Η Ευρώπη πρέπει να βγει ισχυρότερη μετά το Brexit

Η επίσημη αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνοδεύτηκε από πανηγυρισμούς εκ μέρους των υποστηρικτών του Brexit, ωστόσο – αν κρίνουμε από τις εικόνες και τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν – η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της χώρας βιώνει έντονα την αβεβαιότητα και τον προβληματισμό για το μέλλον.

Οι όροι της νέας σχέσης μεταξύ Ε.Ε. και Βρετανίας θα διαμορφωθούν στο πλαίσιο των σχετικών διαπραγματεύσεων, που απ’ ό,τι φαίνεται θα διαρκέσουν αρκετούς μήνες.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, πρόκειται για ένα σημαντικό σημείο καμπής για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το ιστορικό αυτό γεγονός συνέβη την ώρα που η ανάπτυξη στην ευρωζώνη επιβραδύνεται, το αίτημα για εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης παραμένει μετέωρο και η Ευρώπη αδυνατεί να διαχειριστεί συνεκτικά μια σειρά από μεγάλες προκλήσεις, όπως είναι η διεύρυνση στα Δυτικά Βαλκάνια, το προσφυγικό/μεταναστευτικό, αλλά και οι εντάσεις και οι προκλήσεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Εάν σε όλα αυτά τα ζητήματα δεν υπάρξει ουσιαστική αντίδραση, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα κινδυνεύσει σοβαρά.

Στα χρόνια που έρχονται, χρειαζόμαστε μια Ευρώπη με ανταγωνιστική οικονομία, η οποία αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για τη διατήρηση του κοινωνικού της προσώπου.

Χρειαζόμαστε μια Ενιαία Αγορά που στηρίζει μεταρρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Χρειαζόμαστε γενναίες ευρωπαϊκές πολιτικές για την ενδυνάμωση των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων: για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειάς τους, για την ανάπτυξη επαρκών και καινοτόμων μηχανισμών χρηματοδότησης επενδύσεων, για τη διευκόλυνση της δικτύωσης και τη βελτίωση της πρόσβασης στην καινοτομία.

Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τη σημαντική δυστοκία της Ευρώπης, στη δημιουργία καινοτόμων, ταχέως αναπτυσσόμενων επιχειρήσεων.

Χρειάζεται να επιταχύνουμε τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στο πλαίσιο μιας «πράσινης» αναπτυξιακής πολιτικής, η οποία, πέρα από το να θέτει φιλόδοξους στόχους, θα δημιουργεί προϋποθέσεις και κίνητρα για την προσαρμογή των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.

Πάνω από όλα, χρειαζόμαστε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα προτάσσει τις αρχές της αλληλεγγύης και της συνεργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, η αποδοχή του ελληνικού αιτήματος για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, είναι ένας τρόπος να δείξουν οι εταίροι μας ότι στηρίζουν την προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας.

Δείγμα αλληλεγγύης και συνοχής, είναι επίσης η διαμόρφωση μιας συνεκτικής πολιτικής για τη μετανάστευση, με ισομερή κατανομή των βαρών, ώστε να μην μένουν χώρες – μέλη όπως η Ελλάδα, μόνες στη διαχείριση ενός προβλήματος που λαμβάνει πλέον τεράστιες διαστάσεις.

Δείγμα αλληλεγγύης και συνοχής, είναι η δυναμική αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα κρατών – μελών της, όπως συμβαίνει σήμερα με τις παράνομες έρευνες της Τουρκίας.

Αν θέλουμε η Ευρωπαϊκή Ένωση να βγει ισχυρότερη και όχι αποδυναμωμένη από τη δοκιμασία του Brexit, τώρα είναι η ώρα να μπουν στην άκρη οι επιμέρους σκοπιμότητες και να δοθεί με πράξεις ένα ξεκάθαρο μήνυμα ενότητας και αποφασιστικότητας.

Ένα μήνυμα που θα πείσει τους πολίτες, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για την ευημερία και την πρόοδο των λαών της, αλλά και ασπίδα προστασίας απέναντι σε παλιές και νέες απειλές.