Η έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, αναντίρρητα καταδεικνύει μια από τις βασικές αιτίες της Ελληνικής οικονομικής κακοδαιμονίας. Την εκτεταμένη φοροδιαφυγή -και φοροκλοπή- στον ΦΠΑ.
Σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση η απώλεια εσόδων στην χώρα ανέρχεται σε 7,34 δισ. ευρώ αντιστοιχώντας στα έσοδα 3 ετών από τον ΕΝΦΙΑ.
Η φοροδιαφυγή όμως –που οφείλεται σε αυτή την συγκεκριμένη «διαρροή»- δεν τελειώνει στα 7,34 δισ. αφού, μέσω αυτής και παράλληλα, σημειώνεται αντίστοιχη απόκρυψη εισοδημάτων και κερδών τα οποία φυσικά φοροδιαφεύγουν.
Η Ελλάδα με αυτήν την επίδοση κερδίζει το «αργυρό μετάλλιο» στην Ένωση με το ποσοστό της απώλειας ΦΠΑ στο 34%, μόλις 2% πίσω από την «πρωταθλήτρια» Ρουμανία.
Ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι μόλις 11% χαρίζοντας στην χώρα μας μια «υπεροχή» 23%.
Οι δικαιολογίες που ψελλίζουν οι εκπρόσωποι των κλάδων που αναδεικνύονται πρωταθλητές σε αυτό το σπορ είναι αστείες.
Η φοροδιαφυγή δεν προέκυψε ως αποτέλεσμα της αύξησης των συντελεστών ΦΠΑ, προϋπήρχε σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα.
Αντίθετα η φοροκλοπή υπήρξε μια από τις βασικές αιτίες της χρεωκοπίας και συνεπώς των περικοπών και της αύξησης των φορολογικών επιβαρύνσεων.
Για να κατανοήσουμε την σημασία της αρκεί να αναλογιστούμε ότι η μείωση της συγκεκριμένης φοροδιαφυγής, στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο του 11%, θα απέφερε άμεσα –δίχως μάλιστα να υπολογιστεί ο φόρος εισοδήματος και κερδών- έσοδα πάνω από 4 δισ. τον χρόνο, ποσό που ισοδυναμεί με 2,25% του ΑΕΠ.
Δηλαδή δεν θα χρειαζόταν να εκλιπαρούμε τους δανειστές για την μείωση του στόχου των πλεονασμάτων από το 3,5% προκειμένου να δώσουμε «ανάσες» στην οικονομία αφού αυτό και μόνο το ποσοστό είναι ανώτερο από την προσδοκώμενη μείωση.
Τα Μ.Μ.Ε., αφού «έκαναν το καθήκον» τους αναφέροντας την είδηση, την αφήνουν να σβήσει δίχως να αναδείξουν ιδιαίτερα την σημασία της.
Την ίδια ώρα που καταγράφεται αυτή η δραματική κατάσταση, συνεχόμενα είναι τα κρούσματα επιθέσεων –με χρήση και σωματικής βίας ή απειλών- κατά των κλιμακίων οικονομικού ελέγχου.
Η αποθράσυνση είναι χαρακτηριστική της ανομίας, η οποία ζει και βασιλεύει, ιδιαίτερα στον τομέα του τουρισμού.
Μάλιστα στον τομέα αυτό δεν πρόκειται απλά για φοροδιαφυγή αλλά για φοροκλοπή αφού συνήθως ο ΦΠΑ εισπράττεται αλλά δεν αποδίδεται.
Η αποθράσυνση δεν μπορεί παρά να έχει προκύψει ως αποτέλεσμα τόσο της διαχρονικής ανεπάρκειας -παρά τις σχετικές εξαγγελίες- συχνών και ουσιαστικών ελέγχων, της αδικαιολόγητης καθυστέρησης της ηλεκτρονικής οργάνωσης και διασύνδεσης της «αγοράς» με τις οικονομικής υπηρεσίες, και προφανώς ελλείψεων του θεσμικού πλαισίου.
Ιδιαίτερα στον τελευταίο τομέα οι κυρώσεις που πρέπει να θεσπιστούν επιβάλλεται να είναι τέτοιες που να αποτρέπουν ακόμα και την σκέψη της φοροδιαφυγής.
Για να αλλάξει η κατάσταση δεν χρειάζεται να γίνουμε Σουηδία. Στην Κύπρο, της οποίας η οικονομία στηρίζεται στον τουρισμό, η απώλεια ΦΠΑ είναι μόλις 1%!!!
Δηλαδή 33% λιγότερο από την Ελλάδα, γεγονός που σημαίνει ότι θα είχαμε, σε αυτήν την περίπτωση, επιπλέον έσοδα όσο ο ΕΝΦΙΑ τριών χρόνων.
Αλλά στην χώρα μας ο Φ.Π.Α. «κάνει τουρισμό» έχοντας πάει διακοπές διαρκείας.