Μοιράζονται δίκαια τα βάρη; Τι γίνεται με τα κέρδη;

Μεταξύ πολλών άλλων ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «τα βάρη και αυτής της κρίσης θα μοιραστούν δίκαια».

Είναι σαφές στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ότι τα βάρη της προηγούμενης κρίσης όχι απλώς δεν μοιράστηκαν δίκαια, όχι απλώς δεν μοιράστηκαν αναλογικά με την ευθύνη του καθενός για την χρεοκοπία, αλλά αντίθετα τα βάρη τα σήκωσαν σχεδόν αποκλειστικά οι χαμηλότερες και μεσαίες εισοδηματικές τάξεις, οι συνταξιούχοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Σήκωσαν δυσανάλογο βάρος όλοι εκείνοι οι εργαζόμενοι που έχασαν τις δουλειές τους, που είδαν δραματική μείωση των μισθών τους, που είδαν τα προϊόντα τους να χάνουν την αξία τους.

Αντίθετα, ορισμένες οικονομικές ομάδες είδαν, ιδίως την περίοδο 2010 – 2014, να αυξάνεται η οικονομική τους δύναμη, να υπάρχουν οι ευκαιρίες της κρίσης για επιθετικές εξαγορές, να αυξάνεται γεωμετρικά η περιουσία τους. Και τότε η ΝΔ ισχυριζόταν ότι τα βάρη μοιράζονται δίκαια.

Η μόνη πραγματικά περίοδος που τα βάρη μοιράστηκαν κάπως και όχι πάλι απόλυτα δίκαια, ήταν η περίοδος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία οδήγησε και στην έξοδο από τα Μνημόνια, σταθεροποίησε την πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα, πέτυχε σημαντικά οικονομικά πλεονάσματα στην δημόσια οικονομία και αύξησε τα εισοδήματα της πλειοψηφίας, κυρίως των πιο αδύναμων οικονομικά πολιτών.

Κοινωνικό μέρισμα, αύξηση βασικού μισθού, κατάργηση υποκατώτατου, μείωση έμμεσων φόρων, μείωση ασφαλιστικών εισφορών για τη συντριπτική πλειοψηφία, μείωση ανεργίας, μείωση ελαστικών μορφών εργασίας, αποκατάσταση εργασιακών δικαιωμάτων, αύξηση συντάξεων, βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, βιώσιμη και αυτάρκης εθνική οικονομία, ενδυνάμωση και επέκταση του ΕΣΥ, ενδυνάμωση και επέκταση του κοινωνικού κράτους, ήταν μερικά μόνο από τα επιτεύγματα του ΣΥΡΙΖΑ, που εγγυόνταν όχι απλώς τη δίκαιη κατανομή των βαρών αλλά και τη δίκαιη συμμετοχή στην ανάπτυξη.

Ο σημερινός πρωθυπουργός τότε ασκούσε κριτική θεωρώντας, ως νεοφιλελεύθερος, ότι αυτοί που έπρεπε να έχουν το προβάδισμα ήταν οι έχοντες, ως οι πλέον κατάλληλοι να πραγματοποιήσουν επενδύσεις.

Τι σημαίνει λοιπόν σήμερα, «θα μοιραστούμε δίκαια τα βάρη»;

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών βιώνει μια ραγδαία μείωση και πολλοί μηδενισμό των εισοδημάτων.

Μπαίνουμε σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής ύφεσης με άγνωστες συνέπειες στην πραγματική οικονομία.

Την ίδια στιγμή που βιώνουμε τη ραγδαία φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, παρατηρούμε εκατομμύρια ευρώ να δίνονται στα κανάλια για να φιμώσουν την αντιπολίτευση.

Εκατομμύρια ευρώ να δίνονται σε ιδιωτικές εταιρίες υπηρεσιών υγείας τη στιγμή που το ΕΣΥ έχει πολλαπλάσιες ανάγκες που δεν καλύπτονται.

Εκατομμύρια ευρώ να δίνονται στους εθνικούς μας εργολάβους ως αποζημίωση για τη μειωμένη κίνηση στους σταθμούς διοδίων όλης της χώρας.

Οι τράπεζες κερδίζουν καθημερινά εκατομμύρια από τις χρεώσεις που επιβάλλουν σε μια σειρά υπηρεσιών που θα έπρεπε τουλάχιστον αυτή την περίοδο να είναι δωρεάν.

Προκλητικές αυξήσεις στους μισθούς των διορισμένων golden boys σε διάφορες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό τη στιγμή που διαρρέουν σκέψεις για περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και στις συντάξεις.

Μετατροπή των εργασιακών συμβάσεων από πλήρους σε μερικής απασχόλησης ακόμα και σε επιχειρήσεις που δεν πλήττονται από τον κορωνοϊό, για χρονικό διάστημα μάλιστα πολλαπλάσιο της εκτίμησης διάρκειας των περιοριστικών όρων.

Δικαίωμα στις επιχειρήσεις να δίνουν μισό μισθό ακόμα και για έξι μήνες μετά την καραντίνα.

Χιλιάδες επαγγελματίες οδηγούνται σε υποχρεωτικό δανεισμό.

Οι επιστήμονες θα πάρουν 600 ευρώ σε δύο δόσεις εφόσον παρακολουθήσουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα 100 ωρών σε αντικείμενο πολλές φορές άσχετο με την δουλειά τους.

Την ίδια στιγμή τα κέντρα που παρέχουν αυτή την εκπαίδευση θα εισπράττουν εφάπαξ σχεδόν 500 ευρώ για κάθε επιστήμονα που θα δηλώσουν, ανεξάρτητα αν θα παρακολουθήσει το πρόγραμμα.

Ο κατάλογος όσων έχει θεσπίσει εκτάκτως η κυβέρνησης δεν έχει τέλος, έχει όμως συμπέρασμα.

Τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού σηκώνει και πάλι όλο το βάρος, ανεξάρτητα από τις δυνατότητες του καθενός, συγκεκριμένες ομάδες που ανήκουν στην οικονομική ελίτ της χώρας, εισπράττουν και από αυτή την κρίση εκατομμύρια.

Κατά συνέπεια η κατανομή των βαρών απέχει πολύ από το να πλησιάσει έστω μια κάποια δικαιοσύνη.

Ο πρωθυπουργός βέβαια δεν παρέλειψε να μας διαβεβαιώσει ότι αμέσως μετά και από αυτή την κρίση έρχεται η ανάπτυξη.

Αποκρύπτει ότι οι κυβερνητικές πολιτικές προκάλεσαν κάμψη της οικονομίας το διάστημα πριν από τον κορωνοϊό.

Ακόμα όμως και αν καλόπιστα δεχτούμε ότι οι «επενδυτές» βρίσκονται σε καραντίνα και θα προστρέξουν αμέσως μετά να επενδύσουν, δεν ακούσαμε τίποτα για το πως θα μοιραστούν τα κέρδη αυτής της εξαγγελθείσας ανάπτυξης.

Κατά συνέπεια ακόμα και αν δεχτούμε τους ισχυρισμούς του πρωθυπουργού ότι τα βάρη θα μοιραστούν δίκαια, είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνει το ίδιο και με την ανάπτυξη και τα κέρδη από την ανάπτυξη.

Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματική πολιτική ιδεολογία της ΝΔ. Πληρώνουν όλοι το ίδιο ανεξάρτητα από τις δυνατότητες τους, κερδίζουν οι λίγοι και αρεστοί του συστήματος.

Σε αυτή την πολιτική ο μόνος που μπορεί να βάλει τέλος είναι ο ελληνικός λαός.