιώματα του! Ο δε Ελληνικός λαός… «ψευτόμαγκας»… το άκρον άωτον της αποχαύνωσης…

Ελλάδα δε και Κύπρος, οι κυβερνήσεις των, αν δεν μέχρι σήμερα, πρέπει να αντιληφθούν ότι το μέλλον και η τύχη τους είναι κοινή.

Τα προσωπικά, μικροπολιτικά και κομματικά συμφέροντα της ηγεσίας (όχι μόνο των κυβερνώντων) των δύο χωρών του Ελληνισμού όμως δεν τους αφήνουν ούτε να χαράξουν έστω μια βασική κοινή πολιτική, πόσο μάλλον ουσιαστική…

Οι γεωστρατηγικές εξελίξεις στην άμεση περιοχή κινούνται σε ρυθμούς που σίγουρα Ελλάδα και Κύπρος αδυνατούν να παρακολουθήσουν…

Και οι δύο κυβερνήσεις αρκούνται στα συνθήματα… και στο αλαζονικό και θρασύ όταν ρωτιούνται από τους συμπολίτες τους «πίστευε και μη ερεύνα».

Ας είναι καλά ο Ερντογάν και το σινάφι του που η μεγαλομανία και ο μισανθρωπισμός των τους έφεραν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ…

Κάτι άλλο, αδιανόητο, αυτοκαταστροφικό, αλλά και προδοτικό,

Οι «πολιτικά εμπαθείς» και ανιστόρητοι, πολιτικοί και κυβερνώντες, σε Ελλάδα όσο και Κύπρο, θιασώτες η έμμεσα υποστηρικτές της μηδενικής φιλοσοφίας παραχαράσσουν συστηματικά την ιστορία του Ελληνισμού.

Δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί ότι η «νέα τάξη πραγμάτων», ισοδυναμεί με «ιδεολογία» ενός «νέου δικαίου» σκοταδισμού και αποχαύνωσης.

Αυτοί λοιπόν, οι πολιτικά εμπαθείς που ασπάστηκαν αυτή τη νέα «ιδεολογία», έπεσαν θύμα της εσφαλμένης αντίληψης, ότι δηλαδή, εάν υπάρξει «λύση» του Μακεδονικού η του Κυπριακού τότε θα υπάρξει και απαλλαγή από την Τουρκία, η θα ακολουθήσει οικονομική έκρηξη, ανάπτυξη, κ.ο.κ.

Ε, είναι πραγματικά αχαρακτήριστοι, γελοίοι και ιλαροτραγικοί! Και όλοι αυτοί που τους υποστηρίζουν, επιτρέψτε μου, ηλίθιοι!

Όταν εμείς οι ίδιοι αποδεχόμαστε εκτρώματα για λύσεις, γιατί οι «πραγματικοί» μας σύμμαχοι να ασχοληθούν καν μαζί μας;

Απλά και αυτοί με την σειρά τους αναπροσαρμόζουν τα συμφέροντα, τους σκοπούς και την στρατηγική τους ανάλογα με την ηλιθιότητα μας.